Het Amsterdamsche Voetbal Doelgericht
Eigenlijk zou Donny Geel na afgelopen seizoen stoppen met voetballen in een eerste elftal. TOB-trainer Remco van Twiller wist de inmiddels 34-jarige spits ervan te overtuigen toch een extra jaar eraan te plakken. Geel blijkt het nog niet te zijn verleerd: met veertien doelpunten is hij goud waard voor de zaterdag vierdeklasser.
Ze zouden samen kijken hoelang Geel het vol kon houden. “En het gaat wel aardig. Ik heb hier en daar nog een beetje last, maar ik kan het gewoon bijbenen”, glimlacht de aanvaller. De laatste twee jaar had hij veel last van geïrriteerde pezen onder zijn knieën. Als het even niet ging, nam Geel rust. Een keer negen weken of zelfs drie maanden. “Elke wedstrijd liep ik wel met pijn. Eigenlijk besloot ik ermee te nokken.”
Dankzij Van Twiller, die Geel al sinds zijn tiende kent, is hij nog steeds op de Amsterdamse velden te zien. En met succes. Inmiddels staat zijn teller op veertien doelpunten in competitieverband plus vier in de districtsbeker. Geen slecht aantal voor een geroutineerde spits. Daarbij wil Geel wel aantekenen dat er wat geluk bijzit. “Soms raak je de bal niet lekker en vliegt-ie er toch in.” Zijn fysieke gesteldheid maakt het iets moeilijker om de jongere spelers bij te benen tijdens de training, maar hij houdt zich staande. “Dat lopen hoeven ze mij niet meer te vragen. Op de training ren ik tegenwoordig een beetje achteraan. Zolang het geaccepteerd wordt, is het niet erg. En ze accepteren mij voor wie ik ben en wat ik kan.”
Voorlopig moet TOB het echter zonder de topschutter stellen. Tegen De Kennemers kreeg hij rood, omdat de scheidsrechter een overtreding beoordeelde als ‘natrappen’. Geel moet vijf wedstrijden toekijken. Dat geeft hem overigens de kans om zich op andere dingen te focussen tijdens een voor hem extra lange winterstop. “Ik heb de jongens beloofd dat ik iets fitter zal terugkomen.”
Pas aan het einde van het seizoen besluit Geel of hij doorgaat. Wat hij inmiddels wel weet, is dat zijn eerdere doel om te voetballen tot zijn veertigste, meer een utopie is geworden. “Dit jaar gaat het weer goed, dus ik sluit niet uit dat ik er toch een jaartje achteraan plak. Als ik me lekker voel en de groep bij elkaar blijft, ga ik ook verder. Het is nu een hele jonge groep. Ik kan het prima met ze vinden, alleen kan ik me wel voorstellen dat er op een gegeven moment een aardige kloof ontstaat.” Eerst heeft Geel een ander belangrijk doel voor ogen. “Ik wil de twintig goals halen. Daarvoor lig ik op schema.”
