Abdel El Ouazzane: weer met vertrouwen in het doel bij JOS Watergraafsmeer

Met zijn 26 jaar heeft hij nog een heel leven voor zich als keeper. Maar hij heeft op deze leeftijd ook al het nodige meegemaakt. Spelen in de jeugd van AZ,  spelen voor Oranje onder 17, spelen in het Noorden van het land bij FC Groningen en Cambuur Leeuwarden, spelen in de Keuken Kampioen Divisie en nu een half jaar onderweg bij JOS Watergraafsmeer. Eindelijk krijgt hij weer het vertrouwen onder de lat en hij laat het ook zien. Met zijn ploeg JOS Watergraafsmeer ging hij als runner-up de winterstop in en zal het trainingskamp in Barcelona gebruikt worden als voorproefje voor de tweede seizoenshelft. Abdel El Ouazzane: “Wij willen dit seizoen het maximale uit het elftal halen.”

Jongere jaren

De meeste spelers voetballen een aantal jaar en gaan dan uiteindelijk keepen, omdat de vaste keeper afwezig is. Zij blijken het dan toch best leuk te vinden en blijven op doel staan. El Ouazzane is een van de jongens die vanaf het begin van zijn carrière al keeper is. “Ik heb twee seizoenen bij VVA/Spartaan gespeeld, voordat ik naar AFC overstapte. Uiteindelijk heb ik maar een jaartje bij AFC gespeeld, want toen kwam ik bij AZ op de radar. Er werd destijds een brief naar mijn huis gestuurd door AZ. AFC was hier al van op de hoogte. Ik mocht drie keer meetrainen met een jeugdteam van AZ. AFC wilde graag dat ik bleef en gaf ook aan dat er wellicht nog andere BVO’s zich zouden melden voor mij. Op de eerste dag dat ik zou moeten meetrainen, had ik ook een wedstrijd met mijn eigen team van AFC tegen Ajax. Uiteindelijk heb ik met AZ en AFC kunnen regelen dat ik die wedstrijd gewoon kon spelen en dat ik de volgende trainingen gewoon zou volgen. Die trainingen gingen erg goed. Daarna werd ik ook nog uitgenodigd voor een keepersdag en dat ging ook erg goed. Kort daarna werd mijn vader gebeld door de hoofd jeugdopleiding van AZ, met de mededeling dat zij mij er graag bij wilden hebben. Ik weet nog precies op welke datum ik die boodschap kreeg: dat was op 23 april 2009. Ik besloot om deze kans met beide handen aan te grijpen en ik kon het seizoen daarna aansluiten bij AZ JO12, vroeger de D2.”

Naar het Noorden

Na zeven jaar bij AZ in verschillende jeugdelftallen gespeeld te hebben, vertrok hij naar het hoge Noorden, namelijk naar FC Groningen. “Ik heb uiteindelijk 2 seizoenen bij FC Groningen gespeeld. Ik verbleef daar in een gastgezin, in Bedum. Een klein plaatsje vlak bij Groningen, waar Arjen Robben ook vandaan komt. Bij Cambuur Leeuwarden woonde ik op mezelf, met drie andere jongens uit de JO23. Dat was het elftal waar ik begon toen ik in Leeuwarden begon. Na de winterstop kon ik aansluiten bij het eerste elftal. René Hake was destijds hoofdtrainer bij het eerste en Dennis van der Ree was trainer van de JO23. Beide trainers hadden een andere visie, wat ook logisch is. Bij de JO23 was het veel voetballen van achteruit en veel opbouwen en bij het eerste werd er weinig risico genomen en was het meer vechtvoetbal, om de benodigde punten binnen te halen. Bij de JO23 zag je ook meer de jeugdigheid terug in het spel en bij het eerste was het echt al mannenvoetbal. Daarin merkte je wel een verschil tussen beide elftallen.”

Keuken Kampioen divisie en tweede divisie

Na de jaren in het hoge Noorden, zocht Abdel het op een gegeven moment dichterbij huis, namelijk in Velsen-Zuid. Hij vertrok naar Telstar, dat op dat moment onder leiding stond van Andries Jonker. “Ik kwam in het seizoen dat corona er uiteindelijk voor zorgde dat het seizoen niet uitgespeeld kon worden. In die periode konden wij niet veel doen, dus dat was wel een lastige periode. Op een gegeven moment werd er ook een keeper gehuurd, Jasper Schendelaar (nu PEC Zwolle, red.) en hij deed het gewoon heel erg goed een heel seizoen lang. In mijn laatste seizoen was Trevor Doornbusch eerste keeper. Meneer Jonker gaf aan dat er nog een keeper toegevoegd zou worden aan de selectie en dat ik met die keeper zou uitmaken wie er tweede keeper zou worden. Ronald Koeman Jr. werd toen toegevoegd aan de selectie en moesten wij de strijd met z’n tweeën aangaan. Ik draaide een goede voorbereiding en meneer Jonker gaf aan dat hij nog geen keuze hoefde te maken betreft tweede keeper, omdat Doornbusch sowieso de nummer een was. Na een aantal fouten in de beginfase van het seizoen van Doornbusch, besloot de trainer om hem te wisselen voor Koeman Jr. De trainer had op dat moment behoefte aan ervaring in het doel en dat had Koeman Jr. meer dan ik. In de periode dat hij speelde deed hij het prima. Op een gegeven moment raakte hij geblesseerd en toen moest ik keepen. Dat was dus mijn debuut in de Keuken Kampioen Divisie. Heel snel daarna raakte ik ook geblesseerd, waardoor ik mijn plek onder de lat ook weer moest afstaan. Doornbusch stond toen weer onder de lat, dus het was een soort tombola van keepers geworden. Na drie weken kwam ik weer bij de selectie en begon ik op de bank tegen Excelsior en de Graafschap. Voor de wedstrijd tegen ADO Den Haag kreeg ik een belletje dat ik zou gaan spelen, omdat Doornbusch voedselvergiftiging had opgelopen. Ondanks het verlies speelde ik een goede wedstrijd en mocht ik tot en met de winterstop op doel blijven staan. In de winterstop werd er geëvalueerd en werd aangegeven dat Koeman Jr. de eerste keeper werd. Ik werd nummer twee en Doornbusch nummer 3, dus er had een kleine verschuiving plaatsgevonden. Daarna heb ik nog vijf wedstrijden gespeeld, mede door blessures van Koeman Jr. Meneer Jonker vertrok daarna naar de KNVB om het Nederlands elftal van de vrouwen te gaan coachen en Mike Snoei werd aangesteld. Mijn contract werd ergens in augustus ontbonden. Er was contact met clubs uit het buitenland, maar die duurden uiteindelijk te lang of gingen simpelweg niet door. Uiteindelijk heb ik voor de Treffers gekozen waar Leeroy Echteld zat, waar ik eerder al bij AZ mee had gewerkt. Zij speelden in de tweede divisie. Omdat het een eind rijden is, carpoolde ik met een aantal jongens uit mijn team. Dat waren Oussama Bouyahglafen (nu Kozakken Boys, red.), Azzedine Dkidak (nu IJsselmeervogels, red.) en Raymond Gyasi (nu SC Kruisland, red.). Zo reden wij altijd met z’n vieren naar de club en dat maakte de lange rit ook een stuk gezelliger. Als ik terugkijk op mijn periode bij BVO’s, dan denk ik dat ik op bepaalde momenten geduldiger had moeten zijn. Ik was ook geen fan van de gym, maar als je kijkt naar de tijd van nu en destijds ook al bij AZ, dan had ik daar meer tijd aan moeten besteden.”

JOS Watergraafsmeer

Na zijn periode bij de Treffers zocht El Ouazzane het wederom dichterbij huis. Hij was weer op zoek naar speelminuten en volksclub JOS Watergraafsmeer toonde interesse. “Ik heb het goed naar mijn zin bij de club, ik ben vanaf het begin heel goed opgevangen. Ik had de trainer Richard Plug uiteraard al eerder gesproken en de keeperstrainer Dennis Nederlof, die ken ik nog van mijn periode in de jeugd van AZ. Met hem heb ik ook veel gesproken over de club en wat er gevraagd zou worden van mij als keeper. Vanaf de voorbereiding zijn wij bezig geweest met het ons eigen maken van de speelstijl van de trainer. Ik ging eindelijk ook weer wedstrijden spelen, iets wat ik een lange tijd niet had gedaan. In de laatste jaren van mijn carrière heb ik veel op de bank gezeten. Nu speel ik weer lekker en heb ik weer spanning voor een wedstrijd. Daardoor krijg je automatisch ook meer plezier in het spelletje. Het voelt heel lekker om weer het vertrouwen te krijgen in het doel. Ik heb dit seizoen al zeven keer de nul gehouden. Je voelt dat je weer gewaardeerd wordt. Je kunt weer laten zien wat je kunt en mensen spreken je aan op je prestaties, na de wedstrijden. Het stukje waardering waarin mensen echt blij met mij zijn binnen de club, dat vind ik echt fijn om mee te maken. Uiteindelijk is het een combinatie van alles bij elkaar, want de goede resultaten spreken ook in ons voordeel. Iedereen is dan net iets blijer en positiever. De speelwijze die wij bij JOS Watergraafsmeer hanteren is net iets anders dan ik gewend ben, omdat wij iets lager op het veld staan. De consequentie daarvan is wel dat ik de ballen die in het strafschopgebied komen beter kan verwerken. In eerdere jaren speelde ik bij ploegen die veel hoger op het veld stonden, waardoor ik als keeper de ruimte achter de verdediging moest bespelen.Als het kan, zou ik met JOS Watergraafsmeer zeker nog een stap willen maken naar een hoger niveau. In de voorbereiding op dit seizoen hebben wij onszelf al gemeten met teams uit de tweede en derde divisie. In deze wedstrijden konden wij goed meekomen. Dat zegt natuurlijk niets op in de voorbereiding, maar als wij eventueel promoveren, dit team bij elkaar kunnen houden en misschien een aantal gerichte versterkingen erbij kunnen krijgen, dan denk ik dat het niet gek is als wij ook in de middenmoot van de derde divisie kunnen meedraaien. Ik spreek regelmatig mensen binnen de club en ik heb het gevoel dat iedereen graag een stap omhoog wil maken. Vorig seizoen is de club in de nacompetitie dichtbij promotie geweest, na de degradatie in het seizoen 2022/2023.”

El Ouazzane als keeper

Een keeper zijn is niet alleen maar in het doel staan en ballen tegenhouden. Er komt veel meer bij kijken dan het simpelweg stoppen van een bal.”Ik ben een keeper die heel veel praat en coacht. Ik probeer duidelijk te zijn in mijn communicatie richting mijn medespelers. Samen met mijn verdediging probeer ik situaties te herkennen en daardoor ook gevaarlijke situaties te voorkomen. Dit doe ik door mezelf op een bepaalde manier te positioneren of juist mijn verdedigers op een bepaalde manier neer te zetten. Ik ben van nature ook rustig en dat probeer ik ook uit te stralen. Weinig tot geen risico nemen en alles gecontroleerd uitvoeren. Vroeger, toen ik begon met keepen, was Gianluigi Buffon mijn voorbeeld als keeper. Door  de jaren heen heeft Manuel Neuer het keepen écht veranderd, met zijn stijl van keepen. Hij heeft het keepen echt naar een ander niveau getild. Neuer is in mijn ogen de meest complete keeper die er ooit is geweest, maar uiteindelijk is mijn voorbeeld altijd Buffon geweest. Als keeper ben je altijd bezig, met iedereen om je heen. Ik kan een pittige jongen zijn, bijvoorbeeld in mijn coaching. Maar dat heeft ermee te maken, dat ik altijd wil winnen. Een bepaalde winnaarsmentaliteit.”

Oranje onder 17

Tijdens zijn periode bij AZ viel El Ouazzane ook op bij de vertegenwoordigende elftallen van de KNVB. Zo mocht hij twee keer uitkomen voor Oranje onder 16 en speelde hij twee wedstrijden voor Oranje onder 17. “In mijn periode bij onder 16 stond ik in de basis tegen Ierland en Tsjechië: deze wedstrijden wonnen wij ook allebei. Tegen Ierland met 4-0 en tegen Tsjechië met 2-1. In mijn periode bij onder 17 veegden wij Engeland met 0-7 van de mat en verloren wij helaas met 0-1 van Duitsland. Ik herinner mij nog veel spelers van die periode:  Javairo Dilrosun, Timothy Fosu-Mensah,  Teun Koopmeiners, Carel Eiting, Justin Bijlow was mijn concurrent, Rodney Kongolo, Rashaan Fernandes, Sherel Floranus, Mats Knoetser. Dani de Wit, Teun Bijleveld Odysseus Velanas, Donyell Malen en Reda Boultam. Ik heb nog een mooie foto van die tijd met Malen en Boultam, dat zijn mooie herinneringen. Ik spreek die jongens die meer, maar we volgen elkaar wel op Instagram en op die manier kunnen we een beetje van elkaar volgen wat er allemaal speelt. Als ik aan Dilrosun denk, dan vond ik dat destijds wel een van de beste buitenspelers die ik op dat moment had gezien, in mijn lichting. Hij had echt alles. Fosu-Mensah vond ik ook echt een hele goede speler. Hij was echt een beest achterin. En dan nog Teun Koopmeiners: hij had een trap, dat was niet normaal. Hij gaf vrijwel nooit een foute bal. Als laatste Teun Bijleveld, daar was ik altijd gecharmeerd van. De kleine Messi. Hij schoot altijd in zijn dribbel en dat was héél vervelend voor een keeper.”

Tweede seizoenshelft

JOS Watergraafsmeer gaat net als vele andere teams ook op trainingskamp, om het seizoen fris te starten met een heerlijk lentezonnetje. JOS Watergraafsmeer gaat naar Barcelona en zij zullen na de winterstop gebrand zijn om Hoogland van de troon te stoten als koploper. “Als ik aan de tweede seizoenshelft denk, dan denk ik alleen aan promotie. Het liefste rechtstreeks en niet via de nacompetitie. Dat zou het ideale scenario zijn. Als wij er gewoon voor blijven zorgen dat wij resultaten blijven boeken in de tweede seizoenshelft, dan hoop ik dat wij blijven meedoen en dat er uiteindelijk iets moois uitkomt.”

JOS Watergraafsmeer neemt het na de winterstop op tegen VVOG. De wedstrijd wordt gespeeld op 18 januari, begint om 14.30 uur en wordt gespeeld in Harderwijk. Kijk hier voor alle uitslagen, de stand en het programma in de vierde divisie A

Tekst: Richard Lynch