Het Amsterdamsche Voetbal Doelgericht
Na twee opeenvolgende thuisoverwinningen tegen laag geklasseerde opponenten ontving DWV vandaag koploper United/DAVO op Sportpark Elzenhagen. Eerder dit seizoen lieten de Haarlemmers weinig heel van de Amsterdamse opponent (7-2) maar de gastheren hadden de afgelopen weken behoorlijk wat vertrouwen getankt daar waar de gasten vorige week verassend verloren van het goed draaiende SV Nieuw West.
Vroeg in de middag ving de wedstrijd tussen de nummers 8 en 1 aan op een prima bespeelbaar veld. Verassend genoeg namen de DWV-ers het initiatief. De snelle noord-Amsterdamse middenvelders waren een plaag voor de DAVO verdedigers maar door slordig spel van de DWV spelers werden ze niet echt gevaarlijk voor het Haarlemse doel. Tegen iedere verhouding in kwamen de gasten na 15 minuten onverwacht op voorsprong. Een geplaatst schot vanaf 16 meter werd door doelman Nawid Ghanfouri prima via de lat uit het doel geranseld. De terug springende bal was echter een prooi voor DAVO aanvaller Martin de Jong die attenter was dan de DWV achterhoede en van dichtbij de 0-1 binnen tikte. De thuisploeg was hierdoor even van de leg waardoor ze zes minuten later al de genade klap leken te krijgen. Een vrije trap vanaf links werd door de door god en iedereen verlaten Jeffrey van Es van een meter of tien achter Ganfouri gekopt die de stand zodoende naar 0-2 tilde. In deze fase van de wedstrijd had DAVO ook het beste van het spel zonder tot grote kansen te komen. Pas tegen het eind van de 1e helft keerde de DWV-ers weer terug in de wedstrijd maar tot doelpunten leidde dit niet. Zodoende gingen beide teams na een stevige 1e helft met 0-2 aan de thee.
Het tweede bedrijf begon zoals het eerste met DWV als meest initiatiefrijke ploeg. De al niet zachtzinnige wedstrijd leek met de minuut harder te worden en de irritaties namen over en weer toe. Toch waren het de DWV-ers die zich het meest op het voetbal concentreerde en al vroeg in de 2e helft loon naar werken kregen. De razendsnelle Michael Jalink mocht ongehinderd via de linker flank doorbreken, sneed goed naar binnen richting doel en schoot op prima wijze de 1-2 binnen. Even was er wat commotie omdat de bal via een gat in het net weer buiten het DAVO doel belandde en de warrig fluitende arbiter Naastepad een doeltrap wilde geven maar na enig protest van de DWV-ers ging de leidsman overstag en kende de 1-2 terecht toe. Het antwoord van DAVO liet niet lang op zich wachten want slechts twee minuten na de “anschluss-tor” werd een hard schot door Ghanfouri slecht verwerkt en van dichtbij de 1-3 binnen getikt, echter de doelpuntenmaker stond op het moment van schieten al buitenspel waardoor deze treffer werd geannuleerd. De frustraties namen hand over hand toe bij de gasten en deze frustraties sloegen ook over op hun spel. In de 66e minuut schoof een der DAVO verdedigers om onverklaarbare reden het leer zomaar in de voeten van DWV aanvaller Romario Druivendal die de bal even goed legde en deze vanaf een meter of achttien diagonaal achter de DAVO doelman in de verre hoek schoot.
De laatste 20 minuten hadden helaas niet veel meer met voetbal van doen. De DAVO spelers hadden steeds meer oog voor de benen van de DWV spelers wat resulteerde in een derde gele kaart en zelfs een rode kaart voor de Haarlemse spelers. De protesten van United aan het adres van de arbiter namen ook met de minuut toe helemaal toe de DWV-ers in de laatste minuten ook fysiek van zich afbeten. Na weer een vermeende overtreding werd de heer Naastepad door de DAVO spelers wederom verbaal niet zo vriendelijk benaderd waardoor hij het eindsignaal ruim twee minuten voor tijd blies. Jammerlijk was dat op het moment van fluiten drie DWV-ers geheel verlaten richting United/DAVO doel trokken maar door het vervroegde einde van het duel ging dit feest niet door.
In de kleedkamer kwam bij de DWV spelers al snel het besef dat er een heel fraai en welkom punt was behaald. De titelkansen van United/DAVO leken weer wat meer te zijn ingedampt daar waar DWV zich definitief gemeld heeft in de strijd om de 2e periode in de 5e klasse B.
Verslag: Remco van Twiller
Foto’s John Beckman
