Het Amsterdamsche Voetbal Doelgericht
Eindelijk heeft Maurice Renger zijn eerste doelpunt in het shirt van zaterdag Hoofdklasser Ajax te pakken. De 35-jarige aanvallende middenvelder werd afgelopen weekend tegen Excelsior’31 (2-2) door trainer Jorg Smeets beloond met een basisplaats en direct was hij trefzeker. Langzaam went Renger aan zijn nieuwe rol in het Ajax-shirt.
Al snel kwam hij erachter dat spelen in het shirt van Ajax iets anders is dan zijn negen jaren bij JOS/Watergraafsmeer waren. Zelfs op zijn leeftijd had Renger last van aanpassingsproblemen. “Je moet wennen aan een nieuwe club, een behoorlijk jonge groep en een andere speelstijl. Ik moet hier veel meer meters maken. Nu ik eraan gewend ben kan ik steeds meer minuten maken.” De beloning was een basisplaats tegen Excelsior’31 als hangende rechtsbuiten. “Een beetje zoals Wesley Sneijder soms in Oranje. Als vierde middenvelder erbij komen en met zijn steekballen de andere spelers voor het doel zetten.”
Het spelen voor Ajax brengt ook enige status met zich mee. Het is wel eens voorgekomen dat er na afloop van een wedstrijd door kinderen van de tegenstander om zijn handtekening werd gevraagd. “Ja, dat moet nu ook gebeuren”, lacht Renger. “Ajax is niet zomaar een club. Je staat altijd in the picture. Heel veel mensen vinden het interessant wanneer Ajax op bezoek komt. Hartstikke leuk toch?!”
Al blijft hij het jammer vinden dat Renger dit niet kan delen met zijn grote vriend Alex de Bruijne. De twee speelden jaren voor JOS/Watergraafsmeer, trokken gezamenlijk naar Ajax, maar De Bruijne besloot in de zomer vanwege privéredenen te stoppen. “Eerst durfde hij het niet te vertellen. Ik begrijp hem volledig, je gezondheid is het belangrijkst. Gelukkig zijn er genoeg andere leuke gasten in het team.”
Zelf twijfelt de routinier ook aan zijn toekomst. Hij staat nog altijd achter zijn woorden dat dit zijn laatste seizoen wordt in een eerste elftal. “Het lichaam strubbelt ook vaak tegen en het is niet fijn om ’s ochtends met pijntjes op te staan. Ik heb twee jonge kinderen en zij vragen ook elke keer: ‘moet je weer naar voetbal toe?’ Het houdt ook een keer op.” Zijn loopbaan sluit hij het liefst af met promotie. “De afgelopen jaren is Ajax twee keer zesde geworden, dus het moet toch een keer gebeuren.. Voetballend zijn wij ook beter dan de concurrentie. Wij kunnen echt lang meedoen voor de prijzen.”
