Het Amsterdamsche Voetbal Doelgericht
Er ligt een plan van Andries Jonker om Amsterdam-Noord, en Buiksloot in het bijzonder, weer op de voetbalkaart te zetten. De afgelopen jaren zag de oefenmeester met lede ogen aan hoe het voetbal in Noord afbrokkelde. Nu wil hij DVC Buiksloot, inmiddels zaterdag derdeklasser, laten opleven. In een zesdelige reeks columns legt Jonker zijn plannen en beweegredenen uit.
Deel 5: Het Amsterdamse voetbal
Van Flora Boys tot Ajax, van De Spartaan tot WVHEDW en van HBOK tot Zeeburgia, er is veel gebeurd in het Amsterdamse voetbal, waanzinnig veel. Een ieder heeft het op zijn eigen manier beleefd, ik ook.
Zo ging het jeugdvoetbal volledig op de schop. Neem de competities. Voor Amsterdamse jeugdvoetballers in de leeftijd van C-junioren (onder 14/15) was de Premier League van Amsterdam poule 701. In poule 701 wilde iedere jongen dolgraag spelen, want daar speelden de beste clubs met hun C1. Waarom de poule 701 genoemd werd weet ik niet, maar ik weet wel dat je in die poule moest aantreden tegen AFC, DWS, Zeeburgia, Ajax, SDW, DCG en Blauw Wit. Al die clubs hadden een paar uitstekende spelers. Zo speelden Frank Kroon en Robbie Ketellapper bij AFC, Ruud Gullit en Frank Rijkaard bij DWS, Wim Kieft en Sjaak de Heer bij Ajax en Robbie Been bij DCG. Alle anderen konden “gewoon” goed voetballen.
Poule 701 is niet meer. Waarom weet ik niet. Ik weet wel dat Zeeburgia onder 15 anno 2018 naar Zwolle, Doetinchem en Emmen reist voor een competitiewedstrijd. Maar ik krijg het maar niet uit mijn hoofd. Zeeburgia C1 – De Volewijckers C1 2 – 1, wat een gevecht op het scherpst van de snede, wat een emotie daar op het oude hoofdveld van Zeeburgia. Wij kwamen pas bij van de teleurstelling toen Hassie van Wijk ons na afloop toesprak en zei dat hij ons nog nooit zo goed had zien spelen. Zouden zulke gevechten in Emmen ook plaatsvinden?
Ook op seniorenniveau veranderde er veel. Eind jaren ’80 was ik jeugdtrainer bij ZFC in Zaandam en speelde ik er tevens in het 1e elftal. Wij waren ingedeeld in de “Amsterdamse” 1e klasse A. 3x Naar Spieringhorn (voor DWS, AZS en SDW), 2x naar Noord (voor Rood Wit A en OSV ) en 2x naar West (voor DCG en De Spartaan). Ook op dit niveau had elke club een paar uitstekende spelers (Ko Pot en Rinie de Meijer bij DWS, Gerrie Blokzijl en Peter de Jager bij AZS, Wim Jansen en Donny Guezen bij DCG om er maar een paar te noemen. DWV en AFC speelden in die tijd in de hoofdklasse. Zó veel goede voetballers, zó veel goede clubs en allemaal uit Amsterdam!
Ik ben het afgelopen jaar overal gaan kijken. Bij AFC tegen Katwijk liet ik mij vertellen dat de gezellige sfeer volledig te danken was aan de honderden Katwijk-supporters. De Dijk tegen TEC was de laatste wedstrijd van de Dijk in harmonie. Ik telde 91 toeschouwers, waarvan er precies 31 een oranje shirt droegen. Die waren dus van TEC…
Op Sportpark Drieburg zag ik JOS/WGM riant winnen van Velsen. Hier iets meer belangstelling, 95 toeschouwers. Zelf speelde ik in de 5e klasse een paar keer mee bij DVC Buiksloot. Bij mijn allereerste thuiswedstrijd tegen ST. Adelbert waren er 8 toeschouwers. Ik heb ze allemaal een hand gegeven…
De zondag van DCG – Vriendenschaar en AGB – Legmeervogels was ik op Sportpark Ookmeer. Daar waar ooit het DWG van de legendarische voorzitter André Mohaboe huisde verrijst nu een prachtige honkbalaccommodatie. DCG was er nog, maar het prachtige hoofdveld van ZSGO (met houten tribune voor de schilderachtige molen) bleek danig veranderd te zijn. De tribune is weg en het veld is met veel gevoel voor humor omgedoopt tot Devonello, de thuishaven van DEVO’ 58. ZSGO bleek daarnaast nog wat velden te hebben afgestaan ter faveure van een enorme tennishal. De club heet inmiddels al jaren ZSGO/WMS, het hek was dicht en beveiligd met een slot dat bij De Nederlandse Bank niet zou misstaan. Ik denk dat ZSGO/WMS uit speelde. Het bordje Vespucci kon ik niet meer vinden, maar de karakteristieke Vlug en Vaardig kantine stond er nog wel. Helemaal achterin bleek de enorme kantine van Neerlandia/SLTO nu in het bezit van AGB dat voor een handjevol publiek tegen Legmeervogels speelde.
Er was een tijd dat je op zondag op Ookmeer niet mocht parkeren, tenzij je een pasje had. Dat hadden wij, simpele Volewijckers uit Noord, natuurlijk niet. En dus moest je parkeren aan de overkant van Ookmeer bij de Academie voor Lichamelijke Opvoeding of in de woonwijken. En dan 10 tot 20 minuten lopen… Deze zondag niet, niemand die vroeg naar een pasje. Ruimte genoeg. Voor tientallen bussen en honderden auto’s… Een beeld waar je niet vrolijk van wordt. En dan zijn er nog allerlei zaken waar het (Amsterdamse) voetbal mee worstelt. Zaken die stuk voor stuk een column waard zijn. Die een publieke discussie waard zijn. Ik noem er een paar, in willekeurige volgorde: kinderen en hun telefoon, het kader bij de clubs, de kantine-opbrengsten, de betrokkenheid van ouders, de verkeerde agressie binnen en buiten de lijnen, de steeds minder wordende belangstelling, de kunstgrasvelden, het niet meer douchen, de prestaties van het Nederlands (mannen)elftal tussen 2010 en 2020, de Lichamelijke Opvoeding op de scholen en de rol van de K.N.V.B.
En nu?
Nu de blik naar voren, nu de blik richting toekomst. Ondanks alles ben ik er namelijk heilig van overtuigd dat voetbal nog steeds (de) toekomst heeft. Ik realiseer mij dat de tijden veranderd zijn, maar het kan nog steeds. Op een andere wijze, aangepast aan deze tijd.
Mijn volgende, en laatste, column gaat over de toekomst. Over de toekomst van mijn club. In de vorm van een open brief aan Marc Overmars en Edwin v.d. Sar.
