RODA’23 100 jaar: In gesprek met Youri Cubo en supporter Danny Moleman

RODA’23 uit Bovenkerk vierde woensdag 30 augustus op donderdag 31 augustus, klokslag 00.00 haar verjaardag. Op 31 augustus 1923 was het dat R.O.D.A.’23 werd opgericht. Ook Het Amsterdamsche Voetbal staat stil bij het 100-jarige bestaan van RODA’23. We spraken met mensen die een speciale band hebben met de club.

In het laatste deel spreekt Youri Cubo (24) over heden en verleden van de vereniging. Zijn vader is nauw betrokken bij RODA. ,,Ik ben begonnen op vierjarige leeftijd met voetballen bij de Coenradi’s. Daar ligt al gelijk een mooie historie van de club.”

Coenradi

De Coenradi-boys en -girls is voetbal voor de allerjongste spelers. Omstreeks 1963 neemt Toon Epskamp, die een voortrekkersrol vervulde bij de jeugdafdeling, het initiatief om kinderen die geen lid kunnen worden bij de KNVB op een veldje te laten voetballen. Een leuk concept voor die tijd. Naderhand neemt de heer Coenradi het over en sindsdien heten de allerjongsten (4-6 jaar) de Coenradi-boys.” Cubo betaalde 50 cent per week en trapte als kind elke zaterdagochtend een balletje. ,,De naam Coenradi is nog altijd verbonden aan de vereniging. Op die manier werd toen al de jongste jeugd enthousiast gemaakt voor RODA. En binding. Natuurlijk hoopt RODA dat ze daarna lid worden om te komen voetballen. Ik kan mij herinneren dat het heel veel blijheid en (spel)vreugde opleverde.”

Cubo doorliep de RODA-jeugd met veel lol. Nooit echt in de hoogste teams, maar dat hoefde ook niet. ,,Ik heb veel plezier beleefd aan mijn tijd in de jeugd. In de tijd als jonge tiener had ik ook al kleine verenigingstaken. Zo hielp ik bij thuistoernooien. Uitslagen en standen bijhouden. Als alle taken gedaan waren, zaten we met alle vrijwilligers bij elkaar. Een hapje, een drankje. Sommige mensen pakten de microfoon en begonnen te zingen: ‘dit is mijn club’. Ik voelde als 12-13-jarige de liefde voor mijn vereniging groeien, de vreugde van met elkaar te zijn.”

Groeien

Inmiddels is Cubo al enkele jaren actief in de senioren afdeling van de vereniging. ,,Ik voetbal met jongens van mijn leeftijd, een vriendenteam. We houden van de derde helft en de gezelligheid eromheen. Ik heb wel deel uitgemaakt van de zaterdagselectie. Zo ben ik uiteindelijk ook bij de seniorenzaken betrokken geraakt als commissielid. Ik ben de contactpersoon voor de wedstrijd planning. Ze weten mij makkelijk te vinden. Peter Trauschke doet dit bij de dames. We hebben inmiddels ook drie seniorenteams bij de vrouwen, ook die afdeling blijft maar groeien.”

Met de Coronacrisis zijn het vreemde jaren geweest. ,,Ik constateer dat het seniorenvoetbal nóg meer gepaard gaat met gezelligheid. We zijn zomers gaan doortrainen, toen het weer mocht. De bar en het terras zijn open gegaan zodra het kon, daardoor hebben we nog leuke omzetten gedraaid. De seniorenafdeling kreeg zo de gelegenheid elkaar op te zoeken.”

Gezelligheid

In zijn jeugdjaren bezocht Cubo ook veel uit – en thuisduels van de zondagselectie. ,,In mijn tienerjaren heb ik zodoende steeds meer mensen leren kennen. Inmiddels ben ik geen doorsnee senioren lid meer. De gezelligheid is echt de bindende factor en dat komt de derde helft ten goede. Door veel jonge teams zit er nog voldoende rek in als het gaat om vrijwilligerstaken vervullen. Ze worden langzamerhand iets ouder en serieuzer. Ze zijn te porren voor verenigingstaken.”

Cubo maakte verschillende kampioenschappen mee. Hij deed actief mee aan de voetbalweek, waar altijd veel blije kinderen na vier dagen voetballen, trainen, eten en drinken weer moe maar voldaan thuiskomen. Hij zag het enthousiasme onder de trainers, de vrijwilligers. Velen zijn al jaren betrokken. Hoe bijzonder is dat toch, die liefde voor de club? Is dat te verklaren? ,,Bovenkerk is als dorp heel hecht. Door veel mooie evenementen en daar de verbinding te leggen is het voor iedereen makkelijk aan te sluiten. Je voelt je al snel onderdeel van een grote, maar hechte groep. Het dingen voor elkaar doen, zit is de genen. Het maakt echt niet uit, welke windstreek je komt. We hebben er graag iemand bij. Het geeft een heel fijn gevoel. RODA is een vereniging die de zaken goed op orde heeft. Nieuwe aanwas past er gelijk in.”

Derby

Met de derby op eigen veld tegen Sporting Martinus op komst (zondag 24 september, 14.00 uur) kijkt iedereen met gezonde spanning uit naar een heel gezellig en groot feest tussen beide kemphanen. Danny Moleman, aanvoerder van een grote groep jongens, uit het tweede en derde elftal die zich inzet met (wekelijkse) sfeeracties, kan zich veel ludieke momenten voor de geest halen. ,,Over en weer worden plaagstootjes uitgedeeld. Wij staan bekend als ‘DE TRAP’. Na onze eigen wedstrijden volgen we de zondagselectie. Ooit is deze officieuze supportsclub 15 jaar geleden – kan ook nog langer geleden zijn – ontstaan door Harry Gille, de grondlegger. Hij is een echte Rodiaan. Sinds vier-vijf jaar is het weer een beetje opgepakt. Ik ken geen enkele tweede klasser in Nederland die op deze wijze hun eerste elftal aanmoedigt met trommels, fakkels en vuurwerk.”

Het beloofd extra druk te worden op zondag 24 september, wanneer RODA ook nog een reünie organiseert voor oud selectie spelers. ,,Wat er op stapel staat weet ik nog niet”, knipoogt Moleman. ,,We hebben in het verleden leuke acties gehad. Een degradatie-spook in de line-up, kippen op het veld. We hebben eens de kleedkamer van Martinus volgehangen met groene ballonnen en vlaggetjes. In het jaar dat Martinus kampioen werd, hebben ze dat bij ons in het clubgebouw gevierd, een beetje plagerig. Prima voor de bieromzet natuurlijk, zo denken wij dan weer. Maar aan het einde van de avond waren ze wél hun kampioenschaal kwijt. Mysterieus…..Er zijn toen tal van foto’s gemaakt met onze spelers en de schaal en dat aandenken hebben we ietsjes later keurig in hun kleedkamer opgehangen.”

Ook Martinus had een goede stunt, waar menig Rodiaan nog altijd jaloers op is. ,,We hadden confetti besteld bij Accuraat Verhuur. Een partyspecialist. De eigenaar is een die-hard Martinus aanhanger. Hij bleek de groen witte confetti stiekem verwisseld te hebben met de roodgele kleuren van Martinus. Ja, dat was wel een heel goede actie. Verbaasde gezichten alom langs het veld. Daarin tegen hebben wij weer op het hoofdveld van Martinus ooit allemaal tenten neergezet in een 1-4-4-2 opstelling, omdat Martinus nogal verdedigend en als een camping elftal speelde. ‘Camping Martinus’, viel er te lezen. Of het standbeeld van De Meerkamp tooien in de clubkleuren.”

Hoe dan ook, ook de aanstaande derby op 24 september in Bovenkerk gaat weer een groot feest worden. Dat heeft niets nodig, het is namelijk altijd druk en gezellig. Daar zorgen ze wel voor in Amstelveen.