Het Amsterdamsche Voetbal Doelgericht
Terwijl de aandacht vaak uitgaat naar de veel scorende aanvallers of de routiniers op het middenveld, heeft Mark Simons zich ondertussen in alle rust ontpopt tot een belangrijke kracht van zondag eersteklasser JOS/Watergraafsmeer. De onlangs 24 jaar geworden linksback heeft inmiddels toegezegd langer te zullen blijven.
Simons kan het begrijpen: degenen die scoren, zijn ook het populairst en verschijnen in de media. De buitenwereld kickt op doelpunten. Simpele verdedigers vallen niet zo vaak op. “Maar dat hoeft ook niet”, klinkt het bescheiden. Hij vindt het prima om buiten de schijnwerpers te blijven, de linksback weet zelf maar al te goed hoe zijn status is. “Ik voel dat ik gewaardeerd word door de mensen rond de club. En ik heb er ook al vijf of zes op Malcolm (Esajas) zijn hoofd liggen, dus hij weet het wel.”
De vleugelverdediger kwam afgelopen zomer over van zaterdag eersteklasser FC Breukelen, waar hij eerder samenwerkte met Cor ten Bosch. De oefenmeester zocht voor de winterstop al contact met hem op. Of Simons, wonend in Diemen, in de buurt wilde komen voetballen. Zijn antwoord: “ik ga niet voor RODA’23 voetballen”, grinnikt Simons. “Maar hij had het over JOS, terwijl toen nog niet bekend was dat hij daar trainer zou worden. Na vier jaar Breukelen was ik ook wel toe aan een nieuwe uitdaging.”
Terugblikkend op zijn eerste negen maanden in Amsterdam-Oost is het nog geen moment tegengevallen. Hij heeft het enorm naar zijn zin en daar spelen de successen (vaste basisplek en de strijd op twee fronten met kampioenschap en districtsbeker) een grote rol in. “Het voelt alsof ik hier al een paar jaar speel”, zegt Simons, voor wie de keuze ook vrij simpel was toen er in de winterstop werd gesproken over een langer verblijf. Daarmee is hij de negende speler van de huidige selectie die ook volgend seizoen voor JOS/Watergraafsmeer speelt. “Ik hoop dat Reggie (Schaap) en Raven (Bergwijn) ook blijven, want wij hebben ze volgend seizoen nodig. Als ik blijf, moeten zij ook blijven.”
Een klein smetje is dat de Amsterdammers afgelopen weekend de koppositie in de eerste klasse A zijn kwijtgeraakt. Na maandenlang de prooi te zijn geweest, moet JOS/Watergraafsmeer nu gaan jagen op Velsen (twee punten meer). “Of het lekker is dat de druk weg is? Nee. Wij moeten ook. Daar verandert niks aan. Als we een keer verliezen, kan het gat zo vijf punten zijn en wordt het helemaal lastig.” Een echte oorzaak voor de tegenvallende prestaties heeft hij niet. “Het is nu even een mindere fase waar we doorheen moeten. Tot de winter win je bijna alles en daarna loopt het niet meer zo makkelijk als daarvoor. Misschien een paar geblesseerden, maar dat moeten we ook goed kunnen invullen. We hebben genoeg voetballende kwaliteiten. Alleen gaat het ook om strijd. Soms hebben we dat minder en kan je daar een wedstrijd op verliezen.”
Komend weekend maakt de eersteklasser een klein uitstapje voor de achtste finales van de districtsbeker tegen Hoofdklasser Purmersteijn. Simons debuteerde in de zomer in de voorronde van de grote KNVB Beker – derdedivisionist Westlandia was na verlenging te sterk – en dat smaakt naar meer. “De beker leeft heel erg. JOS heeft een reputatie, ook toen tegen Ajax in het Olympisch Stadion. Je voelt aan alles dat het niet zomaar een oefenpartijtje is. We willen verder bekeren. Het is voor ons een mooie meting om te kijken hoe wij ervoor staan.”
Foto boven: Mario Wormhoudt
