Het Amsterdamsche Voetbal Doelgericht
Tim Wulffraat keert niet meer op het hoogste niveau terug. De aanvaller scheurde afgelopen seizoen bij AMVJ voor de tweede keer in zijn leven zijn kruisband, waarmee zijn carrière op een teleurstellende manier ten einde kwam.
De linksbuiten begon in de jeugdopleiding bij AMVJ, waarna zijn loopbaan hem langs AFC, AZ en Swift leidde. In februari 2019 keerde hij terug bij de Amstelveense vereniging om de kwaliteiten van de spelersgroep omhoog te schroeven. Samen met zijn vriend en hoofdtrainer Ricky Kumar lukte hem dat aardig, al wist hij dat hij een risico nam. “Het was duidelijk dat ik met een ingescheurde kruisband speelde die ik opliep bij Swift”, vertelt Wulffraat. “Natuurlijk is het vervelend dat het zo moet eindigen, want ik had graag wat jaartjes doorgespeeld. Het is echter niet anders.”
Wulffraat beleefde al eerder hoe het was om zijn kruisband af te scheuren. Toen hij afgelopen seizoen daarom nogmaals de diagnose kreeg, twijfelde hij geen moment om te stoppen. “Ik vond het simpelweg niet meer de moeite waard om hetzelfde traject in te gaan”, legt hij uit. In eerste instantie besloot Wulffraat dan ook om zich niet te laten opereren, maar die keuze veranderde de afgelopen maanden. “Ik kon bepaalde dingen niet meer, terwijl ik nog een jonge man ben. Daarom leek het me beter om alsnog voor een operatie te kiezen. Die vond twee weken geleden plaats, waardoor ik nu veel bij de fysiotherapeut zit. Ik kom echter niet meer terug op het voetbalveld.”
De aanvaller kijkt met veel plezier terug op zijn loopbaan. “Bij alle clubs heb ik enorm genoten. Bij AFC speelde ik op een hoog niveau, in het team van Swift speelde ik met veel vrienden samen en bij AMVJ kende ik nog veel mensen. Bovendien is Ricky een goede vriend van me.” Waar Kumar na zijn actieve loopbaan ervoor koos om direct het trainersvak in te rollen, ligt dat bij Wulffraat wat anders. “Je moet het leuk vinden om met pionnetjes over het veld heen te lopen”, zegt hij lachend. “Dat zie ik mezelf niet doen, maar ik blijf AMVJ volgen.”
Tekst: Jordi Smit
