Colin Coenderman, een moderne 9.5 tussen de boerenstolpen

Wanneer in de jaren tachtig en negentig in Italië de voornaam ‘Roberto’ werd genoemd was maar één Roberto en die voetbalde de sterren van de hemel: Roberto Baggio. Thomas Müller is de moderne versie van Baggio. Geen echte centrumspits en geen echte ‘10’. En, in het voetbal is afkijken toegestaan. En dus struint Colin Coenderman (33) fanatiek diverse online kanalen af om beelden te bekijken van Müller, de 34-jarige ‘spits’ van het Duits elftal en Bayern München. Om er uiteindelijk zijn voordeel mee te doen bij ZOB in Zuid Oost Beemster. Coenderman, een moderne aanvaller tussen de veehouders en stolpen.

Opgeroeid in de jeugd bij Wherevogels, spelend op het hoogste niveau voor de jeugd toen het nog goed ging, besloot de nog jonge aanvaller Coenderman een opmerkelijke stap te zetten. Zijn volgende stop werd namelijk dorpsclub Kwadijk, uit het gelijknamige dorp, waar hij aan de hand van een ervaren spits liefst achttien doelpunten produceerde. Uit loyaliteit voor zijn oude jeugdtrainer bleef Coenderman met vrienden twee seizoenen en leerde veel bij, waar hij tot in lengte van jaren van zou profiteren. 

Lastigere jaren

Bij zijn nieuwe club Purmersteijn, een veel grotere sprong, sloot Coenderman na vier maanden via het tweede elftal aan bij de A-selectie. Hij maakte in totaal twee degradaties mee en ook weer de promoties. Na zes seizoenen was het moment aangebroken om een deur(tje) verder te kijken. Via leeftijdsgenoot Wouter van Os, ooit uitkomend in de jeugd van AZ en inmiddels ruim zeventien jaar selectiespeler van ZOB, kwam Coenderman bij de equipe van toenmalig oefenmeester Mohad Zaoudi. ZOB bleek een stabiele tweedeklasser en wist de stap te maken naar de eerste klasse, waarin het wederom stabiliteit toonde. Coenderman: ,,Inmiddels beleven we anno 2024 iets lastigere jaren bij ZOB maar we willen dit seizoen absoluut in de middenmoot terecht komen.”

Niet weggespeeld

Het is begin 2024, bijna zeven jaar nadat Coenderman ZOB in zijn hart sloot. Toch gaat het dit seizoen niet van een leien dakje. ,,Dit seizoen kenmerkt zich door een heel dun lijntje. Als ik analyseer hoe wij voetballen, dan horen we niet op plaats elf te staan. Als ik het helemaal plat sla, dan kan ik in alle eerlijkheid niet heel veel ploegen noemen die echt beter waren. Geen enkele tegenstander heeft ons weggespeeld en in balbezit was het vaak vrij aardig wat we zelf lieten zien. Maar, dat was niet genoeg voor de punten.”

Middenmoot

Zelfvertrouwen lijkt een sleutelwoord. ,,Het valt net even te vaak verkeerd. Positiever gezegd rolt de bal voor ons vaak net niet de goede kant op dit seizoen. We staan vaak goed op het veld, we voetballen zelf prima, maar bij een tegendoelpunt lijken we van slag en durven vervolgens minder te voetballen. Het vertrouwen sluipt dan weg. Ik vind gewoon dat we voetballend gezien bij de bovenkant van de middenmoot horen te spelen.”

Potentie

Met zijn zeven doelpunten staat Coenderman bijna garant voor de helft van de totale productie. ,,Dat hadden er wel tien mogen zijn hoor”, lachend. ,,Daar ga ik ook aan werken. Ik heb nog zeker drie kansen gehad die er in hadden gemoeten. Dan sta ik op tien doelpunten. We gaan nu een streep zetten onder de eerste helft van de competitie. Deze ploeg heeft voldoende potentie en we kijken met elkaar positief vooruit. Ik hoop óók dat de doelpunten gaan vallen bij de anderen. Wie er scoort boeit mij eerlijk gezegd niet zo. Kid Ronday is ook een killer, het geluk moet een keertje meezitten bij hem en de buitenspelers. We moeten het écht met elkaar doen. Natuurlijk, ik maak graag mooie doelpunten. Daar ben ik ook op gebrand hoor. Met de trainer (Hans Schakel, red.) heb ik voor het seizoen afgesproken rond de twaalf doelpunten te maken. Dat was vanuit de ‘10’ positie. Ik vind mezelf trouwens meer een 9.5. Ik zit er tussenin, tussen centrum spits en aanvallende middenvelder. Voor mij is Müller dan ook een goed voorbeeld. Ik denk er steeds beter over na, hoe bijvoorbeeld mezelf te positioneren. Ik bekijk ook filmpjes van hem. Müller is een goed voorbeeld en is slim in positie kiezen. Ik vind mezelf wel zo’n type, maar op ons niveau. Als ik er in totaal vijftien inschiet dit seizoen zou het top zijn. Verder ga ik er gewoon vol voor, met veel inzet en de absolute wil om te winnen.“

Fysiek

Met zijn doelpunten en ervaring is Coenderman een speler om rekening mee te houden, weten inmiddels ook zijn opponenten. ,,Ik merk dat het steeds geniepiger wordt. Ik moet mezelf beter leren wapenen. Ze leren mij natuurlijk ook kennen. Dat ‘zuigen’ om me uit mijn spel te halen, is irritant. Ik wil daarin nog wel slimmer worden en door het maken van doelpunten het juiste antwoord terug te geven. Dat domme schoppen op de achillespezen is trouwens nergens voor nodig. Wat dat betreft zijn ploegen uit de zondagcompetitie vaak fysieker. Daar hebben we het flink lastig mee gehad. Wij staan meer voor verzorgd voetbal. We moeten er van leren, rápido. Echt een verbeterpunt. Voor een resultaat moeten we sowieso meer ‘killen’, zowel achterin als in de voorhoede. Als ons het lukt om in de wedstrijd een buffertje op te bouwen van een paar doelpunten, dan wordt het wat makkelijker. Druk geven hoeft ook niet altijd, soms is het dan beter om even te wachten en te leunen.”

Vijf voor twaalf

Voor ZOB is dan ook nog niets verloren, na een mindere fase. ,,Het gevoel in de groep is goed. De sfeer is hartstikke prima, we dollen genoeg met elkaar. Het is wel vijf voor twaalf. De tijd van praten is voorbij. Zeggen is één, doen is het volgende. In het voetbal kan alles snel omdraaien. Het gat met de veilige plaatsen is zes punten. Die feiten spreken voor zich. We gaan alles uit de kast halen om de punten binnen te halen. Elke wedstrijd weer. We gaan het doen, we móéten het doen. Dat staat wel centraal voor 2024. Donderdag was de eerste training en volgende week gaan we van donderdag tot zondag naar Barcelona. Dan kan het straks nog maar zo een heel mooi seizoen worden, waarin we op plek vijf of zes eindigen”, droomde Coenderman alvast hardop. Het zou hem behalve plezier ook een veilige plaats in de Eerste klasse opleveren.

Foto’s: José Mol

Tekst: Harold van Ineveld