Het Amsterdamsche Voetbal Doelgericht
Bij thuisploeg SDV Barneveld waren ze er maar wat blij mee dat WV-HEDW zo ongeveer alle inspiratie in Amsterdam had achtergelaten. Met de 4-0 einduitslag verschaften de laaggeklasseerde Barnevelders zich immers weer wat lucht in de strijd om degradatie te voorkomen, en boekten zij en passant ook nog hun grootste overwinning in het lopende seizoen. Het elftal van trainer Marcel Valk beleefde negentig minuten lang een demasqué, door een tegenstander die bepaald niet uitblonk door voetballende kwaliteiten maar wél een enorme dosis gedrevenheid aan de dag legde. En juist op dat punt liet WV-HEDW het zelf het meest liggen. Het feit dat de broers Van Moerkerk geblesseerd absent waren kon daarbij niet als excuus gelden voor het eigen gemis aan strijdlust.
Vanaf het eerste fluitsignaal stormde de thuisploeg richting het doel van Sil Fiddani. Een paar keer liep het nog goed af, maar al in de zevende minuut restte Fiddani niets anders dan de gang naar het net te maken, nadat een inzet van Barnevelder Shan Biwott hem te machtig bleek. De snelle openingstreffer bleek de opmaat voor vooral veel meer van hetzelfde, namelijk een energiek en opportunisch aanvallende thuisploeg tegenover de statisch opererende Amsterdammers. Van een eigen opbouw kwam hoegenaamd niets terecht. Pas na ruim vijfentwintig minuten leverde notabene de eerste redelijke aanvalsopzet zowaar een hoekschop op. Luttele minuten later lag de bal opnieuw in het doel achter Fiddani, nu door een licht getoucheerd afstandsschot van Rico Kuijt. En het werd nog erger, want kort voor de voor WV-HEDW schijnbaar broodnodige rust tekende Ricardo Mengerink 3-0 voor de thuisploeg.
Marcel Valk stond tijdens de thee voor de ondankbare taak om de algehele malaise proberen om te buigen. “Maar wat moest ik eraan doen? Ik had er wel tien kunnen wisselen, zo ondermaats speelden ze, op een enkele actie van Damien de Vegt misschien na. Ik heb het ze gezegd natuurlijk, dat het zo echt niet kon.” In de praktijk bleef het bij twee wissels, waaronder die van Ashraf Azzouz die overigens wél ijver toonde maar ronduit ongelukkig was in zijn voortzettingen. Zoals vaker gebeurt als in een ploeg de negatieve toon eenmaal gezet is, haalden Valks woorden verder weinig meer uit. Heel even leek er iets van nieuw elan zichtbaar, maar dat verdween als sneeuw voor de zon toen de verdediging Ricardo Mengerink zodanig vrij liet staan dat deze eenvoudig zijn tweede treffer van de dag kon intikken. De rest van de speeltijd, nog een kleine veertig minuten, had daarna net zo goed schriftelijk kunnen worden afgedaan. Al had SDV Barneveld meermalen de mogelijkheid om de overwinning nog aanzienlijk hoger dan 4-0 te doen uitvallen. Doelman Fiddani trad één keer alert handelend op, maar de meeste kansen gingen verloren door onzuiverheid bij de voorwaartsen van de thuisploeg. WV-HEDW zette daar slechts een net naast geplaatst afstandsschot van De Vegt tegenover, plus een mislukte doelpoging van invaller Lancine Bamba. Uiteindelijk bleek zelfs een eretreffer bleek niet tot de mogelijkheden te behoren.
“Deze trainingsweek liep al niet geweldig, en tijdens de busrit hierheen kwamen we kort in een file waardoor we te laat aan de warming-up begonnen,” somde Marcel Valk op toen hij nadacht over mogelijke voortekenen voor het ondermaatse presteren van zijn elftal. “Ze dachten zeker dat het al gedaan was, deze competitie. Maar nu zijn we nog steeds niet veilig. Jammer en onnodig, het was zo mooi geweest om de laatste vier wedstrijden vrijuit gewoon alvast wat uit te proberen voor het komende seizoen.”
“Verliezen is altijd erg vind ik, maar de manier waarop wij vandaag verloren is pas écht erg,” verzuchtte Valk tot slot. Tegelijkertijd besefte hij ook dat de kans dat hij ook komend seizoen met zijn ploeg in de Vierde Divisie uitkomt nog steeds groot is. De voorsprong op plaats 13, de hoogste nacompetitieplaats, bedraagt immers zeven punten terwijl er nog maximaal twaalf punten te behalen zijn.
Bekijk hier alle uitslagen en de stand in de Vierde Divisie zaterdag B
Tekst en foto: Jakob Kos
