Het Amsterdamsche Voetbal Doelgericht
Blauw Wit heeft de stadsderby tegen DWV met 2-0 gewonnen. Fitz James en Zwiebel bezorgde de thuisclub de verdiende zege. Door de overwining is er nog een sprankje hoop op een prijs. Voor DWV de komende weken vechten tegen degradatie.
Terwijl ik naar de stadsderby FC Blauw Wit/A tegen DWV (2-0) zat te kijken dwaalden mijn gedachten af naar zo’n jaar of twintig geleden. Toen waren deze wedstrijden nog het gesprek van de week. Supporters van beide kanten betwisten elkaar toen nog wie de sterkste was. Daar is nu geen sprake meer van. De meeste voetballiefhebbers weten geen eens dat deze wedstrijd wordt gespeeld getuige de amper honderd toeschouwers die aanwezig waren. Niks geen derbysfeer, beleving of onderlinge discussies meer die bij een derby horen. Het was op sportpark Sloten een dooie boel. Ook het voetbal was van een magere signatuur. Geen heetgebakerde spelers, strijd, inzet en beleving die bij een onvervalste derby horen. Ook het weerzien van oude bekenden viel zwaar tegen. FC Blauw Wit/A tegen DWV kan in de boeken worden bijgeschreven als een matige saaie derby waar niet veel te beleven viel. Jammer, want ook uw verslaggever had het allemaal graag anders gezien. Ook die zit niet op een pot voetbal te wachten waar vervlogen tijden de aandacht afleiden van wat er zich heden ten dagen op het veld afspeelt. Een troost daarbij is dat ook beide trainers Roy van de Mije (Blauw Wit) en Kees Guyt (DWV) er net zo over dachten.
‘Het is spijtig om het te moeten zeggen, maar de derby leeft niet meer. Vooral jongeren zegt het niets meer. Onder de ouderen leeft het nog wel een beetje, maar voor de rest zegt het niemand meer wat’, keek Roy van de Mije op de roemruchte geschiedenis van beide clubs terug. Cees Guyt kon zich bij deze mening volledig aansluiten en sprak van een ‘Derby die niet meer tot de verbeelding spreekt. Daar heb je sfeer, strijdlust, karakter, inzet en beleving voor nodig. Nou dit heb ik vanmiddag niet gezien. Het was een wedstrijd die weg kabbelde onder een heerlijk lentezonnetje. Van een derbysfeer was niets te merken’. Beide trainers hadden over de wedstrijd zelf een andere mening. Roy van de Mije was nog het meest positief over zijn ploeg waar de meeste spelers liever pannavoetbal spelen, dan collectief voor een goed resultaat te gaan. ‘Daar ben ik nog steeds mee bezig om spelers bewust te maken dat we met elf man spelen. Teveel spelers zijn veel te veel individueel ingesteld. Dat kost ook punten, want we hebben heel veel kansen nodig om punten te pakken. Daarom ben ik ook ontevreden. Ik durf gerust te zeggen dat we met gemak bovenin hadden kunnen meedraaien als iedereen zich ervan bewust is dat je voetbal met elf man speelt’. Een mening waar een hoop waarheid in schuil gaat want de ploegen die wel bovenin meedraaien zijn niet veel beter dan Blauw Wit.
Collega Kees Guyt was snel klaar met zijn analyse over de wedstrijd. ‘Na twintig minuten voetbal hebben we de wedstrijd gewoon onder controle. We hebben onze tegenstander bij de strot en ineens geven we het weg. Er zijn nog wat kansen geweest die we niet benutten en laten daardoor onze tegenstander terug in de wedstrijd komen. Ik snap hier niets van. Tja en dan die rot goal nog. Een bal die als voorzet is bedoeld wordt uiteindelijk een prachtige goal omdat die in de verste bovenhoek zeilt. Krijg je in de tweede helft nog zo’n treffer om de oren en is de wedstrijd gespeeld’. Of Kees Guyt gelijk had of niet, het voetbal van zijn ploeg verdiende absoluut niet de schoonheidsprijs. Daar komt nog bij dat hij niet over een scorende spits kan beschikken en het euvel is verklaard bij de bijna 100-jarige.
De eerste helft ging gelijk op met kansen over en weer en de reeds gememoreerde treffer van Kees Guyt. In de 45-ste minuut poeierde Jermaine Fitz James de bal hoog voor het doel waarna tot ieders verbazing de voorzet achter keeper Jordy Heimens verdween: 1-0. Een gouden treffer met een geluksrandje. De tweede helft was een kopie van het eerste bedrijf waarin Blauw Wit net even iets beter speelde dan DWV. De ploeg van Van de Mije had meer balbezit kon een paar keer gevaarlijk counteren waardoor er ook kansen ontstonden. Eigenzinnigheid, blind zijn voor uitgespeelde situaties rand zestienmeter gebied, hielden DWV tot tien minuten voor tijd in de race. Eindelijk speelde Blauw-Wit voetbal zoals het gespeeld dient te worden en was het voor David Zwiebel makkelijk om 2-0 te scoren. De wedstrijd was gespeeld, Blauw Wit had in strijd om de degradatieplaatsen uitstekend zaken gedaan. De ploeg kan voorlopig weer even van het infuus af. Daar zijn de meeste spelers zelf verantwoordelijk voor. Voor Kees Guyt was een dikke plak ossenworst de enige beloning deze middag.
Verslaggever: Freek Louis
