Het Amsterdamsche Voetbal Doelgericht
Twee middenmoters die meer wilden maar dat niet konden. Zo kon je de wedstrijd die zich in de warme novemberzon ontspon het best omschrijven.
De ploegen waren aan elkaar gewaagd, maar speelden ieder hun eigen spel. Van de thuisclub is dat behoorlijk fysiek met veel duelkracht en lange ballen naar voren. Wartburgia moet het wat meer van het combinatievoetbal hebben. Dat laatste leverde een licht veldoverwicht op in het eerste half uur. Uit een afgeslagen aanval mocht Tim Koning tot twee keer toe vanaf de rand zestien aanleggen en zijn tweede schot plofte naast de keeper in de linkerbenedenhoek. Wartburgia kon de verdiende voorsprong niet heel lang koesteren. Tien minuten voor rust werd een scherp indraaiende corner van VSV door iedereen gemist en belandde via het dijbeen van een Wartburgiaan in het doel. Ruststand 1-1.
Na rust kwam VSV op voorsprong door zwak verdedigen van Wartburgia bij een snelle uitval. De snel opgekomen Donny Klok rondde bekwaam af. Hoewel Wartburgia beduidend minder voor de dag kwam dan de eerste helft, creëerde de ploeg wel een aantal hele en halve kansen. Jacco Fijnheer benutte zijn snelheid en gaf Daan van Dijk een goede kans. Die aarzelde niet, haalde uit en het was weer gelijk. Een kwartier voor tijd kwamen de bezoekers weer op voorsprong na een klein offensief. Menno Bosch zette goed door in het strafschopgebied en Tim Koning rondde van dichtbij fraai af met een hakje achter het standbeen langs.
VSV gooide nog een keer alles op de aanval en dat leidde tot een verdiende gelijkmaker en paar minuten voor tijd door Kas Luchthart. Een terecht resultaat waar beide ploegen niet veel mee opschoten in hun gooi naar de subtop. Groots was het niet, spannend wel.
Tekst en foto: Frank van Paridon
