Het Amsterdamsche Voetbal Doelgericht
De Amsterdamse voetbalclub Zeeburgia presenteerde zaterdagavond het jubileumboek De Eeuwige Jeugd naar aanleiding van het honderdjarig bestaan. Diverse grote namen schreven een column in het boek, waaronder David Endt. De voormalig teammanager van Ajax heeft altijd een groot respect gehad voor de club. “Zeeburgia heeft de faam en naam van een goed opleidingsinstituut. Het is toch heel apart dat vele spelers binnen het Nederlands voetbal vanaf Zeeburgia naam hebben gemaakt”, stelt Endt.
Amsterdamse sfeer
De 66-jarige Endt komt nog altijd graag bij Zeeburgia. “Ik houd van het Amsterdamse voetbal en van de sfeer van de Amsterdamse voetbalvelden”, legt Endt uit. “Die liefde heb ik al meer dan vijftig jaar. Wanneer je bij Zeeburgia speelt, dan kom je iets specifieks tegen. Het is niet zo eenvoudig te definiëren wat het is, maar je voelt bij de club een aantal rafelrandjes. ”
De geboren Hagenees probeert vervolgens alsnog zijn vinger op het gevoel te leggen. “Vijftig jaar geleden was elke club een zuil, zoals je de verzuiling had in Nederland. Elke vereniging stond voor een buurt, geloof of iets anders, waardoor er binnen elke club een eigen sfeer heerste. Zeeburgia heeft altijd iets gehad van: hier wordt het hard en gaan we knokken.”
“Als je tegen Zeeburgia speelt, kan je je borst natmaken. Wapen je maar, want het wordt strijd. Er was overigens daarna altijd een moment dat het afgelopen was, het feest werd en verbroedering plaatsvond. Daar houd ik van, ook omdat het me terugbrengt naar de oer van het Amsterdamse voetbal.”
Afscheid
Zeven jaar geleden nam Ajax plotseling afscheid van Endt. Sindsdien heeft hij meer tijd om weer naar de Amsterdamse amateurvelden af te reizen. “De laatste jaren kom ik wat meer, aangezien ik natuurlijk een behoorlijke tijd bij Ajax heb gewerkt. Dan heb je simpelweg niet zoveel tijd om naar de amateurs te gaan. Nadat ik afscheid nam bij Ajax, ging ik de velden weer langs. Toen ik bij Zeeburgia terugkwam, stond het oude clubhuis er nog: half scheef gezakt in de blubber. Het kon eigenlijk niet, maar bij Zeeburgia kan dat wél. Kleedkamers waar een akelig, dun straaltje water uit de douches kwam, dat is ook Zeeburgia.”
Identiteit
Het is een essentieel element dat Endt in zijn column in het jubileumboek probeert aan te halen. “Vergeet niet wie je bent. Blijf een club met hier en daar een schuurplekje, want dat vertegenwoordigd je geest. Spelers die van Zeeburgia komen, hebben namelijk altijd een grote, mentale weerbaarheid. Dat komt door hetgeen dat ze meemaken, de opleiding en trainers. Je gaat hier simpelweg de strijd aan. Je hoeft niet over de schreef te gaan, maar je moet wél strijden”, aldus Endt.
Tekst: Jordi Smit
Foto: Hans van Dijk
