Het Amsterdamsche Voetbal Doelgericht
Komend weekend staan er veel wedstrijden op het programma. Zowel zaterdag als maandag rolt de bal over vele velden. DWV speelt op tweede Paasdag thuis tegen AFC’34 uit Alkmaar. De Noord-Amsterdammers kunnen de punten in de strijd tegen degradatie goed gebruiken. Gezien het verleden mag dat geen probleem zijn….want AFC’34 is de tegenstander.
Sportpark Elzenhagen zal volgend seizoen niet meer de thuishaven zijn van de nieuwe fusieclub (DWV en Volewijckers). De wedstrijden zullen vanaf 2014 op Sportpark Buiksloterbanne worden afgwerkt. Dus met zekerheid valt er nog niet te zeggen of dit de laatste keer dat AFC’34 naar Elzenhagen moet. Voor de Alkmaarders is het te hopen van wel want de club liep er heel wat decepties op in al die jaren. Op de website van de club schrijft Gerard Klaver dat er geen veld in Amsterdam te vinden is waar zijn club zoveel ellende heeft meegemaakt. Klaver zette de vijf decepties op een rijtje.
Deceptie 1: Na vijf seizoenen in de hoofdklasse (vanaf 1983) moest AFC’34 in 1988 een beslissingswedstrijd spelen tegen EDO om lijfsbehoud. Het duel werd gespeeld op neutraal terrein. Er werd gekozen voor het veld van DWV op Sportpark Elzenhagen. EDO won met 2-1 en AFC’34 degradeerde voor het eerst in haar bestaan uit de hoofdklasse.
Deceptie 2: In 1993 zit AFC’34 precies in het elfde schuitje als in 1988. In plaats van EDO is nu Aalsmeer de tegenstander. Ondanks de voorgeschiedenis werd er wederom voor Sportpark Elzenhagen gekozen. Het is de goden verzoeken. AFC’34 verliest weer met 2-1. Bij de Alkmaarders spreekt men van een ‘besmet’ veld.
Deceptie 3: Het jaartal is Klaver even ontschoten maar de competitie wedstrijd tussen DWV en AFC’34 had nooit mogen plaatsvinden. Bij aankomst van de Alkmaarders in Amsterdam staat het veld helemaal blank. Er kon onmogelijk gespeeld worden. De spelers zaten al weer bijna in de bus toen de scheidsrechter, die met de trein uit Limburg was gekomen, besloot om toch te spelen. Het duel was het aankijken niet waard door het vele water op het veld. DWV won met 1-0.
Deceptie 4: Het is 1998. En jaar eerder was AFC’34 kampioen geworden in de hoofdklasse. De club wilde die prestaties herhalen. Met nog een wedstrijd te gaan stond AFC’34 met Hollandia bovenaan. AFC’34 moest uit naar……DWV. Hollandia won haar wedstrijd en AFC’34 kwam niet verder dan een gelijkspel (1-1) tegen DWV. De beslissingswedstrijd om de titel (die was al geregeld) in het AZ-stadion was niet meer nodig. Het Elzenhagen syndroom krijgt steeds meer vorm en neemt mythische vormen aan.
Deceptie 5: Op 2 mei 2010 speelt AFC’34 op het veld van DWV een kampioenswedstrijd. AFC’34 staat eerste en heeft een week eerder al promotie naar de hoofdklasse afgedwongen (in verband met de herindeling van de competities waren er meerdere ploegen die promoveerden). De titel was echter nog niet binnen. Ondanks dat de Alkmaarders op voorsprong kwamen (doelpunt Jelle Schut) won DWV met 2-1. Henk Abercrombie scoorde acht minuten voor tijd nadat Dave Sijbrands al voor de 1-1 had gezorgd. De Zouaven werd uiteindelijk kampioen.
Tweede paasdag (aanvang 17:00 uur) is het waarschijnlijk de laatste keer dat AFC’34 naar Sportpark Elzenhagen gaat. ‘ Graveyard’ noemt Klaver het veld inmiddels. Zelf zal hij er aanstaande maandag bij zijn. Hij ziet zijn bezoek aan Elzenhagen als een laatste stap in een eeuwig durend rouwproces. Klaver: “ Als we winnen ben ik in staat om de matchwinnaar op de schouders van het veld te dragen. Als het een nederlaag wordt dat leg ik me moedeloos neer bij het lot van AFC’34. Ik wens de voetbalvrienden van DWV alle goeds in de toekomst op Buiksloterbanne!”
Het Amsterdamsche Voetbal dankt Gerard Klaver voor zijn mooie bijdrage. We zouden hem bijna de overwinning gunnen….maar dat doen we dan weer niet. Al is het alleen maar om er een zesde deceptie aan toe te voegen.
