Het Amsterdamsche Voetbal Doelgericht
Aan het aantal kansen lag het niet dat AFC op bezoek bij RKAV Volendam onverwacht en pijnlijk met 1-0 ten onder ging. En dat terwijl november tot dan toe een uiterst succesvolle maand was voor de ploeg van coach Benno Niehom. Dankzij opeenvolgende overwinningen in de eerste drie wedstrijden van de herfstmaand klommen de Amsterdammers immers naar de derde plaats op de ranglijst. Pleister op de door Volendam aangebrachte wonde was dat de derde plaats dankzij puntenverlies van naaste concurrenten Katwijk en Spakenburg toch nog behouden bleef. De nummers één en twee op de ranglijst, Quick Boys en Rijsburgse Boys, liepen echter wel verder uit.
Duimschroeven
AFC draaide de nu al voor lijfsbehoud strijdende oranjehemden vanaf de allereerste minuut de duimschroeven aan. Hoog druk zettend grepen de bezoekers direct het initiatief, om dat vervolgens gedurende de volle negentig speelminuten niet meer af te staan. “Alleen al in de eerste tien minuten creëerden wij twee à drie honderd procent-kansen,” zag Nihom vanuit het coachingsvak. Eerst kreeg Matthijs Jesse, vanaf links actief, in vrije positie zijn voet niet lekker achter de bal. Het schot smoorde dan ook, waarna even later Splinter de Mooij een reuzekans net over de lat kopte. Met gedreven veldspel dwong AFC ook in het vervolg met de regelmaat van de klok absoluut doelrijpe mogelijkheden af, maar het vizier stond bij Jesse en De Mooij onverminderd verkeerd afgesteld. En werd een keer wél goed gericht, zoals door Wessel Been bij zijn kopbal uit een hoekschop en Noa Benninga met een afstandsschot, dan toonde Volendam-doelman Dion Vlak met een prima reflex zijn klasse.
Volendam zette er behalve stug verdedigen zo als niets tegenover. De wedstrijd was al ruim een half uur gaande toen Gijs van Zetten eindelijk het eerste schot zijn kant zag opkomen. Daar was meteen alles mee gezegd, want de AFC-doelman kon rustig toekijken hoe de bal een paar meter naast zijn doel suisde. Zo tegen het einde van de eerste helft was het wachten op de offensieve actie die voor AFC de ban zou breken, want de kansen bleven komen. Zoals vaker in het voetbal viel de goal echter aan de andere kant. In de omschakeling had de thuisploeg aan één goede pass op aanvaller Azeddine Sout genoeg om zichzelf op voorsprong te zetten, op het ongunstigst denkbare moment voor de Amsterdammers. De dreun kwam zichtbaar aan, waarna Nihom de rust hard nodig had om zijn ploeg weer de rug te doen rechten.
Stormloop
Ongewijzigd uit de kleedkamer gekomen, liet Nihom’s elftal al snel zien dat de drive om Volendam op de knieën te krijgen onverminderd groot was. In een nog iets hoger tempo dan in het eerste bedrijf rolde de ene na de andere aanvalsopzet richting het Volendammer doelgebied. De wijdbroeken verweerden zich met hand en tand, iets wat meerdere keren tot niet-gehonoreerde strafschop claims leidde. Door sowieso zo compact mogelijk te staan, maakte de thuisploeg het AFC niet eenvoudig om er doorheen te komen. Toch lukte dat een flink aantal keren, met name als Matthijs Jesse bij de aanval betrokken was. Maar van een kans ook een doelpunt maken, dat was voor Jesse, De Mooij en ook een keer Milan Knopper deze middag gewoon te veel gevraagd. Invaller Milan Eliasar deelde kort na zijn entree (ten koste van Splinter de Mooij) ook direct in de malaise door een niet te missen kans niet binnen de palen te richten. Met nog meer verse krachten (o.a. Marciano Mengerink en Cody Klaver) gaf Nihom het startsein voor een alles of niets-slotoffensief. Het zo vurig gewenste effect bleef echter uit, de robuuste Volendam-defensie had te goed het oog op de steeds opportunischer ogende speelwijze. Sterker nog, als Gijs van Zetten niet zo fantastisch reageerde op een plotselinge tegenstoot had Volendam tien minuten voor tijd de wedstrijd met 2-0 in het slot gegooid. Nu bleef het tot het eind toe spannend, met in de laatste minuut nog twee keer geel, dus rood, voor Volendammer Daan van Baarsen.
Benno Nihom’s nabeschouwing liet aan duidelijkheid niets te wensen over: “Deze tegenstander gooide alles wat bij degradatievoetbal hoorde in de strijd. Daar hadden wij het erg moeilijk mee, maar het is hun goed recht hoor. Ik moet naar mijn eigen ploeg kijken, en dan zie ik dat wij simpelweg uit de vele kansen geen doelpunt maakten. Als je niet scoort dan win je niet, zo is het gezegde. Ik zou heel lang kunnen gaan analyseren, maar het komt toch echt op dit ene feit neer. Volendam maakt uit twee grote kansen één doelpunt, een rendement van 50%. Wij haalden uit zeker acht tot tien scoringsmogelijkheden helemaal niets. Dan is het beeld duidelijk, en hebben we niets aan het feit dat we met goed veldspel er vaak goed doorheen voetbalden. “Ons rendement vandaag was nul, daarom verloren we.” Bekijk hier alle uitslagen, de stand en het komende programma in de Tweede Divisie
Jakob Kos
