Thomas Steinhart geniet bij RODA ’23: ‘Ik ben hier prima op mijn plek’

Thomas Steinhart (22) beleeft tot nu geen gemakkelijk seizoen in Bovenkerk bij RODA’23, veel vaker dan hem lief is zit hij in een gedwongen bijrol. De aanvallende middenvelder heeft voortdurend hinder van een opspelende hamstringblessure. Dat dateert al van vorig seizoen. Ondank dat feit kan de ambitieuze jongeling duizelingwekkende cijfers overleggen. Met in totaal pas 110 minuten op de klok, als invaller over de afgelopen periode verdeeld, wist de Aalsmeerder liefst vijf keer doel te treffen in competitieverband.

Wegvallen tegen SCPB’22

Tegen SCPB’22 afgelopen zondag beleefde Steinhart een vervelende middag. Na zijn invalbeurt, 25 minuten voor tijd, moest hij gedwongen weer gewisseld worden. Een onschuldig lijkend duel, waarbij een directe tegenstander op zijn hoofd viel. “Ik ben met duizeligheidsverschijnselen, hoofdpijn en last van de kaak gewisseld”, herinnerde Steinhart een dag later. Gelukkig geen andere kwetsuren. Omdat het leek alsof ik mank van het veld stapte, dachten toeschouwers dat ik ook een andere blessure had opgelopen. Dat was niet het geval.” Trainer Bnar Toofeek verwacht komend weekeinde weer een gedeeltelijk beroep te kunnen doen op de aanvallende middenvelder.

Blessures 

Blessures. Iedere voetballer gruwelt ervan. Steinhart: “Geblesseerd zijn is irritant. Vorig seizoen raakte ik eerst geblesseerd aan mijn rechter hamstring, terwijl ik net een paar wedstrijden achter elkaar in de basis mocht beginnen. Later scheurde ik mijn linker hamstring in. Gelukkig niet volledig afgescheurd. Nu wordt anders gekeken naar mijn revalidatieproces. Ik heb ook een manueel therapeut, ik merk dat ik daar baat bij heb. Het is een proces waar ik bewust de tijd voor neem. Het gaat dan wat langzamer, maar dat is niet zo erg. Ik wil 100% pijnvrij worden. Afgelopen week heb ik voor het eerst in heel lange tijd geen last gehad met trainen en spelen. Het gaat allemaal in goed overleg met de medische en technische staf. Met mijn trainer/coach Bnar Toofeek, die ik al lange tijd ken vanuit de RODA jeugd, is het overleg perfect. Compleet fit worden, van bank naar basisplaats. Stapsgewijs. Dat plaatje geeft me rust en vertrouwen. Het plezier is ook weer helemaal terug. Dat is gelijk zo leuk aan RODA. Iedereen is ‘down to earth’. Ik beleef het allemaal zoals vroeger. Lekker voetballen, lekker trainen.”

Transfers

Kenmerkend voor Volendam zijn de vele lokale spelers en de vele promoties en degradaties van en naar de Eredivisie. De botter die bij een promotie altijd over de Dijk rijdt en waarmee de spelers gehuldigd worden heet dan ook De Heen en Weer. De Heen en Weer van Aalsmeer lijkt bij Steinhart, zij het in mindere mate, ook van toepassing. De jeugdexponent uit Aalsmeer heeft zo zijn reden van de dubbele overstap: “Ik maakte als jonge jongen de overstap van FC Aalsmeer naar de jeugd van RODA ’23. In de zes jaar die volgde heb ik telkens in de hoogste elftallen gevoetbald, in het laatste jaar vooral hangend vanaf de linkerkant. FC Aalsmeer wil(de) zoveel mogelijk spelers uit de omgeving in het team hebben. Dat was voor mij toen een factor om terug te keren. Het totaalplaatje wat FC Aalsmeer schetste beviel me. De ambities, hogerop kunnen voetballen was iets wat ik (te) graag wilde. Bovendien heb ik een grote vriendengroep die daar speelt. Al met al was het weloverwogen. Een leuk team met goede voetballers. Ik dacht toen dat ik de stap van jeugd tweede divisie naar het seniorenvoetbal betrekkelijk eenvoudig kon maken, maar daar had ik me op lichtelijk op verkeken.

“De druk van buitenaf is hoog, fysiek wordt er een stuk meer gevraagd en er wordt toch iets sneller gekozen voor een ervaren speler dan voor een jonge jongen. Ik zat regelmatig op de bank, ik kreeg te maken met blessures, waardoor ik voor mijn gevoel nooit heb kunnen laten zien wat ik allemaal in huis heb. Dit seizoen ben ik terug bij RODA, spelen met mijn voetbalvrienden met wie ik in de jeugd ook heb gespeeld. Met wie ik veel contact had. Bij RODA is er minder druk van buitenaf en het spelen met veel jongens van mijn leeftijd vind ik ook erg fijn. Daar haal ik op dit moment meer plezier uit. Natuurlijk heb ik nog ambities, maar voor nu ligt alle focus op RODA. Ik wil graag een periodetitel halen en een stapje hogerop met de club. Voor mezelf wil ik mijn eigen top proberen te halen. Liefst als een nummer 10 of als een 9, daar voel ik me als een vis in het water. Ik mis op dit moment nog wat loopvermogen, maar als ik fit ben, zijn dat wel de beste twee posities voor mij.”

Derby

Binnenkort is de derby tussen RODA en Martinus (4 december, red). “Dat leeft al enorm in de groep”, vertelt Steinhart. “We merken het binnen de club, waar de echte harde kern ‘de trap’ naartoe leeft. Er is zelfs al het één en ander aan voorbereiding bezig. We hebben echt heel wat support hoor. Afgelopen week was een emotionele week voor de club, mede daardoor leeft het nóg meer bij iedereen. De hele selectie weet wat het betekent. Vooral voor de mensen achter de schermen, voor alle betrokkenen. Daar trainen we ook voor, daar doen we elke week ook ons best voor. Als team willen we die wedstrijd persé winnen, dat is het enige wat telt. Een leuke bijkomstigheid is dat we het allebei goed doen. Het gaat echt ergens om!”

Trainingskamp

“We gaan deze winter met de selectie naar Portugal, vijf dagen Albufeira. Een heus trainingskamp. Ook bij ons is er nog ruimte voor verbetering. Misschien kunnen we daar nog meer de focus leggen. We zijn soms nog wat angstig aan de bal. We mogen wat meer uitgaan van de eigen kracht. Minder lange bal hanteren wanneer situaties te nauw worden. We kunnen namelijk wel heel goed opbouwen. Het is jammer dat het er momenteel op de training vaker uitkomt dan in de wedstrijden. We kunnen, vind ik, iedere ploeg onze wil opleggen. Natuurlijk zullen we daar ook andere dingen doen. Het is leuk om ook eens de andere kant van iemand te zien, qua persoonlijkheden. Dat helpt mee in de verdere teamontwikkeling en om onze gezamenlijke doelen te behalen.”