WV-HEDW laat zich te kijk zetten door Huizen

Waar vooraf bij WV-HEDW nog gesproken werd van waarschijnlijke gelijkwaardigheid met opponent Huizen, lieten de kille cijfers na afloop niets aan duidelijkheid te wensen over. Van aan elkaar gewaagd zijn was in de verste verte geen sprake. De forse 5-1 nederlaag bij de Gooise gastheren was niets anders dan de logische afstraffing van de miserabele inbreng van de ploeg van trainer Marcel Valk. Huizen mocht dan voetballend niet eens zo heel veel beter zijn dan WV-HEDW, feit was wel dat de thuisploeg op alle fronten de dolende Amsterdammers aftroefde. Qua zichtbare wil om te winnen, qua werklust, duelkracht en effectiviteit, overal kwam WV-HEDW tekort. Valk’s eerste opmerking na afloop was tekenend: “Dit was het slechtste WV-HEDW dat ik zag in mijn vierenhalf jaar bij deze club.”

Was er op deze septembermiddag in de veelal stromende regen dan helemaal niets positiefs te melden over WV-HEDW? Nee, eigenlijk niet, of het moest zijn de vlammende vrije trap van Rida Najib die in de openingsfase over de muur zeilde en onbereikbaar voor de doelman op de lat ketste. Dat deed in ieder geval voor een ogenblik vergeten dat Huizen op dat prille moment in de wedstrijd al twee grote scoringsmogelijkheden ongebruikt had gelaten. En de Amsterdammers moesten nadien meer mogelijkheden toestaan, in aantal toenemend naarmate de eerste helft vorderde. Tot twee keer toe zag doelman Dion Thomas zich omspeeld worden, maar werd hij nog gered door onzorgvuldigheid van de Huizer spitsen. Timo van Roemburg zette er slechts één schamel en veel te hoog gericht afstandsschot tegenover, voor het overige gaf WV-HEDW niet thuis.

Dat Marcel Valk de rust benutte om liefst drie wissels door te voeren, oogde even logisch als onvermijdelijk. “Ik moest wel ingrijpen, want de 0-0 ruststand verbloemde in mijn ogen hoe zwak wij in de eerste helft al speelden. We straalden helemaal niets uit.” Nick Lammers, Jack van Moerkerk en Joost Heij ruimden het veld voor Jordy Dijkhuizen, Max Dekker en Tim Correia. Voordat de verse krachten echter ook maar één keer aan een fatsoenlijke opbouw waren toegekomen, stond Huizen al met 3-0 voor en was het definitief over en uit voor WV-HEDW. In krap zeven minuten lieten de bezoekers zich simpelweg overlopen door een paar felle en met zelfvertrouwen uitgevoerde aanvalsopzetten. De rest van de wedstrijd oogde als een martelgang voor de verliezende ploeg. Huizen kwam nog op 4-0 waarna er, geheel in stijl met de machteloze vertoning van de Amsterdammers, een eigen doelpunt van de thuisploeg voor nodig was om de hatelijke nul van het scorebord te krijgen. In de slotfase bepaalde Huizen de eindstand op 5-1. Even daarvoor kwam Lancine Bamba nog in het veld voor Rida Najib, maar ook hij kon absoluut geen potten breken.

Zowel voor als na de driedubbele wissel halverwege was het gebrek aan een aanvallende vuist pijnlijk. Of het nu ging om Rida Najib, Romello Austin, Timo van Roemburg, Joost Heij, en na rust Tim Correia en Max Dekker: geen van hen wist het de defensie van Huizen ook maar enigszins lastig te maken. Middenveld en defensie deelden overigens consequent in de algehele malaise.

“Vanmiddag wilde ik door wat te schuiven in de ploeg jongens die deze week uitstekend trainden een kans geven,” zo lichtte coach Valk na afloop zijn opstelling toe. Mick van Moerkerk was buiten de selectie gelaten omdat hij de afgelopen week niet kon trainen en Tim Correia stond niet in de basis omdat hij de donderdagtraining moest missen.

“Heel snel vergeten dit,” verzuchtte Valk, waarna hij resoluut liet weten dat het wat hem betreft niet bij vergeten zal blijven. “Reken maar dat we hier iets mee gaan doen. Wat dat is dat kan ik jou nu niet vertellen. Je ziet het volgende week zaterdag.”

Bekijk hier alle uitslagen en de stand in de Vierde Divisie A

Tekst en foto: Jakob Kos