Het Amsterdamsche Voetbal Doelgericht
Doelman René de Jong maakte afgelopen zomer de overstap van derdeklasser sv Ouderkerk naar de Hoofdklasse. Na een beginfase die in het teken stond van aanpassen, heeft de 26-jarige doelman nu zijn plek onder de lat veroverd. De doelman beseft wel dat hij elke training en wedstrijd alles moet geven om die plek te behouden: ‘Op de training bij Ouderkerk was ik vaak meer aan het geinen en hoefde ik niet 100% te geven, hier moet ik alle zeilen bijzetten om het juiste niveau te halen.’
René stond afgelopen weekend (4-1 wist op Velsen) voor de derde keer op rij in de basis. Daarnaast werd er volgens hem belangrijke, maar ook verdiende overwinning geboekt: ‘Vorig jaar verloren we kansloos met 3-0 van Velsen en zij werden uiteindelijk kampioen. Daarom zat er wel wat wraakgevoelens bij een aantal jongens die er toen ook bij waren.’
Vorig jaar was de doelman er zelf nog niet bij. René maakte afgelopen zomer namelijk de overstap van de derde klasse naar de Hoofdklasse. Hij was vijf jaar actief bij sv Ouderkerk en merkt in zijn eerste weken bij JOS Watergraafsmeer dat het niveauverschil enorm groot is: ‘Op trainingen kon ik vroeger veel meer geinen en hoefde ik niet 100% te geven. Nu moet ik alle zeilen bijzetten om het juiste niveau te halen.’
Leren van de concurrent
‘Ik ben van nature ook echt een lijnkeeper en vooral daarom moest ik vooral veel trainen aan meevoetballende gedeelte. Daar heb ik in de eerste weken ook moeite mee gehad, maar mede dankzij keeperstrainer Collin van Velzen en de destijds eerste doelman Colby Harmon ben ik daar snel in gegroeid.’
De eerste weken kreeg Colby ook de voorkeur. Volgens René lag dit ook in de lijn der verwachting: ‘Colby keept al jarenlang op dit niveau en ik moest gewoon wachten op mijn kans.’ Die kans kwam enkele weken terug en René wil het vertrouwen nu terugbetalen: ‘Ik heb nu, overigens eerder dan ik had verwacht, mijn kans gekregen en ik moest het laten zien. Dat heb ik denk ik in de eerste wedstrijden gedaan en het is aan mij om dat vast te houden.’
Tekst: Mitch Marinus
Archieffoto: Jos Spitteler
