Het Amsterdamsche Voetbal Doelgericht
JOS Watergraafsmeer heeft zondagmiddag voor een nieuwe twist gezorgd in de degradatiestrijd voor behoud in de Derde Divisie. De ploeg van coach Cor ten Bosch won thuis – toch wel verrassend ruim – met 4-0 van HBS-Craeyenhout, door onder andere een hattrick van Malcolm Esajas. Doordat JOS donderdag jongstleden in Den Haag 2-2 had gespeeld, gaat JOS door naar de finale-ronde.
De spelers van JOS werden onthaald met applaus. Dat vertrouwen deed de thuisploeg zichtbaar goed. HBS oogde wel wat fitter en scherper in de aftastende beginfase, met als resultaat een eerste kans voor de ploeg van trainer Ekrem Kahya. Fabian Hilpert schoot over. JOS was soms wat slordig in de keuzes, maar HBS gaf nog niet vol gas. Toch wel beducht op de snel- en slimmigheid van het ervaren team, dat het dit seizoen zo moeilijk had in de Derde Divisie.
Doelman Schol onderschepte in deze fase enkele ballen in de lucht en zette zijn wing backs razendsnel aan het werk. Richie-Owusu-Ansah en Richmond Bossman waren een dankbaar aanspeelpunt voor Schol. Het snelle spel over de vleugels leverde JOS ook een eerste grote kans op, voor het doel was Revellinio Slijters niet doortastend genoeg.
Lang hoefde het publiek niet te wachten op een doelpunt, JOS greep wat meer de controle. De volgende grote kans was raak. Een prachtige steekbal door het hart van de defensie, wie anders dan Raymond Fafiani, en Malcolm Esajas rondt uitstekend af in de verre hoek. Protesten over buitenspel door de woedende bank van HBS werden weggewuifd door arbiter Mike de Bruijn, die de ondankbare taak had de staf tot bedaren te brengen. Een lucht(je) van buitenspel was er wel, maar werd niet opgesnoven en het doelpunt toegekend aan JOS: 1-0.
Waar HBS nog in de rouwstand stond, was het JOS dat opnieuw toesloeg en dankbaar gebruik maakte van de emoties bij de Hagenaren. Opnieuw was het Esajas, hij kopte tegendraads onhoudbaar in voor doelman Delano Kortstam van HBS. Binnen een kwartier zat JOS op rozen: 2-0.
HBS vecht zich vervolgens in de wedstrijd. De felheid en verbetenheid van beide kanten neemt toe. Tony Tol – en later Boris Santen – verdwijnt in het boekje van het arbitrale kwartet, dat wijs deed en de teugels niet liet vieren. HBS drukt en JOS gaat in de achteruit. De doelpogingen van afstand konden JOS doelman Schol niet verontrusten. Sam Nijpels en Fafiani moesten lichte ingrepen bekopen met een vrije trap tegen JOS, rondom de zestien meter van Schol. De jonge doelman, die wekelijks fraaie persoonlijke cijfers kan overleggen, pakte de vrije trappen met veel stijl.
HBS had in de fase tot de rust beduidend meer de bal, maar JOS pakte de buit. Een wisselpass op eigen helft van JOS van links naar rechts trok de verdediging uiteen. Een aanval met speels gemak, Owusu-Ansah werd het eindstation: 3-0.
Met een kansenregen voor rust, was het na de rustpauze een gewone regen. Jonathan Richard, vertrekkend bij JOS deze zomer, nam de positie van de licht geblesseerde Fafiani over op het middenveld en Max Versteeg kwam de thuisploeg versterken met frisse benen. Het publiek had nauwelijks de plaatsen ingenomen of Esajas tekende voor zijn derde treffer. Een uitstekende voorzet van Bossman belande op de kruin van de aanvaller: 4-0. Raven Bergwijn loste Esajas vervolgens al snel af. Ook invaller Bergwijn liet fraaie staaltjes zien, maar zonder resultaat. Een bal in het zijnet was het beste wapenfeit.
JOS had het duel onder controle en gaf de regie niet meer uit handen. Doelman Schol had een relatief makkelijke tweede helft, zonder veel dreiging voor zijn doel. Zondag 2 april was het voor het laatst dat JOS de nul hield en voor Schol een flinke opsteker: ,,Ik vind dat we een stabiele wedstrijd hebben gespeeld tegen HBS en weinig weggegeven. Het belangrijkste is, dat ik er voor zorg dat er rust achterin heerst. Ik wist dat zij veel op de lange bal en voorzet speelden. Dat is ook wel een kwaliteit van mij, de ballen voor het doel onderscheppen.”
Met enkele mooie reddingen had Schol wederom een (groot) aandeel in het resultaat. ,,Veel gevaarlijke schoten waren er niet, maar zeker met de vrije trappen tegen voor rust zat ik er lekker bij. Na rust verloren zij wel een beetje de hoop. Het werd niet echt meer dreigend. Dat is wel eens fijn, want in de reguliere competitie heb ik het vaak wel drukker. Het verschil heeft me wel verbaasd. Ik had verwacht dat een Vierde Divisie ploeg iets beter zou zijn. Maar dat zegt ook wel iets over onze competitie. Over twee wedstrijden gezien waren we beter. Op naar Kampong, daar ben ik wel blij mee want Be Quick in Groningen is een eindje rijden.”
Ook de uitblinkende Tim Plemper, productief als het gaat om doelpunten dit seizoen bij JOS, zag zijn collega Esajas drie keer scoren, in een positie die Plemper vaker invulde dit seizoen. ,,Een van mijn kwaliteiten is schieten. Ik heb zelf niet heel veel kansen gehad tegen HBS, maar Esajas toont zich een echte spits. In de rol die ik vandaag had wordt wat meer van mij verwacht. Ik kan soms wat slaperig overkomen, dat weet ik, maar in deze positie kan ik veel meer bewegen, de diepte in en ruimtes belopen. Daar liggen uiteindelijk ook mijn kwaliteiten.”
Donderdag 8 juni speelt JOS de eerste van twee finales tegen Kampong in Amsterdam om 20.00 uur op Sportpark Drieburg, Kampong dat zondagmiddag Be Quick 1887 uit Groningen met 4-1 (0-0 eerste duel) versloeg. Op zondag 11 juni volgt de return in Utrecht.
Foto’s: Mario Wormhoudt
