Het Amsterdamsche Voetbal Doelgericht
Sporting Martinus heeft zondagmiddag een knappe overwinning geboekt op RCH. De Amstelveners kregen het ondanks een volle ziekenboeg voor elkaar om de overwinning over de streep te trekken.
Bekijk hier alle uitslagen en de stand in Zondag 3C
Het zit deze periode allerminst mee voor Sporting Martinus. Martijn Guitink (arm gebroken), Tiago dos Santos (achillespees afgescheurd) Joost van Unen, Nils Spooren (beiden blessure aan enkelbanden), Ralph Rekkers (enkel gebroken) en Jefferson Vegas (spierscheuring) staan allemaal voor een lange periode langs de kant, waardoor hoofdtrainer Tom Verhoek tegen RCH creatief moest zijn met zijn opstelling. Sterker nog: drie spelers van het Onder 19-team reisden na een uitwedstrijd tegen Alliance door om het eerste team van voldoende krachten te voorzien.
De bezoekers waren in de eerste helft de bovenliggende partij en zochten nadrukkelijk naar de openingstreffer. Sporting Martinus creëerde daarbij vier tot vijf honderdprocentkansen, waarbij Anthony Dean en Ralph Groenteman voor het doel niet scherp genoeg bleken om te scoren. Het doelpunt viel echter nog wel voor de theepauze. Een lage voorzet van Jay Day bereikte Dean die voor de 0-1 zorgde.
In de tweede helft veranderde het duel in een vechtwedstrijd, waarbij beide ploegen veel strijd moesten leveren om te overleven. RCH ging daarbij op zoek naar de gelijkmaker, maar kreeg het maar niet voor elkaar om de bal tegen de touwen te jagen. Het besloot in de blessuretijd van het duel om de keeper mee naar voren te sturen. Toen Sporting Martinus de bal uit het strafschopgebied wegkopte, was het voor Sem van Bruggen nog een koud kunstje om deze in het lege doel te werken.
“Ik ben enorm trots op het team”, reageert Verhoek na afloop. “Dat wij onder deze zware omstandigheden een overwinning over de streep trekken, zegt genoeg over de kracht van dit team. Ook de drie jongens van de Onder 19-1 moet ik een groot compliment geven. Zij speelden gelukkig op vijf minuten afstand bij Alliance en zijn daarna bij ons nog ingevallen.”
Tekst: Jordi Smit
