Geinburgia krabbelt weer op en nadert ‘Diamanten jaar’

Geinburgia viert in 2025 zijn 75ste verjaardag. Een prachtige mijlpaal voor de vereniging in Driemond, inmiddels helemaal ingeburgerd in de Gemeente Amsterdam. Toen de oprichters van Geinburgia, in 1950, een stuk weiland langs het riviertje Gein kregen om hun geliefd voetbalspelletje te kunnen spelen, hadden zij vast geen idee wat Geinburgia als sportvereniging zou voorstellen in de volgende eeuw. Hoe konden zij vermoeden, dat zij het dorp Driemond, dat toen overigens nog niet bestond, een vereniging hadden bezorgd die zoveel mensen sportief plezier en sociale ontspanning zou bezorgen. Wat begon als een club jongens die in georganiseerd verband een balletje wilden trappen, is inmiddels uitgegroeid tot een sportvereniging van groeiend formaat. De naam Geinburgia is nauw verwant aan de vroegere naam van het dorp “De Geinbrug”. Eigenlijk had de vereniging “Geinbruggia” moeten heten, maar “Geinburgia” klonk beter in de oren. 

Feestje

Inmiddels speelt Geinburgia al jaren in Driemond. Enkele jaren geleden is op het sportcomplex een nieuwe kantine met sporthal bij gekomen. De club is uitgegroeid tot één van de centrale culturele verbindingen tussen de bonte verzameling culturen die Amsterdam-Zuidoost en Driemond rijk zijn. Een heuse feestcommissie is in het leven geroepen om het diamanten jubileum weekend van 23/24 mei compleet in te richten. De vereniging heeft uitstel bij de KNVB gevraagd om de veertien voetbalteams vrijstelling te geven. Voorzitter Peter van Buuren is de roerganger achter het nieuwe elan wat door de vereniging waait en staat stil bij het verleden. Van Buuren: “Het feestje gaan we met alle leden, oud-leden, donateurs, oud bestuurders, kaderleden en vrijwilligers vieren. Vrijdag 30 mei was de officiële oprichtingsdatum. De eerste opstart is gemaakt in de organisatie, dat heeft nog heel wat voeten in aarde om iedereen te bereiken en uit te nodigen.”

Goede groep vrijwilligers

Toch is het bij Geinburgia in driekwart eeuw niet aan komen waaien. Elke vereniging heeft zijn ups en downs. Ook in Driemond was het aanpoten de laatste jaren. Van Buuren: “We zaten in zwaar weer. We hadden een kleine groep actieve leden en vrijwilligers. Ook het bestuur had een jasje uitgedaan. Ik trad eerst toe tot bestuur met de portefeuille technische zaken en zijn we een zoektocht gestart naar mensen/ leden om de taken te verdelen. Hans Vermeij kwam erbij, al snel werd ik voorzitter en Hans ging de technische kant van de vereniging regelen. Dat stokje gaf ik over aan hem. Inmiddels trekken we de kar met een goede groep mensen en zijn er mooie dingen ontstaan.”

Divisie

De club heeft geen standaard team meer in de seniorencompetitie, maar dat staat hoog op de prioriteitenlijst bij Van Buuren. ,,We hebben twee O23 teams op Derde en Vierde divisie niveau voetballen, die nu noodgedwongen van elkaar zijn gescheiden, omdat het voor één trainer haast ondoenlijk werd om bij beiden te zijn. John Franken is doorgegaan met de O23-2 en we hebben in Henk Timulesa een trainer voor de O23-1 gevonden. Michael Timisela is de zoon van Henk en bekend geworden in het profvoetbal. Henk heeft het voetbal DNA van Ajax omarmd. Hij is zelf gepokt en gemazeld in de voetballerij. Dat we als bescheiden vereniging – qua omvang – twee teams op Divisie niveau hebben spelen beloofd veel voor onze toekomst.” 

Uniformiteit

De vereniging zit op commercieel vlak niet stil en boekte ook buiten de lijnen succes. ,,Wat óók een geweldige stap is, is dat we voor de gehele jeugdafdeling uniformiteit in kleding hebben kunnen regelen met één sponsor. Dat is vrij uniek bij Geinburgia, op deze wijze. We hebben de gunfactor mee. De sponsor denkt waar mogelijk met ons mee, we sorteren al een beetje brutaal voor op ons toekomstige eerste elftal waar we straks mee willen starten vanuit de O23 lichtingen.”

Faciliteiten

Ook de kantine was een zorgenkindje door gebrek aan vrijwilligers. Van Buuren vervolgt. ,,Omdat de kantine dicht bleef, heeft een groep ouders zich aangemeld, zodat op alle trainingsmomenten het clubgebouw open kan tot aan de zondag. Bij onze vereniging is de constructie anders, omdat de stichting Matchzo beheerder is van het complex. Dat was vroeger wel anders, clubjes en verenigingen zaten in afgekeurde gebouwen. De gemeente heeft toen één complex gebouwd, waaronder een commerciële sporthal. Zaalvoetbal is ook voor ons een optie dat we onderzoeken. Is het haalbaar? We willen veelzijdiger worden. We hebben tenslotte de faciliteiten om de hoek. We merken dat door alle stapjes die wij zetten leden die eerst elders zijn gaan voetballen weer langzaamaan terugkomen bij Geinburgia. Elders is het gras blijkbaar niet groener en krijgen wij zaken wel voor elkaar.” 

De levensader is jeugdvoetbal, ook bij Geinburgia is dat de kurk waar de club mede op drijft. Van Buuren tot slot: “Met de jongere jeugd zijn we eveneens bezig om inhoudelijk bruggen te slaan. We zijn daarin actief en de leidraad vanuit de Gemeente Amsterdam (De Amsterdamse Voetbalagenda, red.) nemen we ter harte. Daarin zitten ook bij ons nog voldoende groeimogelijkheden. Geinburgia leeft al bijna 75 jaar, daar zijn we enorm trots op, we willen nog heel erg lang door en de historie voortzetten!”