Het Amsterdamsche Voetbal Doelgericht
Bilal Ched-Dadi kwam met grootse plannen naar ZSGOWMS, maar begin november staan de Amsterdammers op de voorlaatste plaats van de zondag derde klasse C en kwam hijzelf nog niet in actie. In zijn rol als assistent-trainer probeert hij wel van waarde te kunnen zijn. “Maar dat wil ik straks ook op het veld brengen.”
Het blijft een vreemd gezicht. De ervaren Ched-Dadi aan de verkeerde kant van de lijn. In plaats de ploeg op sleeptouw te nemen, zit hij nu aan de zijkant om zijn ploeggenoten te coachen als assistent-trainer. Een knieblessure die hij meenam uit zijn periode bij De Dijk speelt de middenvelder nog steeds parten. Zijn rentree komt gelukkig dichterbij. “Ik ben net weer een week in training. Het is nog even afwachten hoe dat gaat.” Want terugkeren op het veld is nog altijd de bedoeling. “Ik ben hierheen gekomen als speler. Om kampioen te worden en te promoveren.”
Hij is niet de enige die met titelaspiraties naar Sportpark Ookmeer trok. In zijn kielzog nog vele ervaren of talentvolle voetballers die met ZSGOWMS willen presteren. Overigens is het volgens hem geen geldig excuus dat de Amsterdammers nog twee wedstrijden moeten inhalen of dat trainer Murat Böke de verwachtingen tempert. De huidige plek op de ranglijst valt gewoon tegen. “Het is niet brutaal of stoer gezegd: met dit materiaal zijn wij eigenlijk kampioenskandidaat nummer één. Het gaat nog niet zoals het moet gaan, maar we hebben er de kwaliteiten voor en moeten het geloof erin houden. We hebben een nieuw team en moeten nog aan elkaar wennen. Geduld blijven houden, dan komt het goed.”
De verschillen in de competitie zijn immers klein en uit ervaring weet Ched-Dadi dat er veel kan veranderen. “Bij mijn oude clubs heb ik ook meegemaakt dat we ergens in het rechterrijtje stonden en alsnog promoveerden via de nacompetitie.” Daarin hoopt hij van waarde te kunnen zijn. “Ik weet wat mijn kwaliteiten zijn, dat heb ik in het verleden ook bewezen. Ik merk dat ze veel coaching nodig hebben. Dat wil ik ook op het veld brengen.”
Totdat hij wedstrijdfit is, probeert de 31-jarige middenvelder zijn nieuwe rol als assistent van Böke zo goed mogelijk te vervullen. “De trainer bepaalt wie waar staat en wat er gezegd wordt, ik doe af en toe wel eens mee in het coachen”, zegt hij bescheiden, met nog een schorre stem. “Het is een nieuwe ervaring. Het is jammer dat we nog niet hebben bereikt wat we willen bereiken. Er zit een toekomst in. Hoe lang kan ik nog doorgaan als voetballer?! Tot mijn 35ste misschien en dan houdt het op. Voetbal is mijn hobby en daar wil ik ook in actief blijven. Maar eerst wil ik fit worden en belangrijk zijn voor het team. Dat is prioriteit nummer één.”
