Het Amsterdamsche Voetbal Doelgericht
Bij het bekijken van de opstelling van DVVA rijst direct de vraag op of Timon en Max Hazewinkel broers zijn. Het antwoord laat zich raden. “We spelen al zo’n acht jaar samen”, vertelt Timon van Hazewinkel, met zijn 26 lengtes de oudste van de twee broers. Max is twee jaar jonger.
Het tweetal voetbalt sinds het seizoen 2014 – 2015 voor DVVA. Daarvoor speelden de broers bij GVV’63. In het een-na-laatste seizoen bij de formatie uit Gameren waren Timon en Max de sterkhouders en promoveerden ze naar de tweede klasse. De in Amsterdam wonende broers vroegen een seizoen later overschrijving aan naar DVVA, omdat het voetballen in Gameren niet meer was te combineren met het studeren in de hoofdstad. “Ik speel al zo lang met hem samen dat het niet echt meer speciaal is”, vervolgt Timon.
De flankspeler vormde vooral bij GVV een gevaarlijk duo met zijn broertje, die ook in de aanval speelt. “Daar lieten we het net veelvuldig bollen en ik was altijd topscorer van de ploeg, maar dit seizoen is het diep triest. Ik scoor amper. Ik heb geen idee hoe dat komt. Tegen AFC speelde best goed, maar ik had zaterdag ook de pech”, aldus Timon, die na aan half uur spelen tegen de buitenkant van de paal schoot. AFC-speler Tobias Kistemaker schoot in 93e minuut de winnende tegen de touwen en bezorgde zijn team de tweede periode: 2-1.
“Het was een heel zure nederlaag, want wij waren beter dan AFC. Onze organisatie staat goed, maar scoren is ons grote probleem”, met die uitspraak slaat Timon de spijker of zijn kop. DVVA speelde in de huidige jaargang al zeven keer gelijk. “Gelukkig hebben we al een periodetitel gepakt en zijn we daardoor al zeker van een plek in de nacompetitie, maar het is zuur dat wij zijn afgehaakt in de strijd om de titel. Het is belangrijk dat we straks met een goed gevoel de nacompetitie ingaan. Daarom moeten wij snel weer een een wedstrijd met ruime cijfers winnen. Dat is te lang geleden.”
Foto boven: John Beckman
