Het Amsterdamsche Voetbal Doelgericht
Het vernieuwde zaterdagelftal van RODA’23 wordt gezien als de titelfavoriet in de vierde klasse E. De ploeg van Jordy Roedoe zette dat kracht bij door de eerste drie competitiewedstrijden eenvoudig te winnen, nadat eerder de knock-outfase van de districtsbeker werd bereikt. Het slotstuk zal over zeven maanden promotie moeten zijn; op welke manier maakt de nieuwe oefenmeester niet uit.
Drie gespeeld, negen punten. Doelcijfers: negen doelpunten voor, nul tegen. Dat laatste had hij het niet verwacht, dat eerste eigenlijk ook niet. Met de aanvallende kwaliteiten in zijn ploeg had dat een stuk hoger moeten zijn, weet ook Roedoe. Al is daar wel een oorzaak voor. “De tegenstanders komen niet naar ons toe om vrijuit te voetballen. Ze parkeren de bus en zodra wij in balbezit komen, valt het mij gelijk op dat ze direct terugzakken tot hun eigen helft. Ik geef ze zeker geen ongelijk. Aan het eind van de rit gaat het toch om de punten, niet om het doelsaldo.”
Voetballend zijn de Bovenkerkers een flinke maat te groot voor de rest. Dat is ook niet zo gek: het gros van de selectie heeft van hoger niveau (tweede/derde klasse) een flinke stap omlaag gedaan. Roedoe heeft niet het gevoel dat zijn spelersgroep tijdens de start van de competitie echt serieus is getest. “Straks zullen steeds meer ploegen over ons gaan praten, ons als titelkandidaat zien en zich daar ook tegen wapenen. Misschien ook met extra inzet. Wij zijn ook nog niet echt over een tegenstander heen gewalst.”
Tijdens de voorbereiding had Roedoe slechts één oefenwedstrijd (2-4 winst op EVC) de kans zijn spelers goed te bekijken. Vrij snel kwam hij tot de conclusie dat RODA’23 er bij wisselingen niet slechter op wordt. “Ik kan kwaliteit voor kwaliteit brengen”, weet hij. Toch was de voorbereiding niet heel ideaal omdat veel spelers laat terugkwamen van vakantie. Er lijkt nu al licht sprake te zijn van gemakzucht, iets wat de oefenmeester direct de kop probeert in te drukken. “Ik zit er bovenop om de jongens erop te attenderen dat je op halve kracht niet bovenin gaat meedraaien.”
Dat is immers het doel van de Bovenkerkers, om zo snel mogelijk de stap omhoog te zetten. “De jongens kijken graag verder. Dat ze willen groeien als team, dat ze weten dat dit nog niet het eindstation is”, vervolgt Roedoe. Toch was er slechts één speler in zijn selectie, Robin Visser, die openlijk uitsprak dat de Bovenkerkers kampioen móeten worden. Daar doet Roedoe niet aan mee, al juicht hij dit enthousiasme wel toe. “Als een speler zoiets niet zou uitspreken, hoort hij niet thuis in mijn selectie. Ik speel ook graag om de prijzen.” Dat moet ook gebeuren om de doelstelling te behalen: promotie naar de derde klasse. “En het maakt mij niet uit hoe dat gebeurt.”
Foto’s Koos van der Leest
