Het Amsterdamsche Voetbal Doelgericht
Willem Scheerens heeft noodgedwongen een punt achter zijn loopbaan gezet. De 32-jarige middenvelder van zondag eersteklasser Purmersteijn scheurde in de laatste competitiewedstrijd (1-2 tegen Assendelft) opnieuw zijn kruisband af. Met een lange revalidatie voor de boeg heeft Scheerens zelf besloten dat het mooi is geweest.
“Het is precies dezelfde kruisband die ze zes jaar geleden hebben hersteld”, vertelt hij. Op het moment dat het gebeurde, wist Scheerens al dat het fout zat. Eindelijk mocht hij een hele wedstrijd spelen, twee weken nadat Purmersteijn kampioen werd, omdat hij voornamelijk vanaf de bank moest toekijken. Een onschuldig moment al na twintig minuten gooide roet in het eten. Scheerens hield zijn directe tegenstander voor zich, kwam met zijn been klem te staan en op het moment dat een Assendelfter wilde draaien, bleef Scheerens staan.
Vorige week gaf de MRI-scan duidelijkheid: een gescheurde kruisband. Het gevolg is een operatie en revalidatie van negen maanden. “Ik heb mijn fysiotherapeut al verteld dat hij mij de komende tijd heel vaak zal zien, want ik wil de revalidatie wel serieus aanpakken”, zegt hij. Enige illusies om zijn loopbaan daarna nog op te pakken heeft Scheerens niet. “Ik ben bijna het hele seizoen bezig met de revalidatie, en om daarna ook nog op zoek te gaan naar een nieuwe club, zie ik niet zitten.”
“Natuurlijk is het geen mooi afscheid, maar ik heb me erbij neergelegd. Het zij zo”, relativeert Scheerens. Het is niet het afscheid wat hij voor ogen had, of dat van ploeggenoot Mo N’Koubi, die als aanvoerder met een kampioenschap en districtsbeker op het hoogtepunt kon stoppen. Voor Scheerens ziet het er anders uit. “Dit seizoen was van beide kanten niet wat we ervan verwacht hadden. Zowel de technische staf als ik dacht dat ik sneller een plek zou vinden in de basis. Het draaide als een tierelier en dan is het moeilijk om er tussen te komen.” Een gebrek aan speeltijd was het enige nadeel, want voor de rest had hij het prima naar zijn zin in Purmerend. “Het was echt een leuk jaar. Fijne club, mooie groep, goede trainer. Ze hebben de zaken prima op orde en kunnen ver komen als ze zo door blijven gaan.”
Scheerens doorliep de jeugd van DWV, op een kort uitstapje naar Ajax na, en haalde daar het eerste elftal. Hij droeg vijf seizoenen het shirt van de Noord-Amsterdammers, ging daarna naar AFC en had daar ‘vijf prachtige jaren’. Na drie seizoenen bij OFC, waarmee hij van de eerste klasse naar de Derde Divisie klom, streek de middenvelder afgelopen zomer neer in Purmerend. “Een prima lijstje”, kan er met een glimlach vanaf. “Ik heb genoeg mooie dingen meegemaakt.”
Hij zal zichtbaar blijven in het Amsterdamse amateurvoetbal. Scheerens schreef zich over naar AFC, om tijdens zijn revalidatie een balletje te kunnen trappen in de Zaterdag 2, en is van plan om vooral heel veel wedstrijden te bezoeken. Daar zit een bewuste reden achter. “Iedereen heeft altijd tegen mij gezegd dat er een goede trainer in mij zou schuilen; ik wil gaan kijken of dat iets voor mij is.”
Foto’s José Mol
