Het Amsterdamsche Voetbal Doelgericht
De vergelijkingen met Arsène Wenger en Foppe de Haan zijn al gemaakt. Komend seizoen wordt het negende jaar van Richard Pel als hoofdtrainer van JOS/Watergraafsmeer. En na het aangekondigde vertrek van Senel Cebar bij AGB wordt Pel daarmee de langstzittende trainer van Amsterdam.
Waarom een goed huwelijk beëindigen als beide partijen nog enorm gelukkig met elkaar zijn, vraagt hij zichzelf af. “In ieder goed huwelijk is het wel eens duwen en trekken, maar uiteindelijk geef je niet op. Ook de spelers willen heel graag dat ik blijf”, zegt een trotse Pel. “Ik kan het wel willen, het bestuur is sowieso tevreden, maar zij kunnen ook zeggen dat ze mijn rode kop wel hebben gezien. Gelukkig weet ik de jongens nog steeds te triggeren en motiveren.”
De resultaten zijn er ook naar. Afgelopen seizoen liep JOS/Watergraafsmeer in de nacompetitie promotie naar de tweede klasse mis. “Daar kunnen wij ook naartoe, mits we een aantal routiniers hebben. Zij kunnen ervoor zorgen dat je constanter kan presteren. Dit seizoen hebben wij een aantal nieuwe jongens en zij hebben voetballend gezien tijd nodig. Maar de trainingsopkomst is echt hoger dan ooit. Ze passen naadloos in de groep. De spelers blijven nieuwsgierig en het is nog altijd een uitdaging voor mij daarmee aan de slag te gaan.”
Voor Pel zou het zomaar eeuwige liefde kunnen zijn. De oefenmeester, oud-prof van Telstar, oriënteerde om zich heen om te kijken of het gras elders groener is. Maar hij hoeft niet weg bij de zaterdag derdeklasser. “De entourage tussen de tweede en derde klasse in Amsterdam is hetzelfde. En JOS is een prachtige club, waar ik uitstekend met iedereen samenwerk. Ik vertrouw de mensen om mij heen voor tweehonderd procent en dat is vanuit de club wederzijds. Dat is heel prettig om mee te werken.”
Foto: Martin van Zurk
