Het Amsterdamsche Voetbal Doelgericht
Sporting Martinus en DCG kwamen zondagmiddag in een boeiend duel niet verder dan een gelijkspel. Waar de thuisploeg vooraf de favoriet was, bleek de ploeg van trainer-coach Ibrahim El Mahdioui zeer goed mee te kunnen met een topploeg in de competitie.
DCG toonde zich een geduchte tegenstander. De Amsterdammers begonnen de wedstrijd sterk, speelden met ’the eye of the tiger’ en kreeg al in de tweede minuut een eerste kansje. Na een foute pass van Martinus kwam de bal voor de voeten van Ismaël Bouhalhoul, maar hij schoot de bal in het zijnet. In de 12e minuut was het wel raak. Aimane El Guermiti stifte de bal met veel gevoel over Martinus-doelman Sharique Hovenkamp heen. Een juweeltje, van de linkspoot.
Martinus probeerde daarna terug in de wedstrijd te komen, maar DCG bleef de bovenliggende partij tot aan de rustpauze. Het ijzersterke middenveld en daarachter het centrale duo als slot op de deur zorgde er voor dat de spitsen van Martinus geïsoleerd bleven. Martinus kwam slechts sporadisch aan de overkant, waar DCG-doelman Mohammed el Harbouj weinig had te vrezen van de Martiniaanse aanvalsleider Ralph Jurka.
In de tweede helft van de wedstrijd kwam Martinus steeds beter in de wedstrijd. De ploeg van trainer Michael Crombeen vocht terug en kreeg direct na rust een grote kans. Het publiek had de versnapering nog niets eens doorgeslikt, of Martinus-verdediger Siem Klok kon de voorzet vanaf links prachtig tegendraads binnenkoppen en bracht Martinus zo langszij: 1-1. Ook Sam Honsbeek stichtte steeds meer gevaar met aanvallende dribbels, maar de beslissende eindpass ontbrak in de laatste fase. Crosspasses op de flankspelers bij Martinus waren beter verzorgd in het tweede bedrijf, maar het beproefde recept leverde geen grote doelrijpe kansen op voor de thuisploeg.
DCG, dat enkele begenadigde zaalvoetballers in het team heeft, kreeg het conditioneel steeds lastiger en moest in de achteruit. Martinus had vaker controle over de wedstrijd en rook dat er meer in het vat zat. De duels werden steeds grimmiger, met als gevolg dat de pas 17-jarige Nathan Dahele een rake elleboog op de neus ontving en moest worden gewisseld. Arbiter Govert-Jan Jongejan trok in totaal zes keer geel en toonde zich in een aantal gevallen mild. Sem van Bruggen kwam er doorheen, maar werd vanwege vermeend buitenspel teruggefloten.
De emoties liepen verder op in de strijd om drie punten. Zo ook de kramp- en blessuregevallen. Het zorgde voor een spannende slotfase, waarin beide ploegen kans maakten op de overwinning. Doelpunten vielen er echter niet meer, waardoor de twee clubs genoegen moesten nemen met een punt.
Martinus-spits Sem van Bruggen zag een verschil tussen de eerste en tweede helft bij zijn ploeg. ,,We waren de eerste helft toch wel een klein beetje onder de indruk. We hebben dat rechtgezet in de tweede helft, waar wij veel feller waren. We hebben beter gespeeld in het tweede deel, maar nog te slordig en te weinig kansen. Ik kon er zelf één keer doorheen komen. Ik kon het natuurlijk niet goed zien, maar ik wist eigenlijk wel dat het geen buitenspel was. Bij DCG schreeuwen ze bij elk duel om de bal en iedere discutabele situatie ‘moord en brand’. Dat leverde bij mij wel frustraties op. Daar moet ik beter mee omgaan, ik ben ook nog jong, dus dat is een mooi ontwikkelpunt om aan te werken.”
Foto’s: Jos Spitteler
Kijk hier voor alle uitslagen, de stand en het programma in zondag 2b
