Het Amsterdamsche Voetbal Doelgericht
De eerste overwinning van WV-HEDW is een feit. Uitgerekend tegen stadsgenoot DCG werd een 1-0 overwinning over de streep getrokken. Daar was een beauty van Jesse Coffeng voor rust voor nodig.
Plichtmatig
De eerste helft was een te pover schouwspel. De bal werd vaak plichtmatig van links naar rechts of andersom geschoven rondom de middenlijn, soms sloegen de vleugels voor de verandering een mannetje over. Maar, van beide kanten werd het voorspelbaar en qua amusument- en schouwspel ondermaats. Het spel vloeide niet, de hinderlijke onderbrekingen deden ook geen goed aan het tempo. Spelers aan beide kanten grepen (te) snel naar hun hoofd of benen bij de eerste aanraking. Toch kregen beide teams één grote kans. Een bal op de paal, buiten het bereik van Jules Vermeulen, van DCG werd WV-HEDW bijna fataal. Het aluminium redde de thuisploeg. Aan de andere kant een prachtige aanval met een slim overstapje. Het ‘onmogelijke’ gebeurde, want ook na deze aanvalsopzet bleek de staander een onverwachte sta-in-de-weg.
Vrije trap
Kort voor de pauze kreeg WV-HEDW een unieke kans. Linkspoot Coffeng krulde de bal door de springende ‘muur’ achter DCG-keeper Mohammed El Harbouj, die kansloos was op de inzet van de vleugelspits: 1-0. Een mooie opsteker voor de ploeg van Joram Melis, die met twee gelijke spelen en twee nederlagen nog niet het zoet van een overwinning te pakken hadden dit seizoen. Het zou nog een karwei worden om op de been te blijven in de tweede helft.
Druk
DCG zette de puntjes op de i in de rust. Daar nam de ploeg van Ibrahim el Mahdioui ruim de tijd voor. Toen het fluitje eenmaal klonk, was het een kwartier flink ademhalen en naar adem happen voor WV-HEDW. Het gas ging bij DCG erop en het lukte de thuisploeg niet om de bal te houden of het tempo eruit te halen. Overal werd druk gezet door DCG en WV-HEDW kreeg geen enkel rustmoment. Na een kwartier leek de storm even te gaan liggen, maar dat bleek van heel korte duur. DCG legde veel energie in de wedstrijd, maar vergat koelbloedig af te ronden. De pogingen op doel waren te wild en ondoordacht. Ook via de flanken kwamen nauwelijks goede voorzetten of de bezetting voor het doel was onvoldoende. Doelman Vermeulen had het druk, zijn collega El Harbouj had aan twee thermo’s niet voldoende. Hij kreeg nauwelijks nog iets te doen in de tweede helft. De spaarzame uitvallen van WV-HEDW waren goed qua intentie, maar verder ongevaarlijk.
Karakter
Met veel inzet hield WV-HEDW kranig stand en dat verdient ook een compliment. De ploeg Melis bezit karakter en zeker ook de nodige spelers met individuele vaardigheid. Luid aangemoedigd door een overenthousiaste en gespannen ploeggenoot in een gipsen ‘poot’, trok de equipe van coach Melis de drie punten over de streep. Of het daarmee wel of niet de schoonheidsprijs kreeg deed niet ter zake; hard werken voor de punten kan ook een kernkwaliteit zijn en die zal de ploeg moeten omarmen om in de pittige tweede klasse te kunnen handhaven. Voor DCG was de kater groot, want precies dat scenario wat men zo graag wilde voorkomen is toch waarheid geworden, DCG doet voorlopig even niet mee met de grote jongens van de competitie. Kijk hier voor alle uitslagen, de stand en het programma in zondag 2B
Foto’s: Copyright Het Amsterdamsche Voetbal
