Het Amsterdamsche Voetbal Doelgericht
Patrick Lokken is van plan zijn loopbaan over een paar jaar af te sluiten bij JOS/Watergraafsmeer. De 36-jarige aanvaller gaat volgend seizoen voor zijn vierde jaar bij de zondag Hoofdklasser, waar hij over een paar jaar ook zijn carriere wil beëindigen. “Zolang ik scoor, ga ik nog door.”
“Er was een kleine kans om nog terug naar Argon te gaan en daar mijn loopbaan af te sluiten. Dat zou leuk zijn geweest, dan was de cirkel rond. Het is echter nooit concreet geworden en het waren meer geruchten dan dat ik echt met ze heb gesproken. Omdat daar niks uitkwam, heb ik toch besloten om mijn carrière bij JOS af te sluiten.”
Wanneer dat is, weet de aanvaller echter nog niet. Bij zijn komst naar JOS zei Lokken in 2013 dat hij nog drie jaar op hoog niveau door wilde gaan. Die drie jaar heeft hij nu volbracht en de aanvaller denkt nog niet aan stoppen. “Dat vragen de jongens of supporters ook elke keer, hoe lang ik nog door kan gaan. Op deze manier kan ik nog wel drie jaar verder en de 40 halen. Dat zou ook een mooie leeftijd zijn.”
Lokken kijkt al vooruit naar volgend seizoen. “JOS kan mijn ervaring goed gebruiken. De nieuwe trainer (Roy van der Meije, red.) wil mij hartstikke graag behouden. Met JOS hebben we een goede mix. Zo’n tachtig procent van de huidige groep blijft, met een paar versterkingen erbij. Maar eerst moeten we met deze groep nog wel even aan de bak.”
JOS/Watergraafsmeer staat namelijk in het rechterrijtje in de zondag Hoofdklasse en moet oppassen dat het niet in gevaar van de nacompetitie terecht komt. “Ik kan natuurlijk niet zeggen dat ik er vanuit ga, maar ik hoop er wel op dat wij erin blijven. Als we de nacompetitie in moeten wordt het erg lastig. 24 teams voor drie plekken, dat is een vrij kansloos verhaal. Ik hoop dat we dat ontlopen.”
Mocht het lukken, kan Lokken in de Hoofdklasse richting het eind van zijn carrière werken. “Ik denk zeker dat ik die 40 kan halen. Ik heb altijd mazzel gehad met mijn lichaam, heb bijna nooit blessures. En zolang ik scoor, ga ik nog door.”
Foto’s Martin van Zurk
