Ajax was spreekwoordelijk al ‘dood en begraven’ na speelronde 27, met zeven punten achterstand en nog maar drie duels te gaan stonden de Amsterdammers voor een schier onmogelijke opdracht. Maar, terwijl de kampioenssjaals uitverkocht waren en bij menig Huizen-supporter om de nek hing, en de districtsbeker ook al bijna in de prijzenkast stond, ging het opeens toch onverwachts helemaal mis. En Ajax……die als Feniks uit de as herrees en na de zwaar bevochten zeges bij SJC en Ter Leede plots weer de kansen rook. Zo treffen Ajax en Huizen elkaar op een gedenkwaardige zaterdagavond, 25 mei.
Op een bomvol en sfeervol Sportpark de Toekomst, waar de regen plaats had gemaakt voor een heerlijk lente zonnetje was de spanning bij menig supporter voelbaar en zeker ook bij de spelers op het veld.
Aarzelend
In het eerste kwartier was voorzichtigheid het sleutelwoord, beide teams hadden opeens aanvallende intenties, maar al snel schakelde men ook weer terug op de defensieve stand. Wel werd langzaam duidelijk dat de bezoekers uit Huizen iets meer dadendrang hadden, dat zag het publiek rond de twintigste minuut toen Timo Vos medespeler Theo Visser in staat stelde uit te halen, maar Virgil Deen bleek eens temeer één van de beste Ajax-doelmannen te hebben in hun rijke clubhistorie. Ajax bleef zeer behoudend voetballen en liet zich niet uit de tent lokken. Lange tijd was het spannend, maar inhoudelijk mager.
Strafschop?
De meeste ophef ontstond in het laatste gedeelte voor de pauze; eerst bracht Jeroen Lamme rust in de Huizens defensie na een dreigende voorzet van Tristan Buis, waarna Sebastiaan van Kammen voor veel nervositeit zorgde in de Ajax defensie, met een vrije trap. De meeste commotie ontstond kort voor rust toen de uitstekend leidende scheidsrechter Smeenk niet te vermurwen was, terwijl iedereen ‘moord en brand’ schreeuwde, na de ingreep van Xamm Flemmming op Timo Vos. Misschien hadden anderen wel gefloten voor een strafschop in Amsterdam? Met een voorzichtige 0-0 zochten spelers en staf de kleedkamers op.
Energiek
Na de pauze kwamen beide teams energiek uit de startblokken, Ajax liet zich veel meer gelden dan in het eerste deel. Het werd daardoor boeiender en boeiender. Na een uur spelen was daar een indrukwekkende solo actie van Roy Deken, de bal belande bij Tristan Buis die vervolgens Kenneth Misa Danso aanspeelde. Zijn schot verdween ruim een meter naast doel van Olivier Pabon. Direct daarna was Ajax weer dreigend via Kai Heerings en Vicenzo Schep. Beide verdedigende organisaties stonden nog steeds als een huis, zeker bij Ajax. Ondanks dat er gewonnen moest worden, was het devies: ,,doe vooral geen gekke dingen.”
Ajax zat na een uur spelen in een goede fase en dat werd uitbetaald, toen Vicenzo Schep de bal voor het doel slingerde en daar dook Tristan Buis op die de 1-0 binnen kopte. Wat zou Huizen nu gaan doen vroeg men zich af……? Want, ook de bezoekers lieten bij vlagen niet het achterste van hun tong zien. Er moest nu toch echt risico genomen gaan worden. Het duurde zeker tot tien minuten voor de officiële speeltijd, toen de druk groter en groter werd op Ajax. Nathaniel Johnson schoot namens Huizen op de benen van Virgil Deen. En daar was dan ineens de beloning door de uitgeoefende druk van Huizen; na een corner van Visser mocht Joshua Lo-Asioe ongehinderd binnenkoppen. Tot grote vreugde van de vele Huizen aanhangers: 1-1.
Virgil Deen
Ajax zag zijn titel aspiraties opeens vervliegen; Ali Akla en Castillion werden gebracht om voor meer aanvallende impulsen te zorgen, de klok werd de grootste vijand voor de Amsterdammers. Ajax, dat vijf minuten voor tijd goed weg kwam toen Justen Kuiper op Virgil Deen schoot en ook de rebound van Visser was een prooi voor de meer dan sublieme Ajax-goalplayer.
Het slotakkoord was een kampioenswedstrijd waardig; het duel vloog inmiddels alle kanten op. Opeens was het Ajax, dat via Kevin van Kippersluis en Carlos Opoku kansen kregen op meer dan een gelijkspel. De champagne werd inmiddels al bijna ontkurkt, de Huizen-supporters hingen in de hekken toen de blessuretijd was aanbeland, en Ajax op links een vrije trap kreeg die genomen werd door Vicenzo Schep. De zeer belangrijke Schep plaatste met precisie de bal in de zestien meter, waar Huizen-doelman Pabon de winnaar leek te worden. Tot ontsteltenis kreeg de doelman de bal niet klemvast en zo belande de bal pardoes voor de voeten van Kevin van Kippersluis, die verwoestend de bal in de rechter benedenhoek ramde voor de 2-1. De vreugde-explosie op de tribune en op het veld is na 2011 niet meer zo uitbundig geweest als op dat moment in de omgeving van de Toekomst / Arena. Wie had dit bedacht…….?
De bezoekers kregen haast en scheidsrechter Smeenk had nog wat minuten op zijn horloge staan. Het werd ouderwets billenknijpen voor Ajax. Net nadat Jeroen Lamme nog een enorme mogelijkheid kreeg in de alles of niets fase klonk het verlossende eindsignaal.
Sander Middelbeek blikt tevreden terug op kampioenschap: “Dit is van ons allemaal!”
Een dolgelukkige Sander Middelbeek, trainer van Ajax, genoot na afloop zichtbaar van het kampioenschap. Middelbeek benadrukte het belang van teamprestatie: “Het devies was: speel met verstand en met je hart en voer je taken uit.” Hij was zich bewust van de counterkracht van Huizen: “We wisten dat Huizen een geweldige counterploeg heeft die zeer effectief is met zijn kansen. We moesten niet in de val trappen, de boel aftasten en ze vooral niet op voorsprong laten komen. Dat is met een beetje geluk gelukt.”
In de tweede helft moest Huizen meer risico nemen om de voorsprong te pakken. “Na de gelijkmaker zijn we niet in paniek geraakt,” aldus Middelbeek. “We hadden een plan B en C liggen.” Met de invallen van Castillion en Opoku ging Huizen opportunistischer spelen. “Natuurlijk moet je wat geluk hebben dat zo’n bal dan eens goed valt,” erkende de trainer.
Middelbeek was vol lof voor zijn staf, spelers, de technische commissie en de trouwe supporters. “Dit kampioenschap is van ons allemaal! We hebben keihard met elkaar gewerkt en na iedere tegenslag kwamen we weer terug. Dat was de kracht van deze geweldige selectie en van iedereen daaromheen.”
De trainer kijkt nu alvast uit naar volgend seizoen, wanneer Ajax in de Derde Divisie gaat spelen. “We trainen nog even door, maar focussen ons ook al op volgend seizoen. Nu zijn er opeens meer mogelijkheden om een volwaardige selectie neer te zetten die straks de Derde divisie ingaat. Ik ben ervan overtuigd dat die missie gaat slagen.”
Kijk hier voor de uitslagen en de eindstand in de Vierde divisie
Tekst: Marcel Wagenmakers