Het Amsterdamsche Voetbal Doelgericht
Een jongensboek voltrok zich zondag voor Desley Douglas, die in de bekerwedstrijd tegen Hoofdklasser EDO de hoofdrol op zich nam namens Ouderkerk. Hij scoorde, moest als veldspeler onder de lat gaan staan en pakte drie strafschoppen. “Dit was mooi, maar natuurlijk niet gepland.”
Het begon al zo mooi: binnen dertig seconden vond de middenvelder het net met een streep in de korte hoek. “Dat was onverwachts. De trainer zei dat we scherp moesten beginnen en als de bal er zo snel al in ligt, is dat lekker. Alleen toen Mark Vermeij (normaal keeper van Zondag 7) na acht minuten met een rode kaart moest vertrekken, dachten we wel dat het nog behoorlijk pittig zou worden.”
Wat betreft die rode kaart trok hij zelf het boetekleed aan. “Die dieptebal waarop de keeper moest uitkomen was eigenlijk een fout van mij. Ik leverde de bal gemakkelijk in.” Uiteindelijk trok hij de handschoenen en het keepersshirt aan, ook omdat een reservedoelman ontbrak. “Ik wist dat, als er iets zou gebeuren, ik moest keepen. Eerst zei ik nog tegen de trainer bij de A1 om een doelman te vragen. Dat heeft hij ook gedaan, maar in de rust besloot hij het zo te houden.”
Douglas wist namelijk zijn doel schoon te houden. “In de eerste helft had ik weinig te doen. Alles wat op me af kwam, kon ik zo opvangen. Dat is wel lekker, dan kom je ook een beetje in de wedstrijd.” Tien minuten na de rust moest hij alsnog capituleren: 1-1. “Het was een rare goal. Ik wilde een voorzet vangen, alleen liep iemand tegen me aan en vond de scheidsrechter het geen overtreding.”
Toch was Ouderkerk nog niet verslagen. Met een man minder, tegen een Hoofdklasser, hield de zondag derdeklasser knap stand. “EDO ging drukken, maar ze hebben niet veel kansen gehad. Een paar schoten van twintig meter, die kan ik best vangen. Heel veel kansen hebben ze niet gecreëerd, met dank aan onze verdediging. We hebben ook wat geluk gehad, een bal op de paal of schoten die van richting werden veranderd.”
In de E1 stond hij voor het laatst tussen de palen. “Voor een half jaar maar, dat is een tijd geleden. Het ging nu nog best goed. Voor de tegenstander werkte het ook niet mee, zeker niet bij de strafschoppen. Er stond al tachtig minuten lang een speler op doel en vanaf de stip kan je eigenlijk alleen maar verliezen: of je scoort slechts bij slechts een veldspeler, of je mist met een speler in het doel.”
Uiteindelijk kwam de 20-jarige Douglas als winnaar uit de strijd: hij wist drie strafschoppen te pakken. “Dat was best grappig. De ontlading was ook hartstikke mooi als je alle jongens op je af ziet rennen. Wij hadden niets te verliezen. Een wedstrijd tegen een Hoofdklasser is natuurlijk één van de leukere potjes. We waren niet eens compleet dus iedereen kneep ‘m een beetje, maar we hebben het enorm goed gedaan.”
Zo bereikte Ouderkerk verrassend de tweede ronde van de districtsbeker. “Met deze inzet kunnen we het elk team moeilijk maken. Als het tactisch goed staat, je het compact houdt, dan hoef je niet altijd beter te zijn om van elke tegenstander te winnen.” Alleen wel met Douglas terug in het veld. “Ik hoop dat Remy (van Luyn, red.) er volgende week tegen IVV weer is, dan kan ik gewoon voetballen.”
Bekijk de strafschoppenserie van de bekerwedstrijd Ouderkerk-EDO met de drie gestopte strafschoppen.
Verslag Joachim van der Marck
Foto’s Karel Stevens
