Het Amsterdamsche Voetbal Doelgericht
Na 22 jaar in een eerste elftal houdt het voor Paul van den Horn op. De 40-jarige speler heeft zijn periode bij zaterdag derdeklasser ZSGOWMS op een goede manier af kunnen sluiten met handhaving via de nacompetitie en doet met zijn overgang naar Ajax 3 een stap terug.
“Het was geen makkelijk seizoen, maar ook dat hoort bij het amateurvoetbal”, zegt Van den Horn, die bezig was aan zijn tweede seizoen bij het zaterdagelftal. Nu kiest hij voor een andere omgeving, eentje die meer bij hem past. “Het nadeel was dat ik een totaal ander levenspatroon heb dan de meeste andere spelers. Ik speelde met jongens die zo mijn zoon zouden kunnen zijn. Op dat moment weet je dat je iets anders nodig hebt.”
Van den Horn, die de jeugd van DWS en Ajax doorliep, kende eind jaren negentig een stroeve start in het seniorenvoetbal. Zowel bij AFC als DCG moest hij als tiener zijn minuten maken in het tweede elftal. “Op die leeftijd wil je natuurlijk in een eerste elftal spelen. Nu ik erop terugkijk, denk ik: wat denkt die snotneus nou..? Ik kan er nu gelukkig om lachen. Al vrij snel was ik tot de conclusie gekomen dat ik niet de kwaliteiten had om profvoetballer te worden, in het amateurvoetbal heb ik toch een hele mooie tijd gehad.”
Na één seizoen onder zijn vader Johan van den Horn bij Xanthos kwam hij terecht bij Blauw-Wit, waar Van den Horn drie jaar speelde. Vervolgens maakte hij de overstap naar Beursbengels, de uiteindelijke fusiepartner. “Daar heb ik echt een mooie tijd gehad in de Hoofdklasse. Heel veel vrienden gemaakt, erg veel gezelligheid op en naast het veld”, blikt Van den Horn terug op zijn twaalf seizoenen in Amsterdam-Sloten.
Daarna kwam Van den Horn op een leeftijd (35) dat hij er niet vol meer voor kon gaan. “Terwijl de liefhebber in mij nog 18 is. Het was moeilijk om ‘nee’ te zeggen, dus ben ik naar ZSGOWMS gegaan, van oudsher de club van mijn vader en familie.” Na twee seizoenen op zondag en twee op zaterdag vond hij het toch tijd om nog een stapje terug te doen. Via Dennis Hüsers, een goede bekende van hem, werd Van den Horn geïntroduceerd bij Ajax. “Ik ken nog een paar spelers van Ajax 3 en ben gelukkig door de ballotagecommissie gekomen. Het is een leuke club om verder te gaan.”
Met een schuin oog kijkt hij ook alvast naar de 35+, voor wanneer hij het voetbal in de reserve eerste klasse niet zou kunnen bijbenen. “Het niveau moet wel een beetje passen bij wat je nog kan brengen op het veld.” Van definitief stoppen wil Van den Horn nog lang niet weten. “Voetbal zorgt toch voor een balans in je leven; je gedachten op nul kunnen zetten en achter een bal aan rennen. Zolang ik het kan combineren met mijn werk en gezin (drie kinderen), en ik het idee heb dat het ergens op lijkt, overweeg ik niet om de kicksen weg te stoppen.”
Foto’s Jeroen de Kock
