Romano de Wit

IVV honderd jaar: In gesprek met trainers Romano en Dennis de Wit

De Landsmeerse voetbalvereniging IVV viert op dinsdag 13 oktober zijn honderdjarig bestaan. Samen met Jaap Schreuder, Jan Wals, Denis Brouwer, Ale van der Zee, Alex Treuren, Roy Bussman, Dennis de Wit en Romano de Wit bespreken we het rijke clubverleden van de voetbalvereniging. Dit is deel 4: jeugdtrainers Dennis en Romano de Wit.

Romano de Wit voetbalde als jeugdspeler jarenlang bij IVV, totdat een vervelend ongeluk hem dat onmogelijk maakte. Hij wilde echter graag aan zijn club verbonden blijven, waardoor hij besloot als jeugdtrainer aan de slag te gaan. “Het geven van trainingen beviel me direct uitstekend, dus dat heb ik toen een aantal jaar zelf gedaan”, vertelt Romano. Zijn vader Dennis stond jarenlang langs de kant toen zijn zoon nog voetbalde en miste daardoor de saamhorigheid die hij al die tijd meemaakte. “Hij vroeg daarom aan mij of ik het leuk zou vinden om samen training te geven. Zo gezegd zo gedaan, waardoor we sindsdien met veel plezier met z’n tweeën voor de groep staan.” Dennis laat zijn zoon nadrukkelijk vrij in het geven van trainingen en vult waar nodig aan. “Door samen met mijn zoon te trainen kan ik het voetballeven doorzetten”, legt Dennis uit. “Ik vind het gewoon heerlijk om dit met Romano te blijven doen, want zijn voetballen was al die jaren ook een stukje van mijn leven. Hopelijk kunnen we de komende jaren zo samen doorgaan.”

Dennis en Romano behaalden met de O12-1 afgelopen seizoen nog het winterkampioenschap, maar door de coronatijd liepen de prestaties wat terug. Dit seizoen hebben ze de O13-1 onder hun hoeden. Dennis: “De komende periode willen we veel tijd steken in de techniek van de spelers, zodat ze op oudere leeftijd het voetbal beter begrijpen. Dat moet eraan bijdragen dat ze later hopelijk op een hoger niveau kunnen spelen.” Romano vult aan: “Bovendien volg ik de UEFA-C voor mijn trainerspapieren. Ik moet daarvoor stage lopen bij een team van een bepaald niveau. Daarom streef ik ernaar om met deze jongens op dat niveau te komen, zodat ik aan de eisen voldoe.” Voor het trainen van de jongens haalt Romano veel uit zijn opleiding. “Je moet sommige jongens anders benaderen, want de ene voetballer pakt het simpelweg sneller op dan de andere. Gelukkig helpt de kennis die ik meekrijg op mijn opleiding goed bij het uitleggen van de oefeningen. We hebben gelukkig vooral een team dat gezamenlijk heel veel plezier beleeft, wat natuurlijk het allerbelangrijkste is.” Dat werpt ook zo zijn vruchten af, merkt Dennis. “De aspecten die we de jongens samen bijbrengen, zien we in de wedstrijd terugkomen. Daarvan kan ik als vader heel erg genieten, dat het Romano gewoon lukt. Als je de ouders dan ook hoort praten over hoe geweldig ze sommige zaken in de wedstrijd vonden en dat ze zagen dat het beter ging, geeft dat een waanzinnige voldoening.”

Dat plezier komt onder meer door de sfeer die Dennis en Romano bij IVV ervaren. Romano: “Het is een geweldige club, zowel met de vrijwilligers als met de heersende sfeer. Ik heb werkelijk nooit narigheid in de club meegemaakt en het is altijd lachen, gieren, brullen als we er aankomen. Bovendien kent iedereen elkaar, waardoor het veel warmte uitstraalt. Alle vrijwilligers zetten zich 100 procent voor ons in, dus dan geven we het uiteraard ook terug.” Het draagt eraan bij dat Dennis en Romano niet van plan zijn om de club ooit in te ruilen. “Wij zitten al zolang bij IVV en hebben het zo leuk met de mensen daar. Dat ga je gewoon niet snel krijgen als je naar een andere club gaat. Zo zie ik kinderen van vrienden van vroeger ook voorbij komen. Dat is natuurlijk prachtig en tegelijkertijd een van de vele redenen om bij IVV te blijven.”

Tekst: Jordi Smit

IVV honderd jaar: In gesprek met leden Jaap Schreuder en Jan Wals

Blijf op de hoogte en volg ons via Facebook, Instagram en Twitter!
▼Bezoek ook de clubpagina(s)
IVV