Het Amsterdamsche Voetbal Doelgericht
Zeeburgia-aanvoerder Gino Pique werd gisteren (zondag) verkozen tot Speler van het Toernooi tijdens het Kampioenschap van Amsterdam. Een prijs waar hij geen rekening mee had gehouden, want hij was liever met een andere prijs naar huis gegaan. Met Zeeburgia verloor hij na strafschoppen in de finale van Swift. Toch kijkt hij terug op een goed toernooi, individueel (met een prijs) en collectief (een tweede plaats).
“We mogen trots zijn op een tweede plaats. Als je naar de ploegen kijkt die meedoen, zitten er een paar hele goede ploegen bij. We hebben het ver geschopt en het is ons gelukt iets leuks neer te zetten. Helaas verloren we na strafschoppen de finale, dat zou mooi zijn geweest. Daar doe je het namelijk allemaal voor, al mogen we na afloop wel tevreden zijn met de tweede plaats.”
Na afloop kreeg Pique de gouden schoen als Speler van het Toernooi. Een uitverkiezing die hij niet verwachtte. “Ik vond dat ik er meer uit heb kunnen halen. Van verdedigende middenvelder ben ik nu aanvallender gaan spelen. Maar een doelpunt maakte ik niet. Er had meer ingezeten, niet alleen voor mijzelf. Ik was graag met de schaal teruggegaan, maar het werd de schoen. Met die prijs heb ik echt geen rekening gehouden, dat was een verrassing voor mij. Achteraf misschien wel een troostprijs.” Die troostprijs is in combinatie met een diner bij Paardenburg.
Zeeburgia speelde afgelopen weekend met een grotendeels nieuw team. Pique: “Er is veel veranderd, maar het klikt goed. De nieuwe trainer (Imdat Ilguy, red.) is duidelijk en dat is goed voor ons. Aan de prestaties in de voorbereiding en de tweede plaats op het Kampioenschap van Amsterdam zie je dat we goed bezig zijn met z’n allen.”
De ploeg maakt zich op voor een jaar in de zondag tweede klasse B. “Afgelopen jaar hebben we hard gewerkt, maar degradeerden we helaas uit de eerste klasse. Nu zijn we erop gebrand weer te promoveren. En met dit spelersmateriaal en de nieuwe trainer moet dat ook lukken. Het kampioenschap is het doel, een plek bij de eerste drie minstens.”
Foto boven: Mario Wormhoudt
