Het Amsterdamsche Voetbal Doelgericht
Met zijn 22 jaar heeft hij nog een hele carrière voor zich, maar bij DWS timmert Diorno Rosheuvel stevig aan de weg. Centraal achterin staat hij zijn mannetje en probeert hij samen met zijn teamgenoten van DWS week in week uit te presteren in de sterkte derde klasse B. Het verschil tussen koploper Amstelveen Heemraad en nummer zeven AFC, is maar zes punten op de ranglijst.
Debuut als 16-jarige in het eerste
De kleuren zwart en blauw staan Rosheuvel goed, want hij is al meerdere keren teruggekomen bij ‘zijn’ club DWS. Rosheuvel: “DWS zit in mijn hart. Vroeger was ik daar hele zaterdagen lang op het complex. Binnen en buiten het veld heb ik echt een goede band met Benjamin Korley, dat is echt mijn maatje. Ik heb in een eerdere periode mijn debuut al mogen maken in het eerste elftal. Toen ik in de JO17-1 zat mocht ik een keer meetrainen en daarna mocht ik al mee, met een wedstrijd tegen SDZ. Daarna heb ik nog een aantal wedstrijden meegedaan met het eerste en daarnaast speelde ik ook nog bij mijn eigen team in de JO17-1. Met mijn eigen team speelden wij toen 2e divisie, dus voor jeugdvoetbal was dat wel een hoog niveau. Ik was niet de enige speler die doorstroomde, er waren nog een aantal jongens die met het eerste mee mochten doen en dat was voor ons wel een eer op die leeftijd.”
Van Amsterdam naar Almere
Na zijn periode bij DWS JO17-1 was hij bij de scouts van Almere City opgevallen en mocht hij in het nieuwe seizoen aansluiten bij Almere City JO19-1. Een groot verschil met DWS JO17-1. Een langdurige schouderblessure gooide echter roet in het eten, waardoor zijn verblijf in Almere beperkt bleef tot één seizoen. Rosheuvel: “Mijn schouder was drie keer in een seizoen uit de kom gegaan. Ik hoefde gelukkig niet geopereerd te worden, ik moest mijn schouder trainen en op die manier herstellen. Door deze blessure ben ik weinig in actie gekomen, wat uiteindelijk wel teleurstellend was. Heel soms heb ik nog last van die schouder, zoals een aantal weken geleden toen hij weer uit de kom was gegaan. Ik ben toen direct naar een schouderspecialist gegaan en hij gaf aan dat ik geluk had gehad. Er was niets gescheurd of gebroken, alleen weer uit de kom. Ik moet mijn schouder nu weer op trainen en dan kan ik er hopelijk weer staan tegen AMVJ. In de JO19-1 van Almere City speelde ik met Ryan Flamingo, die nu bij PSV speelt. Ik ben super blij voor hem dat hij het zo goed doet. Ik spreek hem soms nog via social media. Hij stak er destijds in de jeugd bij Almere City wel al bovenuit. Hij was ook een van de enige spelers destijds met een contract. Hij heeft daarna nog mooie stappen gemaakt naar Sassuolo, Vitesse, FC Utrecht en uiteindelijk PSV, waar hij laatst het winnende doelpunt scoorde tegen AC Milan in Champions League.”
Uitstapje naar Haarlem
Na een periode bij Zeeburgia, kwam Rosheuvel weer bij DWS terecht. Nu wel in het eerste, bij trainer Patrick van Leeuwen. Het seizoen liep niet zo lekker en hij was op zoek naar een andere uitdaging. Deze vond hij bij Olympia Haarlem JO23-1. Rosheuvel: “Toen ik bij DWS zat, vond ik het niet echt goed gaan en wilde ik graag op zoek naar iets anders. Mijn oude trainer Aigan Bel was daar trainer, dus het voelde ook wel vertrouwd om daarheen te gaan. We werden kampioen in de najaars- en in de voorjaarscompetitie en zo promoveerden wij binnen een seizoen van de 3e divisie naar de 1e divisie, een mooie prestatie. Na dit seizoen begon het toch weer te kriebelen om op eerste elftal niveau te spelen. Ik kreeg een appje van Touvarno Pinas (DWS, red.) en hij vroeg of ik niet terug wilde komen. Ik heb hier een tijdje over nagedacht en uiteindelijk ben ik terug gegaan. Ik ben uiteindelijk wel blij dat ik weer terug ben bij DWS.”
Veel ervaren teamgenoten
In het huidige seizoen onder Ricky Kumar is Rosheuvel een van de sterkhouders achterin. Ondanks een groot aantal spelers dat op die positie uit de voeten kan, mag hij wekelijks minuten maken. Rosheuvel: “Het is uiteraard altijd aan de trainer wie er opgesteld wordt, maar we hebben wel veel goede spelers die centraal achterin kunnen spelen. We hebben een goede mix van ervaring en talentvolle jongens. De oudere jongens nemen de young boys ook heel vaak mee met alles. Ze praten met ons en geven ons advies. Gevraagd en ongevraagd. Als ik iets wil weten, dan vraag ik het bijvoorbeeld aan Burak (Sitil, red) en dan geeft hij advies over wat hij in die situatie zou doen. Soms appt hij mij ook over situaties in het veld en tijdens de wedstrijd coacht hij mij ook voortdurend, dus dat is alleen maar mooi.”
Niveau derde klasse B
Zoals eerder aangegeven zijn de verschillen in de derde klasse B erg klein. Nummer zes SDZ heeft de eerste periodetitel gepakt, maar is daarna een beetje weggezakt. Amstelveen Heemraad staat nu eerste met 31 punten en AFC is na een opmars te vinden op de zevende plek, met 25 punten. Voor de plekken bovenin is het dus erg spannend. De ploegen zijn aan elkaar gewaagd, er staan veel regionale ploegen bij de eerste zeven ploegen en het niveau is aardig. Rosheuvel: “Ik vind het niveau van de competitie wel goed. Alles ligt heel dicht bij elkaar. Onze trainer probeert ons dat ook altijd duidelijk te maken, dat we elke wedstrijd scherp moeten zijn, want bij een of meerdere keren puntverlies op rij kun je zomaar een aantal plekken zakken op de ranglijst. Daarom moeten wij elke wedstrijd scherp zijn en proberen geen punten te laten liggen, want die punten zijn heel duur. Wat ik wel merk op seniorenniveau, is dat je veel meer moet nadenken tijdens de wedstrijd. Je kunt niet zomaar meer drie of vier man passeren. Het is veel minder speels. Je moet een tactisch plan hebben en je moet elke week scherp zijn. Op juniorenniveau kon ik nog heel veel corrigeren met mijn snelheid. Nu ook wel, alleen zijn de tegenstanders wel zakelijker in de afronding, als wij bijvoorbeeld een fout maken achterin.
Rode kaart
In de eerste wedstrijd na de winterstop stond er gelijk een kraker op het programma, uit tegen Amstelveen Heemraad. Na vier minuten zat de wedstrijd er al op, voor Rosheuvel, na een rode kaart. “Er kwam een lange bal van achteruit op de spits. Hij draaide open en begon te rennen. Ik probeerde hem in te halen en ik plaatste mijn arm voor zijn lichaam, waardoor hij viel. De scheidsrechter zag dat als een overtreding op een doorgebroken speler en gaf mij rood, jammer genoeg. Dit terwijl er nog een aantal medespelers van mij om mij heen stonden. Ik vond dit een hele grote beslissing, zo vroeg in de wedstrijd. Dit was mijn eerste rode kaart tijdens mijn carrière. Gelukkig heb ik maar één wedstrijd schorsing gekregen naar aanleiding van die kaart. Wij stonden bij rust nog met 1-3 voor, alleen scoorden zij vlak voor tijd de 4-3 en dat was uiteindelijk genoeg voor de overwinning.”
Doelen
Spelers hebben vaak meerdere doelen: als team en op persoonlijk vlak. In deze ijzersterkte derde klasse zullen er meerdere teams zijn die voor promotie willen gaan, zo ook DWS. Rosheuvel: “Ik zou ooit wel een stap willen maken naar een hoger niveau en kijken waar mijn plafond ligt. Maar voor de korte termijn zou ik graag met DWS willen promoveren, het maakt mij niet uit hoe. Via de nacompetitie of rechtstreeks, als kampioen. Als wij maar promoveren. We zijn heel gretig als team, dat zie je bijvoorbeeld ook in die wedstrijd tegen Amstelveen Heemraad. Ondanks dat wij mij 10 man stonden, gingen wij voor de overwinning. We willen groeien als team en sterker worden, elke training en elke wedstrijd weer.”
DWS speelt op zaterdag 1 maart uit tegen AMVJ. De wedstrijd begint om 14.30 uur. Kijk hier voor de stand en het programma in de derde klasse B
Tekst: Richard Lynch
