Het Amsterdamsche Voetbal Doelgericht
Na een kleine sabbatical pakte Don Guezen afgelopen zomer zijn trainersloopbaan weer op. Zijn nieuwe club: zondag derdeklasser FC Purmerend, in zijn ogen een sleeping giant. Langzaam lukt het hem deze gigant wakker te kussen, steeds meer gaan ze mee in zijn werkwijze. Iets wat hij vergelijkt met stoplichten. “Als je scoort, krijg je punten. Als je punten hebt, krijg je een pilsje.”
Zijn bevlogenheid is hij, ondanks de kleine break, niet kwijtgeraakt. In het begin had Guezen even nodig om zijn spelers uit hun comfortzone te halen. Er werden dingen aangehaald die zij tijdens hun de jeugd – de selectie zit vol echte Purmerendse jongens – niet gewend waren. Vooruit denken, de derde man zoeken, een actie durven maken; steeds meer ziet de oefenmeester het terug. “Ze moeten wel omschakelen. Er zit een soort stoplicht in hun spel, daar trainen we constant op. Het is teveel oranje. Ik wil graag van rood naar groen en van groen naar rood. Als we balverlies hebben, wil er weleens eentje blijven staan. Terwijl ze dan meteen moeten omschakelen, zorgen dat je goed staat. Dat is een ander soort denkwijze.”
De oefenmeester ziet zijn jonge spelersgroep steeds meer vooruit gaan. Dat het in de competitie (derde klasse A) nog niet echt loopt, met een negende plek en vier wedstrijden op rij zonder zege, staat daar los van. “We krijgen heel veel kansen, maar benutten ze niet. Als je niet zoveel scoort, doet het iets met je vertrouwen”, legt Guezen uit. Dat zag hij dinsdagavond ook terug, in een wedstrijd met de Onder-23 (bijna de voltallige selectie, red.) tegen Hercules Zaandam. “Dan zie je dat ze een stuk vrijer voetballen. Ik ga het niet controleren op zaterdagavonden, maar het verbaast mij dat wanneer we heel goed trainen, mega goed zelfs, je het op zondag niet terugziet.”
Zelf haalt Guezen genoeg voldoening uit het werken bij FC Purmerend. Hij weet dat er veel potentie in de spelersgroep zit. Vaak genoeg zijn er ook complimenten voor het aanvallende spel van de Purmerenders. Dat moet worden vertaald in resultaten. “Als je scoort, krijg je punten. Als je punt hebt, krijg je een pilsje”, klinkt het wijs. De tekst zou zo op een tegeltje passen. “We voetballen met plezier, daar sta ik ook voor. Ik moet zeggen dat het mij goed doet wanneer we trainen, dat had ik niet verwachten. Het is heel leuk om dit te doen.”
Zijn werk- en denkwijze moet er uiteindelijk voor zorgen dat de club stappen gaat maken. “De mensen eromheen worden zich er ook van bewust waar we mee bezig zijn. Niet alleen het eerste elftal, ook in de jeugd. De Onder-19 heeft een goed niveau, daar zitten jongens bij die volgend jaar in het eerste kunnen spelen. Dan heb je een jonge, grote groep die lang met elkaar kan doorgaan en kan je echt stappen zetten.”
Foto: Mario Wormhoudt
