Het Amsterdamsche Voetbal Doelgericht
Amsterdam zit vol met talent. Zelfs vanuit de amateurwereld wordt het profvoetbal gehaald: van Daryl van Mieghem tot Dennis Kaars en van Gyrano Kerk tot Leandro Resida. Elke week lichten wij een talent uit, eentje waarvan we in de komende jaren nog veel kunnen horen. In deel 15: Tyrell Perri (20), die bij zaterdag tweedeklasser Arsenal de kans heeft gekregen en deze met beide handen aanpakt.
Had jij verwacht in de eerste maanden direct je stempel te kunnen drukken bij je nieuwe club?
“Zeker niet. Ik dacht dat het langzamer zou gaan, dat ik veel meer concurrentie zou hebben. De trainer (Imro Wielkens, red.) heeft veel vertrouwen in mij gehouden. De eerste wedstrijd scoorde ik gelijk (teller staat nu op zes goals). Ik heb geprobeerd mijn ding te doen en dat is gelukt. Het bevalt mij ook goed. Ik zit goed in groep en lekker op mijn plek.”
Vorig seizoen speelde je nog in DCG 2. Wat is er dit seizoen anders?
“Ik had bij DCG geen uitzicht op een basisplek. Dat vond ik niet terecht, maar dat was de keuze van de trainer. Die moet je respecteren. Uiteindelijk ben ik toch blij, want misschien is dit de juiste overstap geweest. Nu gaat het goed. Ik speel zelfs hoger dan DCG.”
Wat is de kracht van dit Arsenal?
“We zijn echt een team geworden. Na de wedstrijd blijft iedereen hangen, we doen genoeg dingen samen. Het zijn geen groepjes van jong en oud, het is allemaal één geheel. De oudere jongens helpen mij ook, Mick Hurks en Melvin Holwijn. Van hen kan je veel leren. Ik hoop dat we kunnen meedoen om de prijzen. Dan mogen we niets meer verliezen en moeten we alles geven.”
In drie jaar tijd drie verschillende clubs: Pancratius, DCG en nu Arsenal. Blijf je nu wel langer bij een club?
“Op dit moment kan ik dat nog niet zeggen. Misschien komt er wel iets heel geks aan. Ik heb de intentie om hogerop te gaan, ik wil het beste uit mezelf halen. Daar vanuit zie ik het wel. Momenteel heb ik nog niks gehoord, dus denk ik dat ik bij Arsenal blijf. Daar heb ik nog geen gesprek over gehad met de trainer.”
Foto: John Beckman
