Het Amsterdamsche Voetbal Doelgericht
Het was in de rust van een duel als alle anderen toen de DWV coach door een voormalig DWV icoon werd benaderd. Of de coach wel wist dat er geschiedenis werd geschreven…??? De DWV coach moest even denken en begreep toen wat zijn voormalige collega bedoelde. Na een zéér lange geschiedenis, die terug gaat naar de jaren twintig van de vorige eeuw, was dit de allerlaatste “derby” die ooit tussen twee eerste teams van DWV en De Volewijckers werd gespeeld. Dit was een zekerheid na het besluit van beide clubs begin deze maand om definitief tot een fusie te komen.
De spelers die vandaag op het veld stonden zullen het zich niet beseft hebben net als het gros van het in zéér kleine getalen opgekomen publiek. Maar dit was wel degelijk een historische wedstrijd tussen DE clubs uit Amsterdam-Noord.
Extra speciaal tintje aan deze wedstrijd was dat de Elzenhagen bewoners op een voorlaatste plaats stonden terwijl de gasten van de Buiksloterbanne de laatste plaats in namen. Om exact 14.30 uur floot de jonge arbiter Dirven voor het laatste aanvangssignaal. Daar waar gehoopt was op een spetterende opening van deze wedstrijd daar was in de realiteit het woord slaapverwekkend meer op z’n plaats. Volewijckers kon op geen enkele manier een vuist maken en DWV sukkelde lekker in het tempo van de gasten mee. Na 25 minuten was het DWV dat als eerste uit zijn winterslaap ontwaakte. Na goed doorgaan van Steven Bonnee aan de zijkant van het veld bracht hij al vallend Michael Jalink in stelling die vrij door mocht lopen en met wat geluk de 1-0 binnen trapte. Het verzet van De Volewijckers leek door deze treffer direct gebroken want het groen-witte bolwerk stortte per direct in als een kaartenhuis. Helemaal toen zeven minuten na de openingstreffer ook de 2-0 werd binnen geschoten. Dit keer was het Bonnee zelf die een strafschop verzilverde nadat Gijs Boerwinkel binnen de beruchte lijnen onreglementair ten val was gebracht. Om aan alle twijfel een eind te maken besliste de DWV-ers het duel vroegtijdig toen nog eens twee minuten later goed voorbereidend werk van opnieuw Boerwinkel zeer fraai door debutant Nabil Jamal werd afgerond. De 3-0 was slechts een schamele afspiegeling van de kansen verhouding want met iets meer scherpte hadden de mannen van Remco van Twiller de tussenstand makkelijk kunnen verdubbelen.
Na de meer dan welkome warme thee (er werd gespeeld met een gevoelstemperatuur van -10) gaf het tweede bedrijf een nog eentoniger spelbeeld. DWV was heer-en-meester en het wachten was op meer treffers van de thuisclub. Die kwamen uiteindelijk ook in de 56e & 58e minuut. Eerst was het Gilliano Berenstein die Boerwinkel keurig alleen voor de Volewijckers doelman zette die van dichtbij niet faalde. Daarna was het weer de beurt aan Jamal die zijn tweede maakte van de middag door een afgeslagen bal binnen te kogelen. Hierna stokte de DWV productie en mochten de gasten zelfs wat terug doen. Armoedig uitverdedigen van de DWV defensie gaf Volewijckers spits Gort een niet te missen kans en van 16 meter afstand gaf hij de invallende doelman Nawid Ghanfouri geen kans en bracht te stand terug tot 5-1.
Het slot akkoord was toch weer voor de DWV-ers die binnen negen minuten twee keer doel wisten te treffen. Met de pas 15-jarige ingevallen B-junior Shaquille Fernandes in de ploeg was het de snelle Berenstein die twee onoplettend heden van de Volewijckers achterhoede genadeloos afstrafte en twee maal op bijna identieke wijze de 6-1 (74e) en 7-1 (83e) binnen schoot.
Zonder ook maar een minuut bij te trekken floot de zeer goed fluitende scheidsrechter Dirven voor de allerlaatste keer in de geschiedenis van beide clubs voor het eindsignaal bij een wedstrijd tussen DWV 1 en De Volewijckers 1. Zowel de scheidsrechter als de 22 spelers zullen hier geen moment aan gedacht hebben. De DWV coach des te meer…..
Verslag: Remco van Twiller
Foto’s: John Beckman
