Het Amsterdamsche Voetbal Doelgericht
De Volewijckers gaat in mineur de winterstop in. In Sint Pancras ging het tegen SV Vrone met 3-1 onderuit. Ondanks een trainerswissel enkele weken terug met de komst van Pascal Heije leverde de laatste drie wedstrijden geen winstpunten op.
Ook tegen SV Vrone, een concurrent in de onderste regionen van de ranglijst, schiet De Volewijckers zichzelf weer in de voet. In zware regen ging de wedstrijd op een knollenveld van start. En bij De Volewijckers was de focus in de beginfase niet scherp. Slordig balverlies (het grote breekpunt bij het jonge team) na twee minuten spelen op eigen helft van middenvelder Nedzad Osmanovic, werd meteen door de thuisclub afgestraft. De bal ging midden van het veld naar rechts. Strakke voorzet naar links, ingetikt door aanvaller Abdessamad Oughris: 1-0.
Volewijckers was na negen minuten op de klok dichtbij de gelijkmaker. Een schot van midvoor Mehdi Larabi ging rakelings over de lat, en had daarna grote delen van de partij meer balbezit. Het overwicht resulteerde niet in de gelijkmaker. SV Vrone hield controle en nadat Volewijckers doelman Noel Reit na 27 minuten spelen een vrije trap uit zijn doel had geranseld, was het een minuut later raak voor SV Vrone. Een lange bal vanaf de linkerflank kwam uit aan de rechterkant. De bal werd naar het midden voor het doel geplaatst en midvoor Martijn Leek kopte raak: 2-0. Volewijckers was het helemaal kwijt. Het effectieve SV Vrone scoorde vijf minuten voor rust zijn derde doelpunt. Spijtig voor de Noord-Amsterdammers werd het doelpunt gescoord in buitenspelpositie. De doorgebroken middenvelder Tom Heiblom had hier geen boodschap aan: 3-0.
Bij het rustsignaal: een comfortabele voorsprong voor het stug spelende SV Vrone en een uiterst pijnlijke eerste helft voor De Volewijckers. In het tweede bedrijf tapte het team van trainer Heije uit een ander vaatje. Vol energie en strijdlust ging De Volewijckers in achtervolging. Na 55 minuten spelen was daar de beloning. Bij een onoverzichtelijke situatie voor het SV Vrone doel scoorde Larabi de verdiende tegengoal.
SV Vrone probeerde de bal nog in uiterste poging te redden, maar de knikker was de doellijn gepasseerd: 3-1. Met frisse en sterke invallers Omar Bernoussi, Anouar el Ouarqui en Wail Madrouni ging Volewijckers op jacht naar de tweede aansluitingstreffer. SV Vrone loerde op de counter, maar buiten enkele weggeven corners hield Volewijckers het achterin en enkele ingrepen van doelman Reit keurig stand. Voorin wilde het echter niet lukken. Mogelijkheden werden om zeep geholpen of SV Vrone verdedigers en doelman stonden in de weg.
De wedstrijd vorderde verder op het zware modderveld in een parodie van een voetbalwedstrijd. Spelers gleden hier en daar op gedeeltes van het veld uit als of ze op een kunstijsbaan stonden. Volewijckers ploeterde door en had na 84 minuten spelen pech met een kopbal van Madrouni op de lat, de rebound van verdediger Jael Vreugd werd door de SV Vrone defensie weggewerkt.
Het was een kansloze missie voor groen-wit, nu spelend in de uitrusting van oranje-wit. De sterke tweede helft betaalde zich niet uit dan alleen één doelpunt. Mogelijk komt de winterstop voor De Volewijckers op het juiste moment. Het jeugdige team speelt in grote fases van zijn wedstrijden goed voetbal. Het probleem is vaak de fysieke tegenstand, het gemis aan ervaring en het onnodige balverlies. Dat laatste onderdeel daar kan aan worden gewerkt.
Ondanks de zorgelijke positie op de ranglijst mag in deze periode van het seizoen voor De Volewijckers nog geen sprake zijn van paniek. Maar de opdracht voor tweede helft van het seizoen is duidelijk. Punten verzamelen en vizier gericht op klassebehoud is een keiharde conclusie. Bekijk hier de stand en het programma in Zaterdag 4a
