Het Amsterdamsche Voetbal Doelgericht
Bij zondag derdeklasser Ouderkerk werd voorafgaand aan de wedstrijd tegen Diemen (3-0 overwinning) erelid Cor Backer in het zonnetje gezet. De inmiddels 90-jarige Backer is maar liefst 75 jaar lid van de fusieclub. Hij is al geridderd en in het bezit van de gouden speld, maar ook dit kon hij nog enorm waarderen.
Zondagochtend kreeg hij van zijn zoon te horen dat hij eerder dan normaal werd verwacht op het sportcomplex. “Dat had ik bewust geheim gehouden voor hem”, zegt Dick Backer. Cor vult aan: “Maar wat moet ik daar nou zo vroeg?! Ik vertrek vijf minuten voor de aftrap van huis en dan ga ik ‘effe’ kijken. Ze hebben de spullen al, dus kunnen gewoon beginnen toch?”
Eenmaal aanwezig werd Backer onthaald met bloemen, gaf voor het begin van de wedstrijd de spelers een hand (“ook de tegenstander, wel zo sportief”) en tijdens het duel kwamen meerdere mensen hem langs de lijn feliciteren. “Niemand wist het van tevoren en alsnog kwam iedereen bij mij langs.” Vlak daarvoor mocht hij de aftrap verrichten, “terwijl ik niet eens mijn spelerspas mee had”, lacht hij.
Een paar dagen later kijkt Backer er trots op terug. “Ik vond het fantastisch. Dit stel ik echt op prijs, had ik nooit verwacht.” De meeste onderscheidingen heeft hij al: de gouden speld voor vijftig jaar lidmaatschap, in 1987 benoemd tot erelid van het oude NEA en drie jaar geleden werd Backer zelfs geridderd. “Dat was helemaal uniek, er is zelfs een boek over mij gemaakt.”
Zijn inschrijfformulier uit 1941, toen hij vijftien jaar oud was, hangt aan de muur in de kantine. “Wanneer mensen vragen hoe lang ik precies lid ben, wijs ik dat gewoon aan. Ik stond er eerlijk gezegd niet bij stil dat het al 75 jaar is.”
In die periode heeft Backer het nodige meegemaakt. Hij heeft drie kantines van NEA helpen (ver)bouwen en was dertig jaar lang verzorger, grensrechter en leider van het eerste elftal. “Ik kwam uit het wielrennen en schaatsen, maar in het voetbal hadden ze toen nog nooit van masseren gehoord. Pijntjes verhielp ik met een paar middeltjes die ik nog ergens had liggen. Daar heb ik toch mooie dingen meegemaakt. Soms stonk het, een paar dachten zelfs aan doping, maar het werkte wel.”
De beste speler in 75 jaar? “Huib Wijfjes. Hij heeft zelfs het Nederlands katholiek elftal gehaald.” Of Fred Lieveld. “Als speler en trainer echt een kanjer.” En dat NEA in 2003 met OSDO fuseerde tot sv Ouderkerk, werd door Backer enorm toegejuicht. “Ik heb dat al heel lang geroepen. Dat het samen zou moeten gaan. Als je één bent, heb je meer macht. En je ziet wat ervan gekomen is.”
Bij zo goed als elke thuiswedstrijd van het zaterdag- en zondagelftal (allebei derdeklasser, red.) is hij aanwezig. “Behalve als er een koers op tv is, die moet ik zien. Wielrennen staat boven voetbal, en ook schaatsen. In die sporten ben ik opgegroeid.” Voor een uitwedstrijd is Backer afhankelijk van vervoer en dan hij zij zich geregeld gelden. “Langs de lijn wil ik nog wel eens een paar keer brullen of mijzelf kwaad maken als een tegenstander helemaal vrij staat.”
Hij laat een elftalfoto van NEA uit 1955 zien. “Bijna al deze vrienden van vroeger zijn er niet meer, dus dan heb ik toch wel geluk. Het is fijn dat ik elke thuiswedstrijd nog op het fietsje kan bezoeken. Dat blijf ik ook doen, tot het eind van mijn leven. Zoals zondag. Schitterend mooi was dat.”
Verslag: Joachim van der Marck
Foto boven: Dick Backer
