Het Amsterdamsche Voetbal Doelgericht
De belangrijke ontmoeting tussen ZSG/WMS tegen DHSC in strijd om een van de P/D plaatsten, is geëindigd in een 6-4 overwinning voor de thuisclub. Daarmee heeft de ploeg van oud-Ajax speler en trainer Rob Rijnink uitstekende zaken gedaan om hopelijk geen nacompetitie te hoeven spelen. De wedstrijd zelf was niet hoogstaand, maar wel vermakelijk door de tien doelpunten die nagenoeg allemaal vielen uit persoonlijke en organisatiefouten. Daarmee verwierf de wedstrijd de titel van ‘foutenfestival’ en daar is niets teveel mee gezegd. Voor minder dan een handjevol toeschouwers waaronder uw verslaggever hebben zoals gezegd, een vermakelijke voorstelling gezien wat de naam ‘voetbal’ met zich mee droeg. Rob Rijnink zelf ooit een getalenteerde kracht bij Ajax kon dan ook niet anders beamen dat de wedstrijd wel eens pijn aan je ogen deed. Niet vanwege de individuele kwaliteiten van de spelers. Maar gewoon omdat voetbal nog altijd een teamsport hoort te zijn. De meeste spelers begrijpen daar helemaal niets van.
Rijnink ,,Ik ben al het hele seizoen bezig om spelers bij te brengen dat je met z’n elven speelt. Dus, dat je de bal moet afgeven als dit van je gevraagd wordt. Wat zie je dan in een wedstrijd, dat de meeste spelers er helemaal niets van begrijpen. Dit is wel eens om moedeloos van te worden’’. Rob Rijnink lachte er maar een beetje bij. Want ook aan hem kon je zien dat hij er hoofdpijn aan overhoud. De overwinning op de Utrechtenaren maakte gelukkig veel goed. Een lachje kon er daarom nog wel af. ,,De insteek van dit seizoen is ons te handhaven in deze klasse. Dit kan lukken als we doen wat we elkaar beloven. Ik heb vanmiddag veel te veel fouten zien maken zowel persoonlijk als in de organisatie. Vooral verdedigend, waardoor je makkelijk vier goals tegen krijgt. Het geluk was aan onze kant want ook onze tegenstander maakte veel fouten met als gevolg dat wij zes keer konden scoren’’.
Op een bar slecht veld met af en toe een regenbuitje probeerden zowel ZSGO/WMS als DHSC er het beste van te maken. De Utrechtse ploeg onder leiding van Ricky Testa La Muta telde maar liefst vijf invallers door schorsingen en blessures. Gevolg was dat er zelfs uit het vierde elftal spelers meespeelden waarvan Raijmond Bauwmann zelfs twee treffers voor zijn rekening nam: 0-2. Daarna kreeg ZSGO/WMS een handvol niet te missen kansen waarvan Burak Turhan er slechts een benutte: 1-2. Dit was ook de ruststand omdat DHSC effectiever was in de afwerking.
Na de rust bleef de wedstrijd zijn waarde wat betreft vermakelijkheid behouden. Omdat het aantal fouten op een hand niet meer te tellen waren en soms lachwekkend aandeden. Een dekkingsfout kort na de rust was voor Hamza Saldi voldoende om er 2-2 van te maken. Een organisatiefout achterin bij ZSGO/WMS was aanleiding dat DHSC weer de leiding kon nemen via Sezgin Koycu 2-3. Vanaf de aftrap was het weer raak voor de ploeg van Rijnink na een beoordelingsfout van keeper Grigorios Krafilakis: 3-3. Alvorens er werd afgetrapt kon Renato Droefs de soep gaan opzetten (2x geel) omdat hij scheidsrechter De Groot een mongool vond. Met tien man waren de Utrechtenaren niet meer opgewassen tegen ZSGO/WMS dat tweemaal keihard toesloeg door treffers van Jurgen Ceder en Saldi: 5-3. Heel even bracht Koyou de spanning weer terug door 5-4 te scoren. De laatste van het half dozijn treffers was voor rekening van Ceder die zijn handtekening voor 6-4 zette. Doelpunten die allemaal werden gescoord door kapitale fouten aan weerskanten. Bij ZSGO/WMS maalde daar niemand meer om want de buit was binnen en de missie om degradatie te ontlopen voorlopig geslaagd ! Daar ging het tenslotte om in een wedstrijd die zeker niet in aanmerking komt voor de schoonheidsprijs.
Verslaggever: Freek Louis
