Kleiren: ‘Sporting Martinus is een warme club’

Christoph Kleiren (34) speelt zijn zesde seizoen bij Martinus. In die periode maakte hij een kampioenschap mee, waardoor het eerste elftal een belangrijke speler is geworden in de tweede klasse van het zondagvoetbal. Dit seizoen gaat boven verwachting goed en is Martinus op minder dan de helft van de competitie de trotse lijstaanvoerder én herbstmeister.

Alphen is een dorp in de gemeente Alphen-Chaam, in de Nederlandse provincie Noord-Brabant en telt 4.000 inwoners. Dat is andere koek dan Amsterdam, Amstelveen of de huidige woonplaats Utrecht van de Martinus captain. ,,Ik ben ooit begonnen bij Viola in mijn dorp en heb daar vanaf mijn zestiende in het eerste gespeeld. Omdat het ook dicht bij België is, ben ik daar een jaar gaan voetballen bij KVV Dosko. Dat beviel me erg goed, maar ik leerde mijn vrouw Eline kennen. Zij woonde in Amsterdam. Zo ben ik in de randstad geland. Aan mijn accent horen mensen al snel dat ik uit Brabant kom.”

Toeval

Omdat ik naar een leuke club in Amsterdam zocht, kreeg ik de tip van mijn zwager om met JOS/ Watergraafsmeer in gesprek te gaan. JOS is een mooie club, passend bij mij. Na een eerste gesprek zou ik daar een testtraining doen, maar ik kreeg het niet gepland i.v.m. promotiewedstrijden bij KVV Dosko. De klik tijdens het gesprek bleek voor hen voldoende te zijn en ik mocht mijzelf in augustus melden voor de voorbereiding. Uiteindelijk heb ik bij JOS best veel op de bank gezeten, of speelde ik in het tweede elftal. Tom Verhoek, trainer van het tweede elftal, nodigde het team een keer uit om mee te gaan naar Sporting Martinus. Zijn nieuwe vereniging, waar hij hoofdtrainer werd. We kwamen binnen na de derby Martinus tegen RODA’23. Het was supergezellig. Ik had er direct een goed gevoel bij, het deed mij denken aan de mooie zondagen die ik in de kantine van Viola heb beleefd. Inmiddels is dit alweer mijn zesde jaar bij deze mooie vereniging. Al met al kun je zeggen dat ik bij deze verenigingen met het nodige toeval ben beland.” 

Warmte

De warmte die de Brabander voelt, is een belangrijk onderdeel. ,,Martinus is een prachtige vereniging met vele vrijwilligers. Ik kende daar helemaal niemand, maar ik werd, net als alle andere “nieuwe” jongens, met open armen ontvangen. Je moet als nieuwkomer natuurlijk zelf ook willen investeren, maar dit gaat eigenlijk op een natuurlijke manier binnen de fijne clubcultuur die mij van begin af aan erg aansprak. Sportief gezien is het ook steeds beter gegaan met het eerste elftal. Mijn eerste seizoen eindigden we in de middenmoot, met een behoorlijk gat naar de top. Het tweede seizoen was het net niet, maar vanaf dat moment zijn we wel steeds voor de bovenste plaatsen gegaan. Uiteindelijk zijn we kampioen geworden en dat was een prachtig sportief hoogtepunt, wat mij altijd zal bijblijven.”

Ook de duels met ZSGOWMS blijven in het geheugen gegrift van Kleiren. ,,Elk jaar spelen we tegen ze. Een goede ploeg. Geregeld komen wij als winnaar uit de strijd, maar dit jaar verloren we op hun terrein. De duels tussen ons worden altijd op het scherpst van de snede ‘uitgevochten’. Ook het behalen van de periodetitel was een leuke verrassing. Het was steenkoud en we waren blij met de drie punten, maar pas na het laatste fluitsignaal hoorde we dat de periodetitel binnen was. Iedereen was compleet verrast.”

Het werd een mooi feestje. ,,De derby van vorig seizoen, op ons terrein, vond ik de allermooiste. Heerlijk weer, prachtige ambiance, met tien man moeten spelen na de rode kaart van Siem Klok, een voorsprong weggeven, maar daarna toch nog twee keer scoren. Wat een feest was dat!” 

Weerstand

Een beetje boven verwachting, staat Martinus er heel goed voor. ,,Vorig seizoen was goed. Ik vind de weerstand en clubs nu sterker. De competitie is zwaarder. We hebben zelf ook een gedaantewisseling ondergaan met enkele jongens die zijn vertrokken, we leverden op het oog kwaliteit in. In de voorbereiding liep het eigenlijk helemaal niet bij ons. Heel veel was nieuw. We spraken onderling wel uit dat subtop mooi zou zijn, maar dat was meer gebaseerd op hoop dan vertrouwen. Onze trainer-coach (Michael Crombeen, red.) predikte echter geduld en sprak steeds uit dat het goed zou komen. Dat blijkt ook zo te zijn. We hebben best wat wedstrijden in ons voordeel beslist, die we voor hetzelfde geld gelijk hadden kunnen spelen of zelfs verliezen. Het pakte vaak gunstig voor ons uit. Tegen De Meer starten we echt zwak, maar hadden kunnen winnen op het einde. Aan de andere kant; bij ZSGOWMS verloren we – in mijn beleving – onterecht.”

,We gaan voor de titel‘

Hoe hoog ligt de lat bij Martinus? ,,We moeten niets. Maar, we moeten er ook niet voor weglopen. We staan nu bovenaan en we gaan ook zeker voor de titel, dat is het doel. Het zit erin. We kunnen van iedereen winnen, maar het ligt best dicht bij elkaar. Als het bij ons een procent of tien-twintig minder is, dan kunnen we ook verliezen van iedereen. Uiteindelijk willen we promoveren.”

Kleiren ziet een groeiend team, met specifieke kwaliteiten. ,,We hebben een goede groep, die dit jaar is aangevuld met een aantal nieuwe jongens, dat heeft voor extra kwaliteit op het veld maar ook daarbuiten gezorgd. Jay Day is al jaren onze kilometervreter op het middenveld, die jongen is echt onvermoeibaar, met de diepte in zijn spel creëert hij veel ruimte voor anderen. Met Sam Honsdrecht hebben we er dit jaar iemand bij die ballen overal weg kan leggen en Michael Mol weet – centraal naast mij – veel energie te brengen. Mol gaat graag op avontuur en staat zijn mannetje achterin. Maar ook andere jongens die al langer bij de club zitten laten het dit jaar zien. Zo was Dean Palmer de afgelopen jaren steevast onze tweede keeper. Een fantastische jongen – en zanger – om erbij te hebben, brengt sfeer en klaagt nooit over zijn reserverol. Na een blessure van onze nieuwe keeper Sharique Hovenkamp, heeft Palmer de handschoen letterlijk opgepakt en hij staat heerlijk te keepen. Dat is denk ik ook tekenend voor de kracht van het team.”

Hoenderloo

Ook voor Kleiren gaan de jaren inmiddels tellen. ,,Ik heb voor mezelf nog geen keuze gemaakt wat ik ga doen na dit seizoen. Ik stel dat besluit meestal zo lang mogelijk uit in het seizoen. Qua voetbalplezier zit ik hier goed. We zijn vorig jaar verhuisd naar Utrecht en met een jonge tweeling weeg ik alles mee. Ik moet ook af en toe een biertje laten staan, maar dat is geen probleem. Eerst focus op dit seizoen, na de winterstop er vol voor gaan en plezier hebben met die gasten. Te beginnen bij ons trainingskamp in Hoenderloo.”