Het Amsterdamsche Voetbal Doelgericht
Wat kan voetbal toch verrassend zijn. De ene week krijg je een flinke draai om je oren, de week daarna laat je zien dat je tot een van best voetballende ploegen in je afdeling bent. Het overkwam Pancratius dat Purmersteijn geen enkele kans gaf en dik verdiend met 4-0 won. Een uitslag die zeker hoger had kunnen uitvallen als de scheidsrechter een geldig doelpunt niet had afgekeurd en Pancratius nog wat zorgvuldiger met de kansen was omgesprongen. Maar niemand bij Pancratius die daar na afloop nog over zeurde. De buit was binnen en daar is het in het voetbal allemaal om te doen. Het publiek kreeg een zeer acceptabele wedstrijd voorgeschoteld waarin Purmersteijn vooral in het begin van de wedstrijd de thuisclub onder druk hield. Bijna een half uur lang werd de ploeg van trainer Ton Pronk in de verdediging gedrongen en kon daar maar moeizaam uitkomen. In voetbal moet het ook beetje meezitten en dit gebeurde voor Pancratius onverwacht in de 20-ste minuut. Justin Ruijter mocht op 25 meter een vrije trap nemen die hij schitterend langs keeper Mitchel Vincken krulde: 1-0. Een juweeltje waar de thuisclub patent op leek te hebben want nog geen tien minuten later deed Edip Biberoglu het nog eens dunnetjes over. Ook hij krulde de bal uiterst precies langs Vincken: 2-0. Twee schitterende treffers uit dode momenten bracht Pancratius tot bezinning dat meteen daarna ook beter ging voetballen.
,,We zijn mentaal sterk en gretig’’, analyseerde Ton Pronk de twee momenten. ,,We hebben goed gecontroleerd gevoetbald en de nederlaag van vorige week prima weggepoetst. Toen we eenmaal goed in de wedstrijd zaten hebben we Purmersteijn het voetballen belet en goed gebruik gemaakt van de ruimtes. Kijk ik in zijn totaliteit op de wedstrijd terug kan ik alleen maar constateren dat onze organisatie goed stond en dat bijvoorbeeld een speler als Lionel Grootfaam uitstekend is ingevallen. Daarmee krijgt het beleid dat we hebben ingevoerd steeds meer gestalte en zijn beloning’’. Ton Pronk toonde zich tevreden met wat hij deze middag had waargenomen en wilde er nog wat aan toevoegen. ,,Ik heb veel waardering zoals de ploeg zich heeft gemanifesteerd. We toonden volwassenheid en waren collectief erg sterk. Dit willen wij ook. We willen het publiek wat bieden en daarmee zijn we hard op weg. Ik zie ook dat er steeds meer publiek komt kijken en dat stemt tot voldoening’’.
Een conclusie die deze middag zeker van toepassing was want er was weinig gemopper langs het veld te horen. Helemaal toen Tony Schreurs op onnavolgbare wijze met een lob keeper Vincken wist te passeren. Een absolute ‘wereldgoal’ die ingelijst kon worden: 3-0. Pancratius zat op rozen terwijl Purmersteijn onthutsend tegen een onoverbrugbare achterstand aankeek. De ploeg van trainer Constantijn Schouten had wel veel balbezit, maar de voortzetting was onvoldoende om het Pancratius echt lastig te maken. Teveel zelfzuchtigheid bij sommige spelers en geen overzicht hebben, waren de breekpunten waarom men niet tot scoren kon komen. Als er eens kansje kwam wist men geen raad hoe de bal langs keeper Roy Schut te krijgen die een prima wedstrijd speelde. ,,Mee eens’’, gaf Ton Pronk te kennen. ,,Sommige posities worden door jonge spelers ingenomen en dat doen ze prima. Ook weer een uitvloeisel van het beleid dat we voeren’’.
Na de rust is Pancratius geen moment meer in gevaar geweest. De ploeg van Pronk domineerde, speelde zijn eigen wedstrijd en gaf geen kansen weg. Nadat beide trainers verschillende spelers hadden gewisseld met het oog op een beter resultaat, was het Jaap Smeeing die in de 79-ste minuut met een solo zijn goede actie doeltreffend afrondde: 4-0. Daarmee bekroonde Pancratius dat weer de oude was, een lekkere wedstrijd met een overtuigende uitslag in een wedstrijd die goed geleid werd door scheidsrechter Boekholt die daarvoor helemaal uit Assen moest komen.
Verslag Freek Louis
Foto’s Hans van Dijk
