Het Amsterdamsche Voetbal Doelgericht
“Misschien stop ik wel na dit seizoen. Ik ga er goed over nadenken”
Bas Pel (28) maakte als jeugdspeler indruk bij Abcoude, AFC, AZ en HFC Haarlem. De mooie carrièrestart als voetballer kreeg uiteindelijk een ander vervolg, vergeleken met andere jongens die het prof bestaan wel ‘haalden’. Pel sloot na het Haarlem avontuur aan bij Pancratius, vervolgde zijn weg als Argonaut in Mijdrecht bij Argon (2015-2017) en sinds het seizoen 2017-2018 is hij niet meer weg te krijgen uit zijn dorp in de Haarlemmermeer. In zijn inmiddels vijfde seizoen is hij bij SCPB’22 een vaste kracht in de voorste linie en moet het gaan gebeuren: “We willen promoveren, hoe maakt me niet uit”.
Bas Pel; spits van beroep op het voetbalveld, maar in zijn hart ook nog wel deels een aanvallende middenvelder. In het dagelijkse leven werkt Pel als zelfstandige parketteur in Amsterdam en omstreken. Hij legt vloerparketten door heel Noord-Holland voor zijn eigen bedrijf. De Badhoevedorper ervaart dit soms ook wel als zwaar in combinatie met voetballen: “Ik heb een fysieke baan. Vooral na een dag hard werken ben ik er wel klaar mee. Ik ben daarna ook echt gesloopt. Dat helpt niet mee om dan eens even lekker te gaan buffelen op het trainingsveld, twee keer per week. Nee, ik ben zeker geen trainingsbeest.”
Leven als een prof
Pel genoot van het jeugdvoetbal. Hoewel die tijd al redelijk ver achter hem ligt, haalt hij heel fijne herinneringen op aan die onbezorgde tijd. “Het was ontzettend gaaf. Het was echt een droom die uitkwam. Ik heb het overal hartstikke leuk gehad. De eerste jeugdtransfer was van FC Abcoude naar AFC in Amsterdam. Bij AFC werd ik door AZ gescout, ging vervolgens naar Alkmaar om daar te gaan spelen. Helaas moest ik na twee seizoenen vertrekken uit Alkmaar. Toch heb ik daar een geweldige tijd gehad. Voorwedstrijden in een volle Kuip gespeeld. Kampioenswedstrijden meegemaakt. Toernooien in het buitenland. Soms kan je als club de ontwikkeling van een jeugdvoetballertje niet altijd goed inschatten, soms ontstaat er opeens iets. Dat is meteen het mooie aan voetbal, maar in mijn geval het lelijke aan mijn prille loopbaan als jonge jongen. Ik werd niet goed genoeg bevonden door AZ. Dat is dan een harde wereld.”
Bij het inmiddels ter ziele HFC Haarlem ging Pel in 2010 een stapje lager spelen. Omdat de no nonsens speler vaak op gevoel besluit, keerde hij terug naar zijn dorp en ging spelen bij Pancratius. Argon uit Mijdrecht klopte al snel op de deur, verleidde de jongeling: “Ik werd gevraagd, was nog steeds jong”. In 2017 keerde de ‘globetrotter’ terug op het vertrouwde nest, tot op de dag van vandaag heeft de ervaren rot in het vak geen spijt en heeft het naar zijn zin bij SCPB’22: “Terug naar de bekende mensen van de club, kennissen en mijn vrienden. Het gaf me een goed gevoel, vooral een veilig gevoel. Zo speelde ik met Niels Vahlkamp bij Jong Pancratius en we spelen nog steeds samen. Ik heb niet meer de ambitie gehad om ergens anders hoger te gaan voetballen. Zelfs niet meer over nagedacht. Er zijn er wel clubs langs geweest hoor….”
Omgaan met de trainer-coach
Een goede relatie tussen coach en sporter is belangrijk. Pel, die vanaf de jongste jaren met verschillende trainers-coaches samenwerkte is daarin helder: “Danny (Hijzelendoorn, red.) is voor mij een toptrainer, het gaat eigenlijk nu allemaal vanzelf, heel natuurlijk. Hij toont interesse, maakt zaken duidelijk voor mij en voor het team. Hij heeft niet alleen de focus op het resultaat, maar juist ook op het spel en onze ontwikkeling als team. Hij weet ons elke week weer goed te motiveren. Daar voel ik me prima bij.” Trainer/coach Danny Hijzelendoorn roemt desgevraagd het spel van zijn ‘pupil’ Pel. ,Bas is technisch vaardig, met gevoel voor ruimte die je over de grond en door de lucht altijd kan aan- of inspelen.’’
Ambities met SCPB’22
Wanneer gaat SCPB’22 promoveren? Al lange tijd speelt het een te ‘bescheiden’ rol in de zondag tweede klasse. “We willen kampioen worden”, vervolgt Pel. “Dat lijkt me zonneklaar. We hebben daar absoluut het team voor. Maar de realiteit is dat dit best een uitdaging gaat worden. Natuurlijk, wij doen het goed. Maar ook ZSGOWMS staat er uitstekend voor. En zo kan ik nog wel een paar ploegen noemen die meedoen. Het is een interessante competitie. Het moet in zo’n seizoen ook een beetje meezitten. Wij willen in ieder geval gaan strijden om de prijzen. We moeten sowieso een periodetitel gaan pakken. De sfeer in de groep is prettig, we gaan goed met elkaar om. Kortom: de voorwaarden zijn aanwezig voor een heel goed seizoen. Zolang ‘DJ Gianni Oosterhoff’ na afloop van elke komende wedstrijd zijn gang kan gaan met de muziek in de kleedkamer hebben wij de punten binnen. Dit seizoen heb ik zelf pas één keer gescoord. Dat heeft ook met de omstandigheden te maken, te weinig kunnen spelen. Als ik in de dubbele cijfers beland op het einde, ben ik op dat gebied tevreden.”
Focus op zichzelf
Pel is een solide speler, betrouwbaar, doet geen gekke dingen. Ook in zijn persoonlijkheid. Hij is een man van weinig woorden. Doen. “Ik ben geen voorbeeld, geen prater. Niet te veel bemoeien met anderen in team, dat is hoe ik ben. De focus ligt vooral op mezelf. Ik ben een echte spits. Op 10 spelen was ook wel lekker. Maar, spits zijn is fijn.”
“We gaan met de club sowieso komend seizoen op zaterdag prestatief spelen”, zegt Pel kijkend naar de nabije toekomst. “Dat vind ik wel leuk. Of ik daar dan nog bij ben weet ik nog niet. We gaan in januari op trainingskamp naar Benidorm, lekker een paar dagen op pad met de groep. Niet perse om te voetballen. En dan ga ik ook nog eens goed nadenken over mijn vooruitzichten op het veld. Misschien stop ik wel? Ik heb echt nog geen keuze gemaakt. Na de winterstop komen de gesprekken bij de club. Misschien dat ik er toch nog een jaartje aan vastplak. Ik moet er eens heel goed over nadenken.”
