Het is RODA’23 niet gelukt om de play-offs te halen voor promotie naar de eerste klasse. Tegen SDO in Bussum, op een overigens heel erg goed natuurgrasveld, speelde de ploeg van scheidend coach Bnar Toofeek met 2-2 gelijk. Bij rust stond RODA nog met 2-0 achter en rechtte na rust helemaal zijn rug.
RODA nam in de eerste helft wel het initiatief. De thuisploeg had de zaakjes hoorbaar niet op orde. Terwijl vanaf de zijkant vijfenveertig minuten lang gecorrigeerd moest worden over wie nu waar zou moeten spelen en op welke afstanden, speelde RODA het eigen spel en creëerde twee enorme kansen. Dat SDO klein, compact en vanaf eigen helft speelde was geen probleem voor de thuisploeg. Immers, met Lars Raaijen in de aanval weet de thuisploeg dat het altijd een kansje krijgt.

Wisse Bos creëerde voor zichzelf een goede kans, hij was veel sneller dan zijn directe opponent maar verzilverde zijn kans niet: hard kwam de bal via de onderkant lat terug in het veld. Ook Thomas Steinhart had de bal voor het inschieten, maar zichtbaar gedesoriënteerd waar de bal was gebleven ging ook deze grote kans verloren. Later in de wedstrijd zou Steinhart nog een andere hoofdrol opeisen.

En zoals dat wel vaker gaat mocht thuisploeg SDO wel een doelpunt bijschrijven. Uit een hoekschop viel de bal na een half uur spelen pardoes tegen een Rodiaan in het doel achter Jordi Bungener. Een paar minuten voor rust kon SDO opnieuw uitbreken en juichen: 2-0.

Na rust zette RODA alles op groen. De Bovenkerkers vielen aan, greep stevig in voordat SDO richting het doelgebied van Bungener kon trekken en creëerde talloze kansen. De 2-1 viel uit een onoverzichtelijke situatie voor Miguel van Duin en dat gaf, met nog een half uur spelen, een positieve boost. De zeer sterk spelende Ginuwyne Olf trok tegenstanders naar zich toe, waardoor er continu bespeelbare ruimtes ontstonden. SDO hapte naar adem, RODA snakte naar doelpunten. Viggo Peters maakte uit een diepe voorzet de 2-2 die pardoes in het achternet viel.

RODA rook bloed, fanatiek aangemoedigd door RODA 2, die eerder op de dag in Utrecht wonnen van Kampong 2 en op de tweede plaats eindigden in de reserve hoofdklasse A, achter kampioen Arsenal 2. De jacht op de winnende treffer was geopend. Het was een opmerkelijk schouwspel voor het publiek dat twee ploegen allebei tot het uiterste gaatje wilden gaan. SDO gaf niets cadeau, RODA bleef aanvallen met alles wat het in zich had. Een neutrale toeschouwer, die op toevalliger wijze op dat moment het sportpark had betreden, had zich vast en zeker gewaand in een sfeer waar een titel op het spel stond. Steinhart ontving in het heetst van de strijd direct rood van arbiter Appel en met elf tegen tien waren de beste kansen alsnog voor RODA. Nadat de rookwolken waren opgetrokken bleef de 2-2 op het haperende scorebord staan.

Eén van de opvallende verschijningen bij RODA was ongetwijfeld de jonge en boomlange Viggo Peters (20). Dit seizoen brak Peters definitief door. Peters zijn eerste doel was nacompetitie halen met RODA, nadat een kampioenschap er niet meer inzat. Die droom vervloog praktisch in de allerlaatste fase van de competitie. De HBO’er wil komend seizoen, als zijn derde jaar ingaat bij de selectie, de positieve lijn doortrekken en heeft het vooral naar zijn zin. ,,Ik ben absoluut goed ontvangen in de groep, hoewel ik al 17 jaar bij RODA speel en de club goed ken. Vorig seizoen was vooral een kwestie van afkijken voor mij. Ik speelde altijd in een vriendengroep, zeker in de O17 en O19. Ik ben ooit gestart bij RODA bij de Coenradius, dat was nog voor de F-pupillen. Het spelen met je jeugdvrienden (Sam Hoogland en Micha Teresa, red.) in het eerste team is iets wat me goed aanstaat. De groepsdynamiek is in elk geval ook heel erg gezellig.”

Roda begon heel gespannen aan de wedstrijd, omdat er nog wel degelijk iets op het spel stond. ,,Wij waren wel beter”, was Peters overtuigd. ,,In de rust hebben we het goed omgezet. We hadden hier gewoon moeten winnen, maar we maken het niet af. Ik had zelf ook kansen hoor. En dat tweede doelpunt? Ik moet natuurlijk zeggen dat het bewust was, omdat de bal er prachtig in vloog, maar het was een bewuste voorzet die ik wel een beetje ‘blind’ voorgaf. Ik denk dat we het publiek hebben beloond met een mooie tweede helft. Er zat inderdaad veel passie en energie in.” Waarom dan niet altijd zo? ,,Dat is natuurlijk een beetje gelul. SDO liet het ons doen, we kregen ruimte op het middenveld wat niet altijd gebeurd in deze competitie en met Ginuwyne hebben we een speler aan wie je de bal altijd kwijt kunt. Wel hadden we onderling wat irritaties de afgelopen periode, over bijvoorbeeld voorzetten die niet werden gegeven. Zo heb ik dat zelf beleefd. Tegen SDO wilden we gewoon leuk afsluiten. Voor een heleboel jongens die weggaan en de hoofdtrainer Bnar die naar DVVA gaat. Hopelijk trekken we de lijn door met de nieuwe trainer-coach. Ik mag nog niet weg van de jongens. Ik zit ook pas een jaar voor vast in het eerste en heb het leuk met de jongens. Hogerop is een mooie stap, maar ik geef de 17 jaren bij RODA niet zomaar op. Ik blijf nog minimaal een jaar bij RODA.” Kijk hier voor alle uitslagen en de eindstand.
Foto’s: Koos van der Leest