Het Amsterdamsche Voetbal Doelgericht
“Purmersteijn is een goede ploeg die niet zou misstaan in de Hoofdklasse, en daarin ook een rol van betekenis kan spelen.” Woorden van JOS-trainer Roy van der Mije onderstrepen de overtuiging van Martin van Ophuizen, zijn collega bij Purmersteijn. De eersteklasser uit Purmerend bevestigde dit door door Amsterdamse hoofdklasser uit de beker te knikkeren: 3-1. En daar viel helemaal niets op af te dingen.
Vooral in de eerste helft bewees de thuisploeg uitstekend te kunnen voetballen. Al gingen er bij de eerste twee doelpunten ook een paar dekkingsfouten van JOS/Watergraafsmeer aan vooraf. Een scherpe steekbal van Alex Treuren stuurde Ruben Adney richting het Amsterdamse doel. Met een zeer fraaie lob opende hij na tien minuten de score. Een ruime twintig minuten later werd JOS-doelman Colby Harmon opnieuw verschalkt door een lob. Robbert-Jan Orij speelde de bal knap diagonaal tussen door de verdediging door naar winteraanwinst Romario Sabajo. Zijn stift over de uitgekomen Harmon werd door Niels Eijkenaar uiteindelijk van dichtbij over de lijn getikt: 2-0. “Organisatorisch was het dramatisch. We komen onze afspraken niet na, dekken zelfs aan de buitenkant. Ja, dan straffen zij dat zo af”, baalde Van der Mije.
In de periode tussen de twee tegentreffers kwam Purmersteijn goed weg, toen een kopbal van Alex de Bruijne en tot twee keer toe de inzet van Patrick Lokken van de doellijn gehaald moesten worden. Toch deed JOS/Watergraafsmeer, met een klein beetje hulp van de thuisploeg, vlak voor rust iets terug. Purmersteijn-verdediger Rowin Mol ging in de opbouw binnen twee minuten twee keer in de fout. De eerste keer sprong Lokken hier onzorgvuldig mee om, daarna werd doelman Tim Elmers in de problemen gebracht en haalde hij Ian Refos neer. Scheidsrechter Jansen bestrafte dit met een strafschop, die door Lokken werd benut: 2-1.
Na de rust probeerde JOS/Watergraafsmeer iets meer het initiatief te nemen om niet opnieuw afgebluft te worden door de snelheid van Purmersteijn. De beste mogelijkheid van de gasten was voor Lokken. De spits kroop voor doelman Elmers bij een lage voorzet van Yasin Poyraz. Zijn stiftje uit een lastige positie belandde echter in het zijnet. Stefan van Wonderen had vervolgens aan de andere kant de beslissing op zijn schoen, maar hij profiteerde niet van balverlies van Naoufal Haddadi.
Een kwartier voor tijd gooide Purmersteijn alsnog de wedstrijd in het slot. Invaller Sebastiaan Ntim won een luchtduel rond de middencirkel en doordat de Amsterdamse verdediging niet goed gepositioneerd stond, kon Eijkenaar alleen op Harmon af. De sluitpost kwam wijfelend uit zijn doel en greep mis door de spits van de Purmerenders neer te halen. Ook dit was een strafschop volgens de scheidsrechter. Vanaf elf meter werd deze verzilverd door Eijkenaar: 3-1.
Een aanvalsoffensief van JOS/Watergraafsmeer mocht niet meer baten om te schade te beperken. “De malaise duurt voort”, kon Van der Mije heel kort zijn. Na de zeperd bij ADO’20 kregen de Amsterdammers opnieuw een tik te verwerken. “Maar deze komt niet veel harder aan dan die van zondag. Wij zitten nou eenmaal in de hoek waar de klappen vallen. Daarvoor zal nog wel wat moeten veranderen. Je zou zeggen dat een paar jongens nu op moeten staan.”
Bij Purmersteijn heerste vooral veel euforie. Niet alleen vanwege het bereiken van de laatste zestien van de districtsbeker, maar voor Van Ophuizen was de bekerzege vooral een bevestiging dat zijn ploeg goed genoeg is voor een stap hogerop. “En ook met ons eigen spel. We zijn blij dat we weer een ronde verder zijn. Het geeft ook veel vertrouwen richting de start van de competitie (zondag tegen Legmeervogels, red.). Verder kijken we niet, zelfs niet naar de landelijke KNVB Beker (nog twee overwinningen voor nodig). Bij Purmersteijn weten we immers als geen ander dat je de bloemen pas krijgt bij de finish.”
Kijk hier voor alle uitslagen in de vierde ronde van de districtsbeker.
Foto’s José Mol
