Het Amsterdamsche Voetbal Doelgericht
Enzo Stroo is nooit echt opgehouden met scoren. Dat deed hij als tiener aan de lopende band in het shirt van derdeklasser IVV, tijdens een tussenjaar bij Zilvermeeuwen en nu ook twee seizoenen in het ‘andere Oranje’ van FC Volendam. Vanuit Landsmeer naar het profvoetbal. “Nu ik er sta, moet ik het blijven waarmaken.”
48 wedstrijden, 21 doelpunten. Enzo Stroo weet gelijk waar het over gaat: zijn cijfers in de Jupiler League. Indrukwekkend voor een 24-jarige spits met een achtergrond in het amateurvoetbal. “Het is natuurlijk gigantisch snel gegaan”, zegt de Landsmeerder. Vier jaar speelde hij nog in het eerste elftal van het plaatselijke IVV. Daar lanceerde hij zichzelf enkele jaren daarvoor door als zestienjarige te debuteren en in de daaropvolgende seizoenen gemiddeld dertig keer per jaar te scoren. Daarna kwam een stap omhoog naar tweedeklasser Zilvermeeuwen, waar hij zichzelf in de kijker van FC Volendam speelde.
Even terug naar de zomer van 2016. Hij zou rustig gebracht worden. Een amateurcontract en zichzelf eerst bewijzen in Jong Volendam. Daar ging hij verder met waar hij de afgelopen seizoenen in de amateurs mee bezig was: scoren. Vijftien keer was hij trefzeker in de Derde Divisie zaterdag. En een spits die veel scoort, is automatisch interessant voor het eerste elftal. Na enkele kleine invalbeurten luisterde hij in maart 2017 zijn basisdebuut tegen Helmond Sport op met een treffer. Het bleek het enige doelpunt. Daarna zouden er nog vijf volgen.
De komst van Misha Salden als nieuwe trainer leidde een jaar geleden een kleine terugval in. Juist op het moment dat hij hoopte definitief door te breken, belandde Stroo op de bank en moest hij zijn minuten weer bij de beloften maken. “Dat verraste mij ook. Op dat moment moet je knokken om terug in de basis te komen.” Zonder Stroo zat FC Volendam vast in een vrije val. De eerste periode: negen wedstrijden, drie punten en onderaan in de Jupiler League.
Vanaf de tiende competitiewedstrijd was de spits weer de vaste nummer negen. Gek genoeg begon het daarna weer te lopen in het vissersdorp. “Als je speelt, verwacht de trainer maar één ding: doelpunten”, vervolgt hij. Stroo bewees opnieuw zijn waarde en scoorde aan de lopende band. Uiteindelijk stokte de teller afgelopen seizoen bij vijftien. Het maakte hem clubtopscorer. “Niet slecht voor een jongen die uit de tweede klasse komt”, grinnikt hij.
Scorende spitsen zijn in trek. Stroo, die nog een eenjarig contract heeft, werd zelfs in verband gebracht met een transfer het Italiaanse Benevento. Een gerucht waar overigens niks van waar is. “Ik was op vakantie op Curacao, werd wakker en kreeg ineens vijfhonderd berichten. Ik wist zelf niet wat er aan de hand was, heb geen gesprekken gehad. Daar hou ik mij ook totaal niet mee bezig. Als er iets concreets is, krijg ik vanzelf een berichtje van mijn zaakwaarnemer.”
Zo kan hij zich focussen op het voetbal en zijn studie fysiotherapie, die Stroo er nog steeds naast doet. Komend seizoen draait het om presteren met FC Volendam, misschien nog meer dan afgelopen jaargang toen de nacompetitie werd misgelopen. Dat mag niet nog een keer gebeuren. Een periodetitel is het doel, plaatsing voor de nacompetitie een must. “Daar wil ik zelf een zo groot mogelijke bijdrage in leveren. Nu ik er sta, moet ik het blijven waarmaken.”
Foto: John van Geenen
