Het Amsterdamsche Voetbal Doelgericht
De loting voor de kwartfinale van de districtsbeker had voor zondag eersteklasser AGB een zware kluif in petto, namelijk een uitwedstrijd in Scherpenzeel tegen de gelijknamige lijstaanvoerder van Zaterdag 1d. Van zo’n sterke tegenstander pas na de strafschoppenserie verliezen mag bepaald geen schande heten, maar gezien het wedstrijdverloop moest menigeen met een AGB-hart toch wel even een zuur gevoel wegslikken. In de tweede helft lag de winst voor het op dat moment veel sterkere AGB voor het grijpen, maar verder dan de gelijkmaker na een vroeg in de eerste helft opgelopen achterstand mocht het niet komen. Zoals zo vaak bleek de reeks strafschoppen een loterij, waarin de zenuwen mede bepalend waren voor de uiteindelijke uitkomst. Scherpenzeel schoot vier van de vijf keer raak vanaf elf meter, één keer stopte doelman Selahattin Dagasan een inzet. Omdat van AGB-zijde slechts good-old Hursut Meric en Adil Amghar el Yettefti hun strafschop raak schoten, en Edip Biberoglu en Hassan Aanzi misten, bleef het voor de Amsterdammer bij vier pogingen. Hoewel bepaald niet verdiend ging de thuisploeg juichend van het veld, terwijl de moegestreden AGB-ers hun meegereisde aanhangers terecht bedankten voor de luidruchtige steun tijdens de gehele wedstrijd.
Naar schatting waren er zo’n vijftig tot misschien een kleine honderd Amsterdamse supporters naar Scherpenzeel gekomen, deels in een bus en deels op eigen gelegenheid. Een bestuurslid meldde dat het er meer hadden kunnen zijn, ware het niet dat het aanvangstijdstip van de wedstrijd (17.00 u.) en de grote reisafstand belemmerend werkte op de animo. Grappend werd er nog aan toegevoegd dat de entree van € 5 ook niet bepaald bevorderend werkte. Dat was men bij AGB namelijk niet gewend. Hoe dan ook, de enthousiaste meute gewapend met megafoon en trommel kon niemand op en rond het veld ontgaan. In de sfeervolle ambiance startte AGB aanvallend aan de wedstrijd, maar na zo’n vijf minuten al toonde Scherpenzeel zich veel scherper en doelgerichter dan te langzaam combinerende Amsterdammers. Nu moet gezegd dat de thuisploeg ook wel een aantal echte namen uit de top van het zaterdagvoetbal op het veld had staan, zoals Olivier Pilon, Soufiane Laghmouchi, Mourad Marbouh en Eef van Riel, allen met een flink verleden op divisie-niveau.
Doelman Dagasan verrichte in de negende minuut zijn eerste goede redding, het begin van een fikse serie prima acties over de gehele wedstrijd genomen. Nog voordat er een kwartier gespeeld was diende hij echter de gang naar het net te maken, nadat Tars ten Leije hem van dichtbij bekeken klopte met een lob. De openingstreffer bracht vooralsnog geen wijziging in het wedstrijdbeeld. Het was Scherpenzeel dat messcherp omschakelde tegenover het moeizaam breiende AGB. Het was maar goed dat Dagasan op enkele momenten op zijn doellijn hulp kreeg van eerst Ferris Inyamah en later Kerem Koc, anders was de achterstand al voor rust onoverbrugbaar geworden.
Trainer Imdat Ilgüy was op z’n zachtst gezegd niet te spreken over het tot aan de rust vertoonde spel. “We speelden een bar slappe eerste helft, gewoon slappe hap en dat heb ik ze dan ook gezegd.” Ilgüy’s woorden bleken niet aan dovemansoren gezegd, want na de hervatting tapte zijn ploeg plots uit een heel ander vaatje. Energiek en in een veel hoger tempo zocht AGB onder aanvoering van onder andere Mohammed Bekkach en op links Jordan de Jong de weg naar voren. De dribbels en acties van Adil Amghar el Yettefti kwamen nu ook veel beter uit de verf. Scherpenzeel kwam nog weleens dreigend uit, maar toch was er maar één ploeg die echt voetbalde en dat was AGB. De gelijkmaker kon eenvoudigweg niet uitblijven. Niet geheel toevallig viel in de zeventigste minuut de eer te beurt aan de ijverige Amghar el Yettefti om met een prachtig afstandsschot de 1-1 op het scorebord te brengen.
“Nu erop en erover,” zo klonk het uit de feestende supportersschare aan de lijn, en inderdaad leek de genadeklap voor Scherpenzeel niet meer dan een kwestie van tijd. In de rommelige slotfase, met grote kansen aan beide zijden en meerdere door scheidsrechter Akkaya weggewoven schijnbare strafschopsituaties, kwam er echter geen verandering meer in de stand. De beslissing zou vallen in de reglementair voorgeschreven strafschoppenserie.
“Via strafschoppen verliezen is zuur en jammer natuurlijk, maar zo gaat het nu eenmaal,” berustte Ilgüy in zijn nabeschouwing. “Ik ben tevreden over hoe wij ons in de tweede helft hersteld hebben. Daar was weer zichtbaar hoe wij normaal gesproken altijd voetballen, met veel combinaties de aanval zoekend. Deze tweede helft kan meenemen naar het slotstuk van de competitie, waar wij ons nu weer vol op gaan richten. We staan nu tweede met vier punten achterstand en nog zes wedstrijden te spelen. Er is beslist nog wat te halen.”
Tekst en foto’s: Jakob Kos
