Het Amsterdamsche Voetbal Doelgericht
De Volewijckers is na één seizoen in de derde klasse gedegradeerd naar de vierde klasse. Op Sportpark De Dogger in Den Helder werd in de tweede ronde van de nacompetitie met 6-1 verloren tegen HCSC. Het was zaterdag buiten de pittige nederlaag een nare en vervelende middag voor De Volewijckers in de marinestad. De Noord-Amsterdammers speelden niet alleen tegen een sterkere tegenstander, maar voerden ook een strijd tegen zichzelf en wat al na een kwartier spelen opviel, een constant conclaaf van spelers en technische staf met het zwak leidende arbitrale trio.
De wedstrijd begon nog rustig. Vanaf de aftrap was HCSC de bovenliggende partij met veel balbezit. Het team van de in mei en dus nog in de reguliere competitie aangestelde trainer Michel Kakisina had de laatste weken door goede resultaten flink vertrouwen getankt en straalde dat ook uit. Ondanks het vele balbezit leverde dat de thuisclub niet veel mogelijkheden of kansen op. Het eerste moment dat er iets gebeurde was na een kwartier spelen, met een stevige aanslag op Volewijckers-speler Sora Hernandez. Na tackle achter op de benen in de categorie ‘kan niet door de beugel’, was de partij voor de laatst weken goed spelende Hernandez einde oefening. Met een zware blessure verliet de middenvelder het veld.
Vanaf dat tijdstip werd de wedstrijd voor het team van trainer Ale van der Zee en scheidsrechter David Vriesenga en zijn assistenten één van ‘die nodig je niet uit op elkaars verjaardag’. De scheidsrechter was namelijk bij de overtreding vergeten een kleurkaartje te geven. De emotie werd in de volgende fase nog wat opgevoerd, waarbij aan De Volewijckers kant voor lichtere vergrijpen meteen de gele kaart werd getrokken. Op dat vlak kwam het niet meer goed tussen beide partijen.
De wedstrijd zelf tikte HCSC echt voor het eerst tegen het venster na een half uur spelen. Een strakke inzet van Cross Tamasouw stuitte op Volewijckers-doelman Mitchel Vincken. Volewijckers was zoekende. Het speelde met zes jeugdspelers in de basis, samen met vijf sterkhouders leek het wel of er pap in de benen zat. Werkelijk niks lukte, het enige aanvallende wapenfeit was na 43 minuten op de klok. Een vrije trap van Mo el Jahouari zeilde over het HCSC-doel. Een minuut later was het aan de overkant wel raak. Via de rechterflank werd een snelle aanval opgezet met dito voorzet. De bal richting penaltystip werd eerst nog voor het doel gemist, maar enkele metertjes naar links attent aanwezige Fotigui Camara was het bingo: 1-0. Met deze tussenstand dachten alle aanwezigen aan de rust. Door de lange blessurebehandeling van Hernandez kwamen er extra minuten bij, en dat loonde voor HCSC. De Volewijckers schoot zich in de voet met dodelijk balverlies op de helft van HCSC. Met een snelle counter werd één van de HCSC-aanvallers richting Volewijckers-doel gestuurd. Volewijckers-verdediger Batuhan Uysal trachtte de uitval te voorkomen met een tackle, verdict: de bal ging op de stip. De ellende was nog niet over: Uysal kon met een rode kaart vertrekken richting kleedkamer. HCSC-verdediger Stan Bok scoorde laag benedenhoek koel de strafschop: 2-0.
Volewijckers was furieus over de beslissing van de leidsman. Aanleiding was dat de tackle op de bal was en voor de rode kaart collega-verdediger Reda el Kouaa nog naast Uysal meeliep. Opvallend was dat enkele HCSC-spelers ook die gedachte hadden, al hadden ze uiteraard verder geen boodschap aan de beslissing. De scheidsrechter hield het op een doorgebroken speler en waren de rapen gaar bij De Volewijckers. Vol met frustratie werd de kleedkamer opgezocht.
In het begin van het tweede bedrijf was de afkoeling even nuttig geweest. De wedstrijd kabbelde de eerste tien minuten rustig voort. HCSC hield de vinger aan de pols. Volewijckers bracht even later twee verse invallers, wat ten koste ging voor onder ander achterin sterkhouder El Kouaa. Die ingreep zette geen zoden aan de dijk. De Volewijckers bleef onrustig en HCSC keek het oogluikend aan. Het liep na 63 minuten spelen uit naar 3-0, en hierbij was een rol weggelegd voor één van de assistenten van de scheidsrechter. Bij een aanval op rechts werd de vlag gehesen (voor een bal achter de lijn). De aanval loopt uit op een scrimmage voor het Volewijckers-doel met als uitkomst een intikker van Camara: 3-0.
De scheidsrechter overrulede de beslissing met het statement ‘bal over de lijn’. Een bijzonder warrige beslissing, van communicatie was dus geen spraken. De verstandhouding in het veld tussen de man met de fluit en Volewijckers dug-out werd hierdoor niet beter op.
De wedstrijd was definitief beslist: voor De Volewijckers was het klaar. In alle facetten was het een moeilijke wedstrijd. HCSC waande zich in een speeltuin. De bal ging lekker rond op het kurk kunstgrasveld, en fysiek was het te sterk voor het veel te jonge Volewijckers-team. Een kwartier voor tijd werd in een tijdsbestek van drie minuten dit getoond. Bij het vierde en vijfde doelpunt werden de pijnpunten bij De Volewijckers even bloot gelegd.
HCSC slingerde zich door de jeugdverdediging van zijn tegenstander. Als kegels op een bowlingbaan vielen de tieners om. Eerst was er een spectaculaire soloactie van Clifton Gorissen: 4-0. Even later een vlotte combinatie door het centrum van de verdediging met als eindstation de sluwe spits Camara: 5-0. De match werd nu helemaal een parodie van een voetbalwedstrijd. Kolderieke momenten leverde het op met na het geven van een vrije trap aan HCSC kant, van Volewijckers-spelers die de bal aanreikte aan de scheidsrechter onder het motto: twaalf tegen tien. Het gaat natuurlijk te ver om de nederlaag daarop te gooien. Volewijckers moet uiteraard ook in de spiegel kijken, maar dat het van beide kanten een bedenkelijk niveau was dat is een vastbesloten feit.
Er kwam een soort verzoening ‘met mosterd na de maaltijd’ in de 87e minuut met een strafschop voor De Volwijckers na een vermeende handsbal in het HCSC-zestienmetergebied. Doelman Vincken, die overigens met uitstekende reddingen de score nog enigszins draaglijk hield, kwam daarvoor zijn kooi uit. De sterke goalie verlaat De Volewijckers voor een nieuwe start bij OSV in de tweede klasse. En in zijn laatste wedstrijd voor de club jaste hij de pingel hoog in de winkelhaak: 5-1. Het was allemaal lood om oud ijzer.
De koers was gelopen en HCSC strooide in de extra tijd nog maar eens wat zout in de groen-witten wonden. Een verre trap vanuit het middenveld bereikte in een geur van buitenspel Remco Vet en die knalde het projectiel met volle kracht tegen de touwen: 6-1. Een mooie uitslag voor het op deze middag jubilerende HCSC (75-jaar). De festiviteiten konden beginnen en met deze klinkende overwinning werden de glazen gevuld. Volgende week is in de finale DZS uit Wormer de tegenstander voor handhaving in de derde klasse.
Voor De Volewijckers werd een jaargang vol problemen afgesloten. Deze nederlaag was eigenlijk het seizoen in een notendop. Met randzaken in en om de club. Een trainerswissel in de winterstop. Spelers die tussentijd vertrokken, spelers die als stoorzender uit de selectie werden verwijderd. En de inzet om door te gaan met een peloton jeugdspelers. Het was ouderwets brandjes blussen aan Sportpark Buiksloterbanne.
Hoe het nu verder gaat, is voorlopig in nevelen gehuld. Wie er aan het roer komt? De club kan terug naar de tekentafel om fris elan bij het vlaggenschip terug te brengen. Eén ding is zeker: het wordt een lange en waarschijnlijk een hete zomer bij De Volewijckers.
Tekst: Peter Oud
Foto: Hakan Tuna
