Het Amsterdamsche Voetbal Doelgericht
In de voetbalwereld wordt vaak een vergelijk gemaakt. Wie is de beste trainer, de beste speler, het grootste talent? Een vraag die nooit geheel objectief te beantwoorden valt. Wat bepaalt het nu? Toeval? Het juiste moment op de juiste plek? Neem Milan Roersma, in oktober van 2023 werd hij 17 jaar. In december van 2023 debuteerde de jongeling voor SDZ – in de Tweede klasse – onder de lat. Roersma stopte een strafschop en zijn team SDZ won de tweede en laatste wedstrijd van de competitie. Over een jonge keeper die pijlsnel volwassen werd, met een zware competitie als ‘ultieme’ leerschool?
Doelman Roersma, op moment van debuteren in het eerste van SDZ, was actief in de O18 en werkende als vaste kracht op zondagen bij een keten met een grote Toekan op het dak. Hij twijfelde geen moment toen SDZ hem belde om ‘in te springen’. Roersma: ,,Voetbal gaat voor. Ik wilde maar wat graag helpen. De afspraak was trouwens dat ik tot de winterstop op doel zou gaan staan. De andere keeper was tijdelijk geblesseerd. Ik speelde op zaterdag met de O18, op zondag met het eerste, switchte van werkdag en ging op zaterdagavond werken. Het waren een paar drukke weken, maar te overzien.”
Voetbalfamilie
Doorzettingsvermogen kon Roersma in elk geval niet ontzegd worden. Zijn (voetbal)familie uit Oostzaan stond dan ook massaal langs de lijn tijdens zijn debuut en steunde de jongeling. Na de winterstop werd opnieuw een beroep op hem gedaan door de vereniging, maar dan voor de rest van het seizoen. ,,Ik heb toen eveneens geen moment getwijfeld”, aldus Roersma. De HAVO-scholier ging vol voor zijn eigen ambitie en droom. ,,Het was een heel druk half jaar met school, trainen, twee wedstrijden in het weekend (zaterdag én zondag, red.) en werken op zaterdagavond. Ja, ik had soms wel wat pijntjes. Met de O18 degradeerden we voor de winterstop uit de zesde divisie en speelden na de winterstop in de Hoofdklasse, waar we derde werden en net niet promoveerden. Met het eerste elftal wonnen we in 2024 niet meer. Toch, ik vond het leuk. Welke jongen van zeventien jaar kan zeggen dat hij bij een eerste elftal op doel staat in de Tweede klasse? Ik wilde de club graag blijven helpen, zag het ook als een uitdaging. Voor mijn eigen ervaring en ontwikkeling was het goed.”
Steun
Fysiek merkte Roersma het grote verschil tussen jeugd en senioren. ,,Die gasten waren allemaal twee koppen groter. Daar moest ik tegenop boksen. Gelukkig kreeg ik van mijn ploeggenoten complimenten en schouderklopjes. Die steun hielp. Uiteindelijk werd ik ook snel één van hen en werden ze kritischer als ik een foutje maakte. Dat hoort erbij en een signaal dat ze mij als één van hen zagen. Ja, ik werd gelijkwaardig. We waren voor mijn gevoel een team, ik was onderdeel van de groep geworden.”
Kritieken
Gesprekken over wat er beter kon en moest voerde hij met zijn ploeggenoten. ,,Ik kreeg goede kritieken, maar altijd positief. Daar kon ik ook wat mee.” De leergierig- en gedrevenheid bracht hem van zijn eerste vereniging OFC naar Purmersteijn en KFC tot de O15. ,,Op een gegeven moment werd ik gevraagd of ik bij SDZ in de O16 wilde keepen. Logistiek gezien was dat voor mij prima. Ik wilde op een zo goed mogelijk niveau blijven spelen. Bij OFC viel mijn team uit elkaar na de O12. Dat was zonde, want we speelden daar op het hoogste niveau. Daarna was het even zoeken.”
Only Friends
De ambitie, ijver en het doorzettingsvermogen tekent Roersma, want samen met zijn schoolklasgenoten fietste en roeide hij als 15-jarige achttien uur lang voor Only Friends. ,,We moesten om 06.00 uur ’s ochtends starten en 18 uur later, middernacht, stopte de klok. We haalden € 8.000 op voor het goede doel. Het was twintig minuten op en af. We moesten ook zelf alles opzetten en afbreken.”
Leukste moment
Komend seizoen zal Roersma weer voor de jeugd gaan uitkomen. Maar, de stip op de horizon blijft behouden, is de jonge doelman vastbesloten. ,,Ik ga in de O19 keepen en blijf betrokken bij het eerste elftal. Dat is niet zo slecht, lijkt me. Ik wil uiteindelijk zo hoog mogelijk voetballen, halverwege volgend seizoen kijk ik wel weer verder. Het zou mooi zijn als ik eerste keeper van SDZ kan gaan worden. En daarna? Mijn ultieme droom is het profvoetbal halen. Maar, mijn debuut dit seizoen, het stoppen van de strafschop en de winst in de wedstrijd tegen DSOV ineen pakken ze me in elk geval niet meer af. Dat was absoluut het leukste moment van het voetbaljaar. En, als ze mij volgend seizoen eerder nodig hebben, dan kunnen ze altijd bellen. Ik kom graag helpen.”
Foto’s: Koos van der Leest
